دریانیوز// در گزارش قبل اشاره کردیم که در حوزه مدیریت و برنامهریزی شهری یکی از موضوعاتی که در دنیا به عنوان شاخصه قابل توجه شناخته می شود، شهر دوستدار کودک است و متاسفانه در بسیاری از موارد نقش کودکان به عنوان یک سوم جمعیت شهروندی جهان مورد توجه قرار نمی گیرد. بنابراین, لزوم توجه به مشارکت کودکان در طرح های توسعه محله ای ضروری است.
منظور از شهر دوستدار کودک شهری است که از طریق شناخت نیازها و حقوق کودکان، متعهد به بهبود شرایط زندگی کودکان در قلمرو خود می شود. در واقع، به شهری که در آن صداها، نیازها، حقوق و اولویتهای کودکان به عنوان بخشی ضروری در طراحی، سیاستهای عمومی، برنامهها و تصمیمگیریهای شهری در نظر گرفته میشود، شهر دوستدار کودک میگویند. روزگار کودکی و آنچه بر سر کودکان می آید و در خاطره و ضمیر ناخود آگاه شان ثبت می شود آنچنان دارای اهمیت است که یونیسف چشم اندازی برای شهر های دوستدار کودک تعریف کرده است. چشم انداز ابتکار شهر دوستدار کودک یونیسف این است که «همـه کـودکان و جوانـان بایـد بتواننـد ازکودکـی و جوانـی خـود لـذت ببرنـد و از طریـق احقـاق برابـر حقـوق خـود در شـهر واجتماع محلی شان، توانایی های بالقوه خود را به طور کامل به فعل درآورند.
» یونیسف به عنوان یک مرجع، بر اجرای طرح شهر دوستدار کودک در سراسر جهان نظارت میکند. عمدهترین وظیفه این سازمان در طرح یاد شده ارتقا و حفاظت از حقوق کودکان است تا اطمینان حاصل شود که در تمام مسائل و فرآیندهای تصمیمگیری نظر کودکان در نظر گرفته میشود و حقوق آنها پایمال نمیشود.شایان ذکر است که دریافت نشان و برند شهر دوستدار کودک یونیسف زمانی صورت می گیرد که شهر مورد نظر چرخه شهر دوستدار کودک را به صورت موفقیتآمیز تکمیل کرده باشد.در مرحله پایلوت، شهرها به عنوان «شهر دوستدار کودک» بهرسمیت شناخته نشده و نشان یا عنوان رسمی دریافت نمیکنند.تامین حقوق کودکان در محوریت قرار دارد، شهر دوستدار کودک مبتنی بر یک حاکمیت محلی است، پارکهای موضوعی دارد و به کودکان اجازه میدهد آزادانه به بیان عقاید خود بپردازند، در این شهر تصمیم گیری بر عهده کودک است.
مراقبتهای بهداشتی کودکان، مسئله دیگری است که در این طرح مورد حمایت قرار گرفته است، به این صورت که دولتها باید امکانات بهداشتی از قبیل آب سالم و سرپناه مناسب برای زندگی کودکان را فراهم کنند. محافظت کودکان از خشونت و سوءاستفاده از دیگر ویژگیهای این طرح بهشمار میآید، باید به کودکان برای دیدار و بازی با دوستانشان اجازه داده شود و آنها در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی شهر مشارکت داشته باشند.اگرچه طراحی فضاهای شهری و توجه به جنبههای کالبدی شهر، ضرورت دارد، اما چنانچه قصد داریم شهری داشته باشیم که دوستدار کودک باشد، در ابتدا باید کرامت و منزلت همه ساکنان شهر محقق شود چرا که کودکان در دامان پدران و مادرانی بزرگ می شوند که جزو شهروندان شهر هستند و تضمین سلامت روحی و جسمی آنان با برخورداری از حقوق شهروندی گامی اساسی در راستای تحقق شعار شهر دوستدار کودک است؛ به عبارت دیگر شهر دوستدار کودک یک شهر دوستدار انسان است.
یکی از وظایف شهر دوستدار کودک، اجتماعی کردن کودکان بوده و در این شهر تربیت معنوی کودکان مورد توجه قرار می گیرد.در کنار فقر مکانهای تفریحی که در برخی شهر ها وجود دارد باید در مدیریت شهری از بین بردن فاصله بین نسلی مورد توجه قرار گیرد و شهرداری ها برای از بین بردن گسست شهری مسئولیت اجتماعی خود را پذیرا باشد.مدل طراحی در اکثر شهرها به گونهای است که ایمنی برای کودکان اهمیت چندانی ندارد، نمونه بارز آن جانمایی مدارس و پارکها در نزدیکی خیابانهای اصلی است که خطر تصادفات کودکان را افزایش میدهد. در شهر دوست دار کودک فضاهای شهری، پارک ها، معابر ایمن سازی شده و کودکان در کمال امنیت در این شهر زندگی میکنند.بنیان تمام برنامهریزیهای شهری مباحث فرهنگی است و اگر فرهنگ را در تمام ابعاد مد نظر قرار بدهیم، سرمایهگذاریهای دیگر راحتتر و کمهزینهتر به ثمر خواهد نشست.
کودکان عامل پیوند نسلهای گذشته و آینده در هر جامعه محسوب میشوند، لذا انتقال اعتقادات و پیشینههای هویت بخش و در صورت لزوم اصلاح محیط اجتماعی در هر جامعه از طریق کودکان میسر امکانپذیر است.نباید فراموش کنیم که کودکان امروز آینده سازان فردا هستند و در راستای حرمت نهادن به آینده سازان ایران اسلامی باید با همت جمعی و با اجرای برنامههای فرهنگی و اجتماعی شهری را برای آنها پیشبینی و اجرا کنیم.یافتهها نشان میدهند که پنج معیار در ساختار شهر مربی کودک دخیل هستند: محتوای آموزش دینی به کودک، روش آموزش دینی به کودک، ویژگیهای محیطی، محیط فرهنگی رشد کودک، ویژگیهای گروه سنی کودکان.
ادامه دارد …
ثبت دیدگاه