دریانیوز// محمد خرم، متولد دهم اسفند ۱۳۶۷ در بندرعباس، از علاقه شدید به دروازه‌بانی در کودکی تا فعالیت حرفه‌ای در فوتسال، مسیر درخشانی را طی کرده است. او از تیم مسجد فاطمیه شروع کرد و تمام رده‌های سنی را در این تیم پشت سر گذاشت. سپس به عضویت تیم آذرخش سرخون درآمد و موفق شد با این تیم به افتخاراتی از جمله قهرمانی در لیگ دو و لیگ یک کشور دست یابد. در سال ۹۴ نیز به همراه آذرخش، با مربیگری عباس روزپیکر، به لیگ برتر صعود کرد و ۵ سال در این لیگ رقابت داشت.
محمد خرم در حال حاضر تمرکز خود را بر مربیگری گذاشته و در سال اول مربیگری‌اش (سال ۱۴۰۳) با تیم اروند سورو به قهرمانی در رده‌های مختلف سنی شهرستان و استان دست یافته و مربی دروازه‌بانان باشگاه برتر هرمزگان بوده است. او همچنین موفق به صعود تیمش به دور نهایی لیگ دو کشور شده و امیدوار است به لیگ یک نیز صعود کند.
دریا: خود را به طور کامل معرفی کنید.
محمد خرم هستم، متولد دهم اسفند ۱۳۶۷ در بندرعباس. از کودکی علاقه شدیدی به دروازه‌بانی داشتم و این علاقه مسیر زندگی ورزشی‌ام را شکل داد.
دریا: چه چیزی شما را به ورزش فوتسال و دروازه‌بانی علاقه‌مند کرد؟
از همان بچگی عاشق دروازه‌بانی بودم. این علاقه باعث شد که در تیم مسجد فاطمیه بندرعباس شروع کنم و تمام رده‌های سنی را در این تیم پشت سر بگذارم. بعدها زیر نظر مربی‌ام، عباس روزپیکر، به تیم آذرخش سرخون پیوستم. با تیم امید آذرخش در سال ۹۰-۹۱ به مقام سوم کشور رسیدیم و سهمیه لیگ برتر امیدهای کشور را کسب کردیم. بعد از آن، با تیم بزرگسالان آذرخش قهرمان لیگ دو و سپس لیگ یک کشور شدیم و در سال ۹۴ با مربیگری عباس روزپیکر به لیگ برتر صعود کردیم. پنج سال در لیگ برتر با تیم‌های مطرح رقابت کردیم، اما متأسفانه به دلیل مشکلات مالی و عدم حمایت مسئولان، پس از پنج سال به لیگ یک سقوط کردیم و سهمیه تیم به فولاد واگذار شد. یک سال هم با نام فولاد در لیگ یک فعالیت کردیم.
دریا: از بهترین خاطرات ورزشی‌تان یکی را بگویید.
بهترین خاطره‌ام بازی با تیم ملی ایران در سال ۹۲ در سالن فجر بندرعباس است. من به‌عنوان دروازه‌بان تیم منتخب هرمزگان بازی کردم و آن مسابقه با نتیجه سه بر سه مساوی شد. در آن بازی توانستم یک گل هم بزنم که برایم لحظه‌ای فراموش‌نشدنی بود.
دریا: دوران مربیگری که به‌تازگی شروع کرده‌اید چگونه است؟
حدود یک سال است که تمرکزم را روی مربیگری گذاشته‌ام و خدا را شکر سال اول مربیگری‌ام بسیار پرافتخار بوده است. در سال ۱۴۰۳ با تیم اروند سورو قهرمان لیگ برتر نوجوانان کشور، قهرمان لیگ شهرستان، قهرمان نوجوانان شهرستان بندرعباس و قهرمان نونهالان استان شدیم.
همچنین به‌عنوان مربی دروازه‌بانان باشگاه برتر هرمزگان فعالیت کردم و تیمم به دور نهایی لیگ دو کشور صعود کرد. امیدوارم به‌زودی به لیگ یک هم برسیم. سال ۱۴۰۳ از نظر مربیگری بهترین سال زندگی‌ام بوده و از این بابت خدا را شاکرم.
دریا: اهداف ورزشی شما برای آینده چیست؟
هدفم این است که روی مربیگری تمرکز کنم و با کمک اساتید، در آینده یکی از بهترین مربیان کشور شوم.
دریا: به طور معمول در یک هفته چند ساعت تمرین می‌کنید؟
در طول هفته تقریباً روزی ۷ تا ۸ ساعت درگیر کار ورزش و تمرین هستم.
دریا: آیا تاکنون آسیب دیده‌اید؟ چگونه با این آسیب‌ها کنار آمده‌اید؟
بله، یک آسیب‌دیدگی جدی داشتم؛ دیسک کمر که یک سال و نیم درگیر درمانش بودم و کمی اذیتم کرد. اما در ورزش حرفه‌ای این آسیب‌ها معمول است و خدا را شکر توانستم از آن عبور کنم.
دریا: چگونه ورزش را با زندگی شخصی خود هماهنگ می‌کنید؟
ورزش جزء جدانشدنی زندگی‌ام شده است. همیشه برای آن وقت می‌گذارم و تمام تلاشم را برای رسیدن به اهدافم انجام می‌دهم.
دریا: چه مهارت خاصی در پست دروازه‌بانی لازم است؟
دروازه‌بانی در فوتسال پستی حساس و مهم است که نیاز به تمرکز بالا و چابکی زیاد دارد. من به‌عنوان مربی دروازه‌بانان همیشه سعی می‌کنم حس پیروزی و شجاعت را به شاگردانم منتقل کنم و تجربیات ۲۰ ساله‌ام را در اختیارشان بگذارم.
دریا: چه توصیه‌ای برای ورزشکاران جوان دارید؟
توصیه‌ام به ورزشکاران جوان این است که با توکل به خدا برای اهدافشان تلاش کنند، هیچ چیز را ساده نگیرند و احترام به بزرگ‌ترها و کسانی که برایشان زحمت می‌کشند را فراموش نکنند.
دریا: چه تجهیزات خاصی برای تمرین و مسابقه استفاده می‌کنید؟
امکانات و زیرساخت‌ها در ورزش ما هنوز وجود دارد، اما نسبت به گذشته بهتر شده، ولی کافی نیست. مسئولان باید بیشتر به زیرساخت‌های ورزش استان توجه کنند، چون از نظر استعداد، هرمزگان هیچ کمبودی ندارد. مشکل اصلی، حمایت از جوانان هرمزگانی است.
دریا: حرف آخر؟
از شما تشکر می‌کنم و از خانواده‌ام، پدر و مادرم که همیشه دعای خیرشان همراهم بوده، قدردانی می‌کنم. از مربیانم، به‌ویژه عباس روزپیکر که از کودکی شاگردش بودم، دکتر محمد کارگران، کامبیز حمزه پور، میثم احمدی، سجاد احمدزاده و مرحوم جلال کمالیان که همیشه از بالا هوایم را داشت، تشکر می‌کنم. یک تشکر ویژه هم از آقای احمدی، مالک باشگاه آذرخش دارم که به نظرم ورزش و فوتسال استان تا ابد مدیون اوست. در آخر، آرزوی سلامتی و تندرستی برای همه در سال جدید دارم و امیدوارم سال ۱۴۰۴ طلایی‌ترین سال ورزش استان هرمزگان باشد.
ثبت دیدگاه