دریانیوز// غرب بندرعباس جایگاه صنایع مختلفی است که از جاده هیبت برخی از تأسیسات صنعتی آنها مشخص است .از روستای بستانو که عبور کنید جرثقیل های زرافه ای و دو حوض خشک سرکت کشتی سازی و فرا ساحل ایران نمایان می شود. اینجا ایزوایکو، بزرگ ترین زیرساخت دریایی کشور است.
اولین چیزی که نظر را به خود جلب می کند وجود دو حوض خشک تقریباً خالی است. جالب است بدانید حدود ۲ سال پیش ایزوایکو در زیرساخت حوض خشک خود میزبان ۷ کشتی غول پیکر بود و جنب وجوش و تکاپو در این مجتمع صنعتی به وضوح دیده می شد.
حال با اندکی درنگ و مقایسه ی تصویری که سابق بر این از شرکت مجتمع کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران در ذهن داشتیم با وضعیت کنونی به این نتیجه خواهیم رسید که احتمالاً اتفاقی افتاده یا چیزی سر جای خود نیست. بررسی های ما نتایج اسف بار و ناامیدکننده ای داشت که شرح آن در گزارش پیش رو آمده است.
ایزوایکو بزرگ ترین زیرساخت دریایی کشور، سرگذشت پرفرازونشیبی دارد. این صنعت در اثر سال ها رکود تا مرز ورشکستگی پیش رفت تا جایی که امام جمعه وقت بندرعباس آیت الله نعیم آبادی نام کشتی نسازی را بر آن نهاد.
حمید رضائیان مدیرعامل سابق کشتی سازی بسیار تلاش کرد تا در اواسط دهه نود این صنعت ورشکسته را دوباره احیا و به درآمد رساند. همه چیز در ایزوایکو در مسیر رشد و پیشرفت بود. اعتماد ازدست رفته دوباره به این صنعت بازگشته بود و کارفرماهای ناراضی مثل شرکت ملی نفت کش ایران و شرکت کشتی رانی جمهوری اسلامی دوباره همکاری خود را با ایزوایکو آغاز کرده بودند.
با رفتن رضائیان، اسماعیل صادقی مدت کوتاهی سکان هدایت ایزوایکو را در دست گرفت و پس ازآن دکتر سلمان ضربی قریب به یک سال و نیم است که بر صندلی مدیرعاملی ایزوایکو تکیه زده است. پیش از همه چیز به دنبال مصاحبه ی ضربی در ابتدای نشستن بر صندلی مدیرعاملی ایزوایکو گشتیم. او در ششم بهمن ۱۴۰۰ در یک نشست خبری مطالبی را مطرح نمود که بسیار جالب و امیدبخش بود. در ادامه با طرح بخش هایی از این مصاحبه به بررسی آنچه در یک سال و نیم گذشته رخ داده می پردازیم.
نارضایتی شرکت ملی نفت کش
در مصاحبه ضربی در خصوص همکاری با شرکت ملی نفت کش و کشتی رانی می خوانیم: ایزوایکو همکاری بسیار خوبی را با شرکت ملی نفت کش دارد و شرکت کشتیرانی نیز اخیراً چهار فروند کشتی را برای تعمیر به یارد ایزوایکو اعزام کرده است. ارتباط ما با این دو شرکت به نحوه احسن پیش می رود.با توجه به اینکه در حال حاضر حوض خشک ایزوایکو میزبان هیچ کدام از کشتی های شرکت ملی نفت کش و کشتی رانی نیست کنجکاو شدم تا علت را بررسی کنم. زمان تعمیر کشتی های نفت کش پیش از حضور ضربی در ایزوایکو روندی نزولی را طی می کرد. بررسی ها نشان می دهد که زمان تعمیرات از ۲۸ روز تا ۳۲ روز متغیر بوده است. این در حالی است که پس از حضور ضربی نه تنها زمان سیری صعودی داشته و به مدت زمان خواب شناورها افزوده شده بلکه کیفیت تعمیرات نیز مورد رضایت شرکت ملی نفت کش نبوده است.
عملکرد اجرایی ضعیف، فاجعه ی ملی می آفریند
ضربی در نشست مطبوعاتی خود گفت: در راستای بهبود ارائه خدمات به مشتریان، پتانسیل های جدیدی را در حوزه نفت و گاز و صنایع دریایی در اختیارداریم و برای تکمیل فرآیند ساخت کشتی در مجتمع ایزوایکو با شرکای خارجی در حال مذاکره هستیم و همچنین از ظرفیت های منطقه در این باب استفاده خواهیم کرد .بررسی ها حاکی از این است که در خصوص پروژه ی فاز ۱۱ پارس جنوبی و میدان نفتی فروزان مکاتبات متعددی با ایزوایکو انجام شده که کارفرماها در تمامی این مکاتبات به عدم انجام تعهدات و تأخیرهای غیرمنطقی پروژه ها اشاره کرده اند. برخی کارشناسان سازه های فراساحلی معتقدند با توجه به عملکرد تیم فعلی در تصمیم گیری و اجرای پروژه امکان اقدام حقوقی و قطع همکاری این کارفرمایان با ایزوایکو دور از ذهن نیست.
تلنگری که همه را به فکر فرو می برد آغاز توسعه میدان گازی پارس جنوبی توسط قطر است. این میدان گازی مشترک بین ایران و قطر است که بزرگترین میدان گاز طبیعی در جهان و دارای ۵۰.۹۷ تریلیون متر مکعب گاز و تقریباً ۷.۹ میلیارد متر مکعب میعانات گازی طبیعی است. اخیرا دولت قطر طی مراسمی با حضور امیر این کشور کلنگ توسعه فاز جدید میدان گازی مشترک «شمال/پارس جنوبی» را به زمین زد. و این درحالیست که هنوز پروژه فاز ۱۱ پارس جنوبی که به شرکت کشتی سازی و فرا ساحل ایران سفارش داده شده بود تکمیل نشده و آماده بهره برداری نمی باشد.
بدیهی است وقتی ابعاد پروژه ملی باشد خسارت های احتمالی نیز در ابعاد ملی رخ می دهد. با توجه به اینکه ایزوایکو در بخش سازه های فراساحلی با چالش های جدی مواجه بوده و میدان نفتی فروزان با میدان نفتی مرجان کشور عربستان صعودی مشترک است عملکرد ضعیف اجرایی در ایزوایکو در صورت تداوم باعث به وجود آمدن ضرر و زیان های هنگفتی در ابعاد ملی خواهد شد؛ و در صورت گرفتن این پروژه ها از ایزوایکو نه تنها آبروی صنعت دریایی ایران نابود خواهد شد بلکه ضربات مهلکی به اقتصاد کشور و استان هرمزگان وارد خواهد آمد که جبران ناپذیر خواهد بود.
بد عهدی ها ادامه دارد
دو کشتی موجود دریکی از حوض های خشک ایزوایکو متعلق به نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که نزدیک به یک و سال و نیم پیش جهت تعمیرات به ایزوایکو مراجعه کرده اند. جالب است که بدانید در دنیا در این مدت زمان یک کشتی کامل ساخته می شود. در زمان مدیرعامل سابق، نداجا یکی از کارفرمایان راضی ایزوایکو بود. تغییر کاربری کشتی لجستیکی مکران در همین دوران اتفاق افتاد و افتخاری در عرصه ملی آفرید.
تا پیش از تعویض مدیرعامل همه چیز طبق روال انجام و کارفرماهای ایزوایکو از عملکرد این مجموعه رضایت نسبی داشتند. پروژه های بسیاری در ابعاد ملی با موفقیت به انجام رسید که کشتی مکران یکی از آن ها بود. با تعویض مدیریت چه اتفاقی رخ داده که همه چیز حالت معکوس به خود گرفته است؟! نهادهای بالادستی ایزوایکو یعنی ایدرو و وزارت صمت چه تدابیری اندیشیده اند؟ مجمع نمایندگان محترم هرمزگان در این راستا چه کارهایی انجام داده است؟!
مدیران پروازی و بازنشسته بلای جان صنایع
از موارد دیگری که ضربی در نشست مطبوعاتی خود به آن اشاره کر، نبود مدیران پروازی در چرخه مدیریتی ایزوایکو بود. ضربی گفت: در ایزوایکو هیچ مدیر پروازی وجود ندارد، خود من در بندرعباس مستقرم و هفته ای پنج شب را در شرکت می خوابم. ما دفتر کوچکی در تهران برای پیگیری امور و برگزاری جلسات داریم اما تمام تمرکز ما معطوف به مجتمع کشتی سازی است و امیدوارم بتوانیم محیط کاری آرام و به دوراز تنش را ایجاد کنیم .
وی در ادامه تأکید کرد: هیچ شخص بازنشسته ای را در شرکت به طور مستقیم به کار نخواهیم گرفت بلکه درصدد هستیم تا کانون بازنشستگان را ایجاد کنیم تا از توانایی و تجربیات بازنشستگان برای آموزش نیروهای جوان بهره مند شویم.فردی که به تازگی از مجموعه ی ایزوایکو جداشده به ما گفت: علیرغم وعده و ادعای مدیرعامل ایزوایکو اکثر مدیران ارشد ایزوایکو از مدیران غیربومی و پروازی هستند. مجموع روزهایی که ضربی در یک سال اخیر در بندرعباس حضورداشته بیش از ۶۰ روز نیست. این موضوع به سادگی از طریق مراجع قانونی قابل پیگیری است. بعضی از چیزها قابل کتمان نیست؛ اما جای سؤال دارد که چرا نهادهای نظارتی و مسئولان استانی این موضوع را پیگیری نمی کنند؟وی در آخر افزود: در ایزوایکو از افراد بازنشسته در پست های کلیدی استفاده می شود برای مثال آقای علی بیات باوجوداینکه بیش از یک سال است که بازنشسته شده کماکان ریاست کمیسیون معاملات ایزوایکو را عهده دار است. ایشان در یک سال اخیر حتی یک روز را در بندرعباس نبوده و در تمام جلسات به شکل ویدیو کنفرانس شرکت می کند.با توجه به ادعای این فرد به زحمت توانستیم لیستی از مدیران ایزوایکو پیدا کنیم. نتیجه شوکه کننده بود.
علی رغم ادعای ضربی نسبت به استفاده از مدیران بومی از ۱۲ مدیر ارشد ایزوایکو ۹ نفر غیربومی که از این تعداد ۵ نفر پروازی هستند. تعداد مدیران بومی ایزوایکو تنها ۳ نفر است که دو تن از آن ها هنوز حکم مدیریت ندارند و سرپرست هستند. ضربی دارای ده مشاور است که همگی غیربومی و ساکن تهران هستند.
کیفیت کار و برند سازی در ایزو ایکو
برای کیفیت کار و برند سازی در ایزو ایکو تلاش شبانه روزی صورت گرفت.با توجه به اینکه بزرگترین سرمایه هر شرکتی قبل از هر امکانات و تجهیزاتی نیروهای متخصص آن شرکت است،گاهی برخوردهای غیر کارشناسانه و غیرعادلانه،حقوق ناکافی، جاری نشدن طرح طبقه بندی افراد و از همه مهمتر غیرحرفه ای بودن مدیران موجب دلسردی بسیاری از نیروهای متخصص شد تا جاییکه علی رغم علاقه و احساس دین به این شرکت جذب شرکت های رقیب شدند.متأسفانه به خوبی در این مسیر عدم مدیریت صحیح و عدم انتخاب به جا و درست برخی مدیران و تصمیم گیران و نداشتن نیروی متخصص مشهود است.
حوضچه خشک و قابلیت های آن
ایزوایکو دارای دو حوضچه خشک به ابعاد :حوض خشک نوسازی با طول ۴۷۵ متر ، عرض ۸۰ متر و عمق ۱۴٫۵ متر وحوض خشک تعمیرات با طول ۳۷۵ متر ، عرض ۸۰ متر و عمق ۱۴٫۵ متر می باشد که متأسفانه این حوضچه ها حدود ۴ماه است که خالی می باشد.
دو حوض خشک تعمیرات و ساخت کشتی در مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران(ایزوایکو) با حضور وزیر صنعت، معدن و تجارت در مرداد ۹۶ مورد بهره‌برداری قرار گرفت. این دو حوض خشک در محوطه‌ای به وسعت ۱۳۰ هکتار در مجاورت دریا ساخته شده‌اند که امکان انتقال کشتی را با مکانیزمی جدید به خشکی به منظور انجام اقدامات تعمیراتی فراهم می‌کنند.همچنین از حوض بزرگ‌تر به منظور ساخت کشتی‌های عظیم‌الجثه با کاربری‌های مختلف استفاده می‌شود که پس از ساخت امکان انتقال آن به دریا به منظور آب‌اندازی مهیا باشد.
جالب بدانید برای ساخت این دو حوض خشک در مجموع بالغ بر ۸۸ میلیون دلار به صورت ارزی و بیش از ۷۵۰ میلیارد تومان به صورت ریالی هزینه شده است.با ایجاد این دو حوض خشک عملا ایران به عنوان قدرت اصلی ساخت و تعمیرات کشتی در ابعادی عظیم در سطح منطقه مطرح است که هیچ کشوری مجموعه کاملی از این تجهیزات را در کنار هم ندارد.
با تمام این شاخص ها و قابلیت ها اما همچنان دو حوضچه خالیست ودرد فاجعه زمانی زیاد می شود که علی رغم اینکه هزینه تعمیرات در این حوضچه ها و در ایزوایکو از سایر کشور های حوزه خلیج فارس کم تر است اما به دلیل بد عهدی ها، نارکارآمدی ها و قطعا ضعف مدیریت، کارفرماها دیگر تمایلی به سفارش به شرکت ایزوایکو ندارند و عطایش رابه لقایش بخشیدند.
نتیجه گیری
آیا در این مسیر مدیران و هیئت مدیره نمی دانند که چه بر سر ایزو ایکو آمده و یا آگاهانه این مسیر را انتخاب کرده اند؟در یک سال و نیم اخیر چه به روز صنعت دریایی آمده است؟ چرا شاهد جنب وجوش سابق در ایزوایکو نیستیم؟مگر گرد خاموشی بر این صنعت پاشیده اند؟ با توجه به عملکرد ضعیف ایزوایکو در تعمیر شناورها و عدم رضایت و تمایل کارفرماها به همکاری با ایزوایکو، طبیعی است که شورونشاط و تکاپوی سابق وجود ندارد. اکثر مدیران باسابقه ی ایزوایکو علیرغم اینکه نسبت به صنعت دریایی احساس دین می کردند از ایزوایکو جداشده اند چرا با تعویض مدیریت این افراد تصمیم به جدایی از این مجموعه ی صنعتی گرفته اند؟
با توجه به آنچه امروز در ایزوایکو می گذرد به طورقطع این شرکت صنعتی علیرغم داشتن پتانسیل های بسیار به نقطه ای بازخواهد گشت که پیش از حضور رضائیان در آن ایستاده بود. به بیان دیگر نارضایتی کارفرمایان در کنار مدیریت پروازی و از راه دور باعث کاهش درآمد و رکود بزرگ ترین زیرساخت دریایی کشور خواهد شد. شرکت کشتی سازی و صنایع فراساحل ایران یکی از سرمایه های صنعتی استان هرمزگان است که امروز در لبه ی پرتگاه قرار دارد؛ پیش از سقوط کامل این مجموعه لازم است که مسئولان استانی و کشوری، نمایندگان محترم مردم، امام جمعه ی محترم بندرعباس و سازمان های نظارتی هر چه سریع تر با ورود جدی به موضوع جلوی این پیش آمد ناگوار را بگیرند.
انتهای پیام//
ثبت دیدگاه