کودک، عامل پیوند نسل های گذشته و آینده در شهر دوستدار کودک

دریانیوز/ علی رغم آنچه که عموم مردم می اندیشند، عنصر اصلی شهر دوستدار کودک مشارکت کودکان و شنیده شدن صدای کودکان توسط مسئولین، مدیران و تصمیم‌گیران شهری است، نه شهری که فضای بازی و تفریح بیشتری برای کودکان در نظر گرفته باشد.
در ایجاد و حفظ و بسط شهر دوستدار کودک مهمترین نگاه به کودک نگاهی است که در آن کودکان به عنوان عامل پیوند نسل های گذشته و آینده دیده می شوند و از اینرو زمینه سازی برای تعالی فکری و تربیتی آنان فراهم می شود.
در واقع در تعریف عامیانه می توان گفت که شهری که تامین نیازها و خواست کودکان در اولویت آن قرارگیرد و در وضع و تعریف قوانین و برنامه ها و حتی معماری شهر به کودک توجه ویژه ای شده باشد را شهر دوستدار کودک می نامند.
امروزه بینش و دانش بشر به سمتی سوق پیدا کرده است که تمام اقشار جامعه در هر سن و جایگاه و شرایطی که هستند، شایسته و نیازمند بهره بری از امکانات مناسب خود می باشند، بنابراین بیش از پیش فراهم نمودن امکانات لازم در جنبه های مختلف برای حضور کودکان در جامعه ضروری به‌نظر می رسد. ولی همچنان بسیاری از فضاهای شهری ناامن هستند و بستر شاد و خلاقانه برای حضور کودکان ایجاد نمی‌کند. کودک برای حضور در فضاهای شهری ترس دارد، ضمن اینکه فضاها یک تهدید جدی برای در واقع سلامت جسم و روان شان محسوب می‌شود. این تهدیدها جنبه‌های مختلفی دارد؛ مثل حمل و نقل ترافیک، ناهنجاری‌های اجتماعی، فضای نامناسب برای حضور و فعالیت کودکان.
بنابراین باید شرایط فراهم شود که در شهر دوستدار کودک شاخصه های نظیر پارک‌ها و اماکنی برای بازی کودکان با امنیت کافی، وسایل بازی متناسب با مراحل رشد کودکان، محل‌های عبور و مرور امن در خیابان، مبلمان شهری مناسب، دسترسی راحت به فضاهای آموزشی رسمی و فوق‌برنامه، دسترسی به امکانات ورزشی مناسب و وجود مراکز ارائه خدمات به کودکان دارای نیازهای ویژه و توانایی‌های متفاوت باشد و همچنین استانداردسازی مبلمان شهری به‌ویژه وسایل خاص کودکان (ورزش، تفریح و بازی) باید در اولویت قرا گیرد.برای دست یابی به ایده آل های شهر دوستدار کودک و یا حتی نزدیک شدن به آن باید آلودگی‌های محیطی و فقدان امنیت و ایمنی لازم در شهرها و به‌ویژه کلانشهرهای بزرگ را کاهش داد.
درحالیکه طراحی فضاهای شهری و توجه به جنبه‌های کالبدی شهر، ضرورت دارد، اما چنانچه قصد داریم شهری داشته باشیم که دوستدار کودک باشد، در ابتدا باید کرامت و منزلت همه ساکنان شهر محقق شود زیرا کودکان در دامان پدران و مادرانی بزرگ می شوند که جزو شهروندان شهر هستند و تضمین سلامت روحی و جسمی آنان با برخورداری از حقوق شهروندی گامی اساسی در راستای تحقق شعار شهر دوستدار کودک است؛ به عبارت دیگر شهر دوستدار کودک یک شهر دوستدار انسان است.
فراموش نکنیم اگر در فرایند توسعه شهری و در تجهیز شهرها، زیرساخت‌ها و روساخت‌ها به مسائل و مشکلات کودکان توجه شود، یکی از مهمترین عناصر شهر دوستدار کودک که همانا سهم‌بری کودکان از فضای شهری است محقق می‌شود.