نکاتی چند برای این که فرزندانی ورزشکار داشته باشید

۱- فرزندتان را با محیط های ورزشی سالم آشنا کنید.
۲- رشته های مختلف رابرای او تعریف کنید تا ورزش ها را بشناسد می توانید از دوستان کمک بخواهید.
۳- به منظور جلب نظر فرزندان و ایجاد انگیزه درآنان تمایز ورزشکاران نسبت به بقیه اقشار را از جنبه های مختلف یاد آور شوید.
۴- پس از آن که فرزند تان تصمیم به ورزش کردن گرفت نظرش را درمورد رشته ورزشی جویا شوید و حق انتخاب را به او بدهید.
۵- به هنگام ثبت نام فرزندان در کلاس های ورزشی، از سلامت محیط ورزشی و تجربه مربی ورزشی مطمئن شوید.
۶- با توجه به آمادگی ذهنی نوجوانان ، سعی شود دراولین فرصت ممکن شنا( به صورت اصولی) به آن ها آموزش داده شود.تا بعدها در یادگیری آن دچار تاخیرنشوند.
۷- درهر خانه ای وجود حداقل یک دوچرخه ضروری است و بهتر است هم فرزندان وهم سرپرست خانواده مسیرهای داخل شهری را گاه گاه با دوچرخه طی کند.
۸- اگر درنظر دارید فرزندتان ورزش را به صورت حرفه ای ادامه دهد بهتر است که در دوران کودکی(۴ تا ۶ سال) اورابه ورززش (ژیمناستیک) تشویق کنید، چرا که ورزشی مادر است وآمادگی پایه را به دنبال دارد.
۹- با توجه به وضعیت جسمانی فرزندتان رژیم غذایی مناسبی را برایش اختیار کنید. درآن خصوص می توانید از متخصصان تغذیه کمک بگیرید.
۱۰- سعی کنید در جمع های دوستانه و صمیمی فامیل با افتخار در مورد فرزندتان صحبت کنیدچرا که تاثیر بسزایی در انگیزه اش دارد و با روحیه بهتری راه را ادامه می دهد.
۱۱- او را به شرکت در مسابقات تشویق کنید وبا افتخار مدال ها و جام های کسب شده را در مکان هایی قرار دهید که قابل رویت باشند.

فصل تابستان فرصت مناسبی برای شروع ورزش است امامطلب مهم آن است که با شروع مدارس فرزندتان را به ادامه ورزش تشویق کنید و اجازه دهید که همگام با درس خواندن به ورزش نیز ادامه دهد چرا که تداوم در ورزش است که منافع و نعمات ذکر شده را به دنبال دارد.درادامه والدین گرامی را با چند چالش ورزشی آشنا می کنیم ( لازم به ذکر است چالش های مطرح شده صرفا جهت پیشگیری از ابتلا به آن ها ذکر می شود و دلیل نمی شود که به خاطر آن ها فرزندان را از ورزش کردن باز دارید)

افت تحصیلی
گاهی فرزندان به علت علاقه شدید به رشته خود وقت زیادی را به ورزش کردن اختصاص می دهند، که باعث خستگی وعقب ماندن از درس ها می شود. بعضا والدین از سر دلسوزی وبه خاطر جبران عقب ماندگی مانع از ادامه ورزش فرزندشان می شوند، که البته باید گفت نه افراط فرزندان صحیح است ونه ممانعت والدین با تشویق کردن فرزندان به برنامه ریزی وپایبندی به آن می توان قسمت عمده ای ازاین مساله را حل کرد. معمولا نوجوانانی که از بنیه جسمی نسبتا ضعیفی برخوردارند پس ازبرگشت از باشگاه به خاطر خستگی فورا به خواب می روند. این خود سبب از دست رفتن ساعاتی از وقت مفید مطالعه می شود که با برنامه ریزی می توان به راحتی آن ساعات را جبران کرد.

گاهی متاسفانه اعتماد با نفس به غرور کاذب تبدیل می شودکه بسیار ناپسند است. پس دراینجا نقش محیط ورزشی و تربیت خانواده پررنگ تر می شود‌، اگر محیط ورزشی با نحوی باشدکه ورزشکاران در آنجا همزمان با تمرینات جسمی به تمرینات روحی نیز بپردازد (مانند نصیحت مربی با پیشکسوت) امکان دچار شدن به این رفتارزشت بسیار کمتر است.

ادامه دارد…