دریانیوز// تنبیه بدنی کودکان یکی از موضوعات حساس و بحثبرانگیز در حوزه تربیت و آموزش است. این نوع تنبیه به معنای استفاده از روشهای فیزیکی برای مجازات یا اصلاح رفتار ناپسند کودک است.
در بسیاری از فرهنگها، تنبیه بدنی به عنوان یک روش معمول برای تربیت کودکان در نظر گرفته میشود، اما تحقیقات نشان میدهد که این روش میتواند عوارض جدی بر روی جسم و روح کودک داشته باشد. در این گزارش به بررسی تأثیرات تنبیه بدنی و عوارض آن بر روی کودکان و جایگزینهای مناسب برای این نوع تنبیه خواهیم پرداخت.
عوارض تنبیه بدنی کودکان
تاثیر تنبیه بدنی بر کودکان آنقدر مخرب است که اگر نسبت به آنها آگاه باشید، هرگز کودک خود را تنبیه بدنی نمیکنید. مهمترین عوارض تنبیه بدنی کودکان را میتوان در موارد زیر جستوجو کرد:
از بین رفتن اعتمادبهنفس
اولین تاثیر تنبیه بدنی بر کودکان ار بین رفتن اعتمادبهنفس در آنهاست. کودک پس از آنکه مورد تنبیه بدنی و فیزیکی قرار میگیرد، تا مدتهای طولانی حس اعتماد به خودش را از دست میدهد و حس ناامنی و ترس را نسبت به اطرافیان خود تجربه میکند.
محرومیت از استقلال فردی
کودکی که مورد تنبیه بدنی قرار میگیرد، از استقلال فردی خود محروم میشود. در واقع او همیشه تصور میکند که باید فرد مطیعی باشد و از خودش هیچ اختیار و استقلالی ندارد.
بروز اضطراب و استرس
اضطراب و استرس یکی دیگر از تاثیرات تنبیه بدنی بر کودکان است. کودک برای انجام هر کاری استرس و اضطراب را تجربه میکند و دائما هراس دارد.
احساس رهاشدگی
تنبیه بدنی علاوه بر ترس و نگرانی یک احساس تنهایی فزاینده را به کودک منتقل میکند. کودک دائما احساس تنهایی، بیپناهی و رهاشدگی دارد که پایدار ماندن این حالت و ادامه یافتن آن، مشکلات بسیار زیادی را در بزرگسالی برای او ایجاد میکند.
بروز رفتارهای تهاجمی و خشونتآمیز
اغلب کودکانی که تنبیه بدنی را تجربه میکنند، عموما این رفتار و خشونت را از والدین خود میآموزند و آن را به عنوان یک رفتار همیشگی و راهحلی برای مسائل مختلف به کار میگیرد. این رفتار پرخاشگرانه را نسبت به هر کسی و خصوصا همسالان خودش اعمال میکند و به مرور زمان این رفتارها در او تقویت میشوند.
عدم یادگیری روشهای حل مسئله
حل مسئله یک توانایی بسیار مهم در کودک است که باید آن را در سالهای ابتدایی زندگی خود بیاموزد و این توانایی و مهارت را در خود تقویت کند. با انجام تنبیه بدنی این توانایی در کودک شکل نمیگیرد و یا بسیار ضعیف میشود. در نتیجه کودک میآموزد که هر مشکلی را با خشونت، پرخاش و کتککاری حل کند. همین مسئله قادر است در بزرگسالی از کودک فرد بزهکاری را بسازد که مدام درگیری ایجاد میکند و مسائل را بدون منطق و با دعوا پیش میبرد.
ایجاد آسیب جسمی
در بسیاری از موارد تنبیه بدنی به بروز آسیبهای جسمی، ضربه، خونریزی، شکستگی و در موارد شدیدتر، مرگ منجر میشود. بنابراین تنبیه بدنی یکی از بدترین انواع تنبیه است که علاوه بر ایجاد آسیب روانی در کودک، جسم و جان او را هم تحت تاثیر قرار میدهد.
عدم یادگیری مهارتهای اجتماعی
کودکی که با تنبیه بدنی روبهرو است مهارتهای اجتماعی و روابط میان فردی را یاد نمیگیرد. به همین دلیل در برقراری ارتباط با افراد دیگر بسیار ناقص عمل میکند.
جایگزینهای تنبیه بدنی
هنگامی که میتوان با روشهای جایگزین بدون آسیب، کودک را متوجه کار اشتباه خود کرد، چرا راه پرمخاطره و دشوار را انتخاب کنیم؟ از آنجایی که تنبیه بدنی آسیبهای دائمی و بلند مدتی برای کودکان به جای میگذارد، بهتر است به جای آن از راههای زیر استفاده کنیم:
تنها گذاشتن کودک
تنبیه بدنی یک پیام گیج کننده به فرزند شما میدهد. ای پیام که چطور اشکالی ندارد پدر و مادرم من را کتک بزنند اما من به خاطر کتک زدن خواهر یا برادرم باید کتک بخورم؟! ایجاد این تناقص برای کودک کاملاً منطقی است. بهتر است به جای این روش از روش تنها گذاشتن کودک یا تایم اوت استفاده کنید. اگر این روش به درستی انجام گیرد، کودک دیگر رفتار اشتباه را تکرار نخواهد کرد. توجه داشته باشید که تایم اوت یا تنها گذاشتن کودک هنگامی معنی پیدا میکند که در حالت عادی پدر و مادر به اندازهی کافی با او وقت بگذرانند. به صورتیکه هنگام تنها گذاشته شدن در اثر انجام کار اشتباه، کودک متوجه کار اشتباه خود شود و فرصت داشته باشد که فکر کند و تصمیم بهتری برای دفعهی بعد بگیرد.
گرفتن امکانات از آنها
هدف از این روشهای تنبیهی این است که به فرزند خود آموزش دهید که تصمیم بهتر و درستتری بگیرد. هنگامی که زمان تماشای تلویزیون آنها را به خاطر انجام یک کار اشتباه کم کنید، به آنها یاد میدهید که در صورت گرفتن یک تصمیم غلط، ممکن است تفریحاتشان را از دست بدهند.
نادیده گرفتن اشتباهات رفتاری کوچک
در صورتی که فرزند شما مرتکب یک اشتباه رفتاری کوچک میشود، سعی کنید آن را نادیده بگیرید. گاهی اوقات بسیاری از کارهای ناهنجاری که کودکان انجام میدهند، به خاطر جلب توجه است. در صورتی که شما این مورد را نادیده بگیرید، به آن ها میفهمانید که راه اشتباهی را برای جلب توجه انتخاب کردهاند. با این کار، کودک رفتار ناپسند خود را کنار میگذارد. فقط سعی کنید که صبور باشید!
صحبت کردن
شاید فرزند شما خیلی کوچک باشد، اما اگر کودک میتواند حرفهای شما را دنبال کند و با شما مکالمه برقرار کند، یکی از بهترین روشهای تصحیح رفتار صحبت کردن منطقی با او است. این که راجع به یک خطای انجام شده توسط فرزندتان با او صحبت کنید، ممکن است برای شما دشوار باشد. اما مطمئن باشید تأثیر بسیار خوب و قابل توجهی بر فرزندتان خواهد گذاشت.
تشویق کردن
همیشه که نباید به دنبال تنبیه باشیم. هنگامی که فرزندتان کار درست و خوبی انجام میدهد، او را با دادن هدیههای کوچک و یا برداشتن یک سری محدودیتها خوشحال کنید. هنگامی که کودک ببیند که با انجام کار درست چه برخورد دلگرم کنندهای با او میشود، سعی میکند بهتر عمل کند. درصورتیکه در نتیجهی انجام کارهای بد تشویق نشود و حتی تشر به او زده شود، تمایلی به انجام کار خطا نخواهد داشت.
ثبت دیدگاه