دریانیوز// بی توجهی به حوزه آموزش و پرورش باعث می شود آینده کشور متزلزل شود؛ چون آینده سازان کشور در بستر مدارس تربیت می شوند و پرورش می یابند و به همین دلیل بایستی سیستم آموزشی کشور آینده ساز باشد .
متاسفانه در این سال‌ها کمتر به آموزش و پرورش دانش آموزان بصورت اصولی توجه شده و اثراتش را هم‌در جامعه می بینیم و فقط به مدرک گرایی توجه شده و بیشتر کسانی که توان مالی دارند ، فرزندان شان باکلاس های فوق برنامه، تست و… می توانند در حوزه تحصیلی رشد کنند ودر بهترین دانشگاه ها قبول شوند و دانش آموزان مستعد فقیر و محروم کمتر فرصت رشد و پیشرفت دارند و بانهایت تاسف بیشتر همین دانش آموزانی که با مدد کلاس های مختلف تست ، کنکور و …، وارد دانشگاه های مطرح کشور می شوند، هم در همان ابتدای ورود به دانشگاه و حتی قبلش به مهاجرت و خروج از کشور می اندیشند و دغدغه کمتری برای خدمت به مردم و عمران و آبادانی کشور دارند که این تفکر به نوع آموزش در مدارس کشور هم برمی گردد و مدارس کمتر توانسته اند دانش آموزانی تربیت کنند که دغدغه کشور را داشته باشند و خودشان را برای خدمترسانی به مردم همین سرزمین آماده کنند.
موضوع دیگر اینکه‌متأسفانه تصمیم گیری های غیرکارشناسی در بخش های مختلف در تمامی ادوار در حوزه آموزشی و پرورشی کشور باعث شده دانش آموزان و خانواده های شان با چالش های زیادی مواجه شوند. بحث کنکور و اثرات معدل برکنکور ، امتحانات نهایی و… استرس را بر دانش آموزان افزایش داده است. از آن طرف هم برای کاهش استرس و مدیریت هیجانات ناشی از این استرس ها و… در مدارس کمتر اقدام شده است و برخی از دانش آموزان با بحران های روحی و روانی تا مرز خودکشی مواجه می شوند که‌بایستی در این حوزه نیز تدبیری اندیشیده شود. از طرفی دیگر بسیاری از مطالب کتاب های درسی کاربردی نیست و به موضوع آموزش مهارت های زندگی در کتاب های درسی توجه لازم نشده و از طرفی دیگر بدلیل کمبود معلم و… ، حتی همین کتاب ها هم در برخی مدارس بخوبی تدریس نمی شوند.
بسیاری از دانش آموزان در محلات حاشیه ای در شهرها و روستاهای استان محرومی مانند هرمزگان از شرایط تحصیل مناسب محروم هستند و از آن طرف برای کنکور، این دانش آموزان با دانش آموزان شهرهایی بایستی رقابت کنند که شرایط آموزشی غیرقابل مقایسه ای با هرمزگان دارند و منطقه بندی ها گویا عادلانه نیست و به همین دلیل بسیاری از دانش آموزان هرمزگان نمی توانند در رشته ها و دانشگاه های درجه یک قبول شوند که‌این نوعی بی عدالتی محسوب می شود و نمایندگان مردم در مجلس و مسئولان آموزشی استان و استاندار بایستی این موضوع را پیگیری کنند که همین موضوع هم باعث گلایه مندی و نارضایتی دانش آموزان و‌خانواده هاشان شده است.
در مناطق محروم چالش های آموزشی بیشتر است. از یک طرف انتصابات سیاسی در آموزش و پرورش(علی رغم اینکه نهادی فرهنگی است) و از طرفی دیگر کمبود معلم و مدرسه باعث شده است هم کیفیت آموزشی در بیشتر مدارس اُفت کند و‌هم موجب بازماندگی از تحصیل و ترک‌تحصیلی برخی از دانش آموزان شود. گرانی ها و عدم توان مالی والدین جهت تامین کیف وکفش، نوشت افزار و… باعث شده است برخی از دانش آموزان از تحصیل بازبمانند.
در استان های محروم سهمیه مناسبی برای کنکور دانش آموزان بومی درنظرگرفته نمی شود و‌نیروی انسانی مورد نیاز در استانی مانند هرمزگان تربیت نشده اند و به همین دلیل در بخش های مختلف از جمله سلامت، صنعت و حوزه های تخصصی دیگر با کمبود نیروی انسانی مواجهیم و‌ضرورت دارد سهمیه مناطق محروم در دانشگاه های کشور برای پذیرش دانشجویان بومی و ماندگار از هرمزگان اختصاص یابد.در این استان حتی به مدارس خاص توجه لازم صورت نگرفته و برخی از این‌مدارس با چالش هایی مواجهند و برخی از مدیران این‌مدارس بجای برنامه ریزی جهت ارتقای آموزشی ، پرورشی و علمی دانش آموزان با مشکلات و حواشی مواجهند که بایستی از مدارس خاص حمایت سخت افزاری ،نرم افزاری ،مادی و معنوی بیشتری شود.
در حوزه مدارس استثنایی استان نیز کمبودهایی وجود دارد و برخی از ساختمان های مدارس در مناطق مختلف تکمیل نشده اند. دولت، خیرین ، صنایع در راستای ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی شان، نهادهای انقلابی و… بایستی برای رفع مشکلات مدارس در استانی مانند هرمزگان بایستی اهتمام بیشتری داشته باشند تا دانش آموزان این استان و مهاجران از سایر استان ها و حتی نیروهای متخصص و پزشکان و کادر بهداشت ودرمان و… با چالشی برای آموزش فرزندان شان مواجه نباشند و معلم و دبیر موردنیاز در استان تامین شود . نکته مهم اینکه متولیان آموزشی استان هم شرایط را گل و بلبل و بدون مشکل و نقص نشان ندهند تا مشکلات برطرف شود .
متاسفانه زمانیکه کمبودها و چالش ها پنهان شوند ، آنها همچنان می مانند و برطرف نمی شوند و‌دانش آموزان قربانی این پنهان‌کاری می شوند وبه همین دلیل هم می بینیم همچنان مشکلات زیادی در حوزه آموزش استان از جمله کمبود مدرسه و معلم، تجهیزات آموزشی وبرودتی ، مدارس فرسوده و… وجود دارد . بایستی برای رفع این کمبودها تلاش کرد و‌کمبودها آشکارا بیان شوند تا دولت و خیرین به یاری مدارس و سیستم آموزش و پرورش استان بشتابند.
ثبت دیدگاه