دریانیوز// در دنیای امروز، مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها (CSR) به‌عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار شناخته می‌شود. صنایع بزرگ نه‌تنها باید به فکر سودآوری و رشد اقتصادی خود باشند، بلکه باید نقش مؤثری در بهبود شرایط زندگی جوامع محلی ایفا کنند.
در این راستا، صنایع غرب بندرعباس می‌توانند با اقدامات هدفمند، گامی بلند در راستای کاهش فقر و مشکلات اجتماعی محلات کمتر برخوردار بردارند.یکی از مهم‌ترین اقداماتی که صنایع می‌توانند انجام دهند، سرمایه‌گذاری در آموزش‌وپرورش است. ساخت مدارس جدید، تجهیز مدارس موجود، ارائه بورسیه‌های تحصیلی و دوره‌های آموزشی و کارآموزی برای جوانان، می‌تواند نقش بسزایی در ارتقای سطح دانش و مهارت‌های افراد داشته باشد.
این اقدامات نه‌تنها به کاهش نرخ بیکاری کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز اشتغال پایدار و توانمندسازی نسل‌های آینده خواهد بود.همکاری با نهادهای آموزشی و دانشگاه‌ها، طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی متناسب با نیازهای بازار کار منطقه، ایجاد مراکز کارآموزی و فنی حرفه‌ای مجهز به فنّاوری‌های روز دنیا توسط صنایع، می‌تواند به تربیت نیروهای متخصص و کارآمد کمک کند.صنایع همچنین می‌توانند با ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، به طور مستقیم و غیرمستقیم به کاهش بیکاری کمک کنند.
برگزاری کارگاه‌های آموزشی، ارائه وام‌های کم‌بهره به کارآفرینان محلی و ایجاد برنامه‌های حمایتی برای توسعه کسب‌وکارهای نوپا از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند تأثیرات مثبت و قابل‌توجهی بر اقتصاد محلی داشته باشند.توسعه زنجیره تأمین محلی و استفاده از محصولات و خدمات تولید شده توسط کسب‌وکارهای کوچک نیز می‌تواند به تقویت اقتصاد محلی و ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر منجر شود.
آنها می‌توانند با ایجاد پلتفرم‌های ارتباطی بین کارآفرینان و شرکت‌های بزرگ، بستری مناسب برای رشد و توسعه کسب‌وکارهای محلی فراهم کنند.دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی یکی از نیازهای اساسی هر جامعه‌ای است. صنایع می‌توانند با ساخت و تجهیز مراکز بهداشتی و درمانی، ارائه خدمات پزشکی رایگان یا با هزینه کم و اجرای برنامه‌های پیشگیری و آموزش بهداشتی، نقش مهمی در بهبود وضعیت بهداشت و سلامت جوامع محلی ایفا کنند. این اقدام‌ها نه‌تنها به کاهش بیماری‌ها و مرگ‌ومیر کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی مردم را نیز بهبود می‌بخشد.
ارائه خدمات بهداشتی سیار در مناطق دورافتاده و محروم و راه‌اندازی پویش‌های آگاهی‌بخشی درباره بیماری‌های مختلف می‌تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند. همچنین، صنایع می‌توانند با حمایت از تحقیقات علمی و پزشکی، به توسعه روش‌های درمانی جدید و مؤثرتر کمک کنند.بهبود زیرساخت‌های شهری و روستایی و ایجاد پروژه‌های مسکن برای اقشار کم‌درآمد از دیگر زمینه‌هایی است که صنایع می‌توانند در آن نقش‌آفرینی کنند.
ساخت جاده‌ها، پل‌ها، سیستم‌های آب و فاضلاب و همچنین پروژه‌های مسکن مهر و بازسازی محلات فرسوده می‌تواند به بهبود شرایط زندگی مردم کمک کند و آنها را از فقر و محرومیت نجات دهد.صنایع می‌توانند با مشارکت در پروژه‌های عمرانی و زیرساختی، به ارتقا رفاه اجتماعی و افزایش کیفیت زندگی ساکنان مناطق کمتر توسعه‌یافته کمک کنند. همچنین، ایجاد فضاهای عمومی مانند پارک‌ها، مراکز فرهنگی و ورزشی نیز می‌توانند به ایجاد ارتباط اجتماعی، ترویج فرهنگ و هنر و افزایش سطح رضایتمندی افراد در جامعه کمک کنند.صنایع به‌ویژه آن‌هایی که تحت مدیریت دولتی و حاکمیتی قرار دارند، نقش بزرگی در اقتصاد منطقه و کشور ایفا می‌کنند.
بااین‌حال، مشاهدات میدانی نشان می‌دهد که مشارکت این صنایع در بهبود وضعیت محلات کمتر برخوردار و کاهش فقر همچنان ضعیف است.در واقع بسیاری از صنایع بزرگ هنوز به اهمیت مسئولیت‌های اجتماعی خود پی نبرده‌اند. این شرکت‌ها علاوه بر تمرکز بر سودآوری، می‌بایست به تأثیرات اجتماعی و محیطی فعالیت‌های خود نیز توجه کنند.
عدم شفافیت در عملکرد و هزینه‌کرد صنایع، باعث شده مردم و نهادهای نظارتی نتوانند به‌درستی از میزان و نوع مشارکت آنها در برنامه‌های اجتماعی مطلع شوند.گاهی اوقات، صنایع به‌جای اجرای پروژه‌های بلندمدت و پایدار، به پروژه‌های کوتاه‌مدت و تبلیغاتی روی می‌آورند که تنها جنبه نمایشی دارند و تأثیرات واقعی و ماندگاری بر جامعه ندارند.
این صنایع حتی اجرای پروژه‌های زیست‌محیطی مانند کاشت درخت، کاهش آلاینده‌ها، مدیریت پسماند و ترویج فرهنگ مصرف بهینه منابع طبیعی را که به‌نوعی جبران خسارت ناشی از فعالیت آن‌هاست و جزء وظایف ذاتی آنها محسوب می‌شود، به فراموشی سپرده‌اند. بدون شک، اعضای هیئت‌مدیره و مدیران عامل صنایع تنها زمانی می‌توانند در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی پیش‌گام شوند که مشکلات عمیق مردم بندرعباس را، شهری که نزدیک به ۵۰ درصد آن از بافت فرسوده تشکیل شده است، به طور مستقیم لمس کنند و این امر تنها زمانی ممکن خواهد بود که حداقل برای یک روز میز مدیریتی خود را ترک کرده و از محلات فقیرنشین بندرعباس بازدید کنند تا به عمق فاجعه پی ببرند.
همچنین، کم‌توجهی و گاهی اوقات چشم‌پوشی بخش حاکمیتی و دستگاه‌های نظارتی استان در استفاده از ابزارهای قدرت خود برای ستاندن حقوق مغفول مانده مردم و جبران مشکلات بافت فرسوده و زدودن چهره فقر و محرومیت از شهر بندرعباس نیز به‌وضوح مشهود است که شاید نمونه عینی آن طرح انتقال پساب فاضلاب بندرعباس به صنایع غرب این شهر است که هر بار با وعده‌های جدید مسئولان اجرای آن به تعویق می‌افتد و اگر پیگیری و حمایت دستگاه قضایی نبود، پیشرفت محدود فعلی نیز حاصل نمی‌شد.
شایان‌ذکر است این پروژه در وهله اول و پیش از آنکه خدمت به مردم بندرعباس باشد، به‌نوعی سرمایه‌گذاری برای دسترسی به آب ارزان و هبه‌ای از سوی دولت به صنایع غرب بندرعباس است.با این توصیف، صنایع پردرآمد و به‌ویژه صنایعی که خواستگاه حاکمیتی و یا خصولتی دارند، باید با تغییر رویکرد و افزایش تعهد به مسئولیت‌های اجتماعی خود، نقش مؤثرتری در بهبود شرایط زندگی محلات کمتر برخوردار ایفا کنند و از سویی دیگر می‌طلبد که دستگاه‌های ناظر و بخش حاکمیتی نیز در استفاده از اهرم‌های قدرت خود برای حل مشکلات و جبران خسارت‌های ناشی از فعالیت صنایع فعال‌تر عمل کنند.
امیدواریم که با پیگیری بخش دولتی و همکاری و هم‌افزایی هیئت‌مدیره صنایع مستقر در غرب بندرعباس، آینده‌ای بهتر و پایدارتر برای همه شهروندان بندرعباس رقم بخورد.
ثبت دیدگاه