دریانیوز: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ظرفیتی باورنکردنی برای کودکان و نوجوانان است و تنفس در فضای کانون می تواند آینده کودکان و نوجوانان را تضمین کند . اما متاسفانه پتانسیل و ظرفیت های کانون در استانی مانند هرمزگان همچنان ناشناخته مانده است و بسیاری از خانواده ها وحتی مسئولان با این مرکز آشنا نیستند و برخی از شهرستان های استان نیز از داشتن حتی یک مرکزکانون پرورش فکری محرومند که نیاز است این خلاء ها برطرف شود. اما تعداد محدودی از کودکان ونوجوانان هم که در مراکز کانون فعالیت دارند، برخی از آنها توانسته اند در سطوح مختلف بدرخشند که قصد داریم تعدادی از این اعضای فعال کانون را در چند شماره از نشریه معرفی کنیم. در این گزارش با یکی از نوجوانان کانونی به گفتگو نشسته ایم که بیش از یک دهه از عمرش را در کانون گذرانده است. با ما همراه باشید. از چهارسالگی در کانون هستم
دریا:خودتان را بطور کامل معرفی کنید واز چند سالگی و چگونه با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آشنا شدید؟ والدین تان چه نقشی در آشنایی واستفاده از کتابخانه وبرنامه های کانون داشتند؟
متین کرم پور هستم. شانزده ساله، عضو نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان استان هرمزگان. از چهارسالگی عضو کانون شدم و به نحوی در کانون بزرگ شدم و پرورش یافتم. به یاد دارم در همان ایام کودکی، والدینم در من استعداد نقاشی را کشف کرده بودند و به دنبال آموزشگاه خوب برای ادامه این دوره بودند، که در نزدیکی و همسایگی ما کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان مرکز شماره ۴ وجود داشت. چیزی که در همان اولین دیدار والدین من را به کانون جذب کرد روند پرورش خلاقیت و تفکری که بود که در قالب کارگاه نقاشی به کودکان آموزش داده میشد و صرفاً آموزش تکنیک های نقاشی نبود. در کنار تکنیک ها و کار اصولی، پرورش خلاقیت هم داشتیم که در آینده برایمان کاربردی بود. قطعاً خانواده من در این راه به کانون و مربیان دلسوز کانونی اعتماد کردند و حالا که سنم بالاتر رفته است، از آن ها سپاسگذارم.
دریا: بیشتر در چه دوره ها وکارگاه های کانون شرکت کرده اید و ارزیابی تان از این کارگاه ها ودوره ها چیست ؟ شرکت کنندگان با چه مهارت هایی آشنا می شوند؟ بین بچههای کانونی وغیرکانونی چه تفاوتی فکر می کنی وجود دارد؟ مربیان کانونی با غیرکانونی بنظرتان چه تفاوتی باهم دارند؟
من به شخصه عضو ادبی هستم و یک زمانی فعالیت های عمومی و تخصصی کانون در زمینه داستان نویسی و کارگاه های شعر را شرکت میکردم . زمانی که علاقه خودم را به اجرا و فن بیان پیدا کردم، در زمینه اجرا هم خود را در کانون با کمک مربیان پرورش دادم و اعتماد به نفس خود را افزایش دادم. علاوه بر این ها کارگاه های عمومی کتاب محور هم وجود داشت که در آن ها هم شرکت میکردم . نکته ای که قبلاً هم به آن اشاره کردم، پرورش خلاقیت در قالب کارگاه های تخصصی و عمومی است که میتواند آینده هر کودک و نوجوانی را بسازد و زمینه ساز پرورش فکری در کانون باشد. به نظرم بزرگترین تفاوت بین کانونی ها و غیرکانونی ها همین است، همین داشتن ذهنی باز و خلاق. مربیان کانونی با معلمان و مربی های دیگر آموزشگاه ها تفاوت دارند. چون می بینیم که برای مربی شدن در کانون دوره هایی سپری میشود که اختصاصاً برای کانونی هاست و صرفاً به مهارت آموزی اختصاص نمی یابد. بلکه آن ها به کودکان و نوجوانان خلق کردن را می آموزند و خود یاد میگیرند که چطور با آثار خلق شده کودکان و نوجوانان رفتار کنند تا او را نا امید و دلسرد نکند. در کل مربیان کانونی، ترکیبی از معلم، دوست و والدی مهربان هستند که حس خوبی به بچه ها می دهند.
دریا: با توجه به اینکه شما دانش آموز هستید، حضور در کانون چه اثری بر روی تحصیل تان داشته است؟ در روند تحصیل و درس خواندن و… چه تاثیری داشته است؟
صد در صد بودن در این روند و همراه شدن با برنامه کارگاه های کانون روی هدف گذاری بنده در تحصیل اثر داشته است. وقتی دانش آموز در کانون فکرش پرورش پیدا میکند، میتواند بسیار راحت تر هدف گذاری کند، تلاش کند و حتی در تفهیم اولیه مطالب درسی هم موفق تر باشد. کانون بچه ها را چند وجهی پرورش میدهد . یعنی اگر نوجوان کانونی در درس استعداد دارد، میتواند در کنار درس علاقه های خود مثل ادبیات، فیلم سازی، هنر و… را به راحتی دنبال کند، بدون اینکه ذره ای به درس او لطمه وارد شود.
دریا:باتوجه به مطالعه کتاب های کانون پرورش فکری، بنظرتان وجه تمایز کتاب های کانون با غیرکانونی چیست و چه چیزهایی را از این کتاب ها آموزش دیده اید؟
کتاب های کانون متنوع هستند. هرکدام به هدفی به چاپ رسیده اند و چیزی به کودک یا نوجوان ما می آموزند. وجه اصلی تمایز بین کتاب های کانونی و غیر کانونی این است که در کانون،
کتاب ها طبق سنجه های مختلف بررسی میشوند و بعد به چاپ میرسند . کانون خودش ناشر است و میداند چه کتاب هایی برای چه قشری از اعضایش مناسب است.
دریا:گویا با صداوسیمای مرکز خلیج فارس هم همکاری دارید. حضور در کانون چه اثری بر حضورتان در صداوسیما داشت؟ چه برنامه ها و در چه ساعاتی را اجرا می کنید؟
در کانون من از شش سالگی علاقه ام به صحنه و اجرا را کشف کردم. اجرا کردم و اجرا کردم و اجرا کردم و آزمون و خطاهایی که روی صحنه کانون داشتم به من در این مسیر بسیار کمک کردند. کلاس های فن بیان اساتید مختلفی که در کانون وجود داشت به من کمک کرد که علاوه بر پرورش اجرا روی صحنه، صدای خود را پرورش داده و وارد صنعت گویندگی رادیو شوم. الحمدلله خوب نتیجه داد و در حال حاضر گوینده برنامه بیست رادیو خلیج فارس هستم که روز های زوج ساعت ۱۱ پخش میشود .
دریا:در چه جشنواره هایی تاکنون شرکت کرده اید و به چه مقام هایی دست یافته آید؟
بنده به لطف خدا با حضور در کانون توانستم در جشنواره های مختلف کانونی و غیر کانونی شرکت کنم و در بعضی از آن ها حائز رتبه شدم. در بخش داستان کوتاه بنده برگزیده جشنواره داستان کوتاه چیچیکا در سال ۹۷ شدم و در اولین جشنواره کشوری مجریان و گویندگان و سخنوران سرِّسخن هم مقام دوم بخش رادیو را در سال ۱۴۰۰ کسب کردم.
دریا:چه توصیه هایی را به والدین و کودکان و نوجوانان برای استفاده وبهره مندی از برنامه های کانون دارید؟
پیشنهادی جز این ندارم که به مربیان کانونی اعتماد کنند و در نهایت اجازه دهند که کودکان و نوجوانان خودشان تصمیم بگیرند و استعداد های خودشان را کشف کنند. آن ها را محدود نکنند و به فضای ایمن و جذاب کانون بسپارند. مطمئناً به نتیجه مطلوب خواهند رسید.
دریا: بنظرتان خانواده ها ومسئولان چه میزان با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آشنا هستید و چه کار باید کرد تا آنها بیشتر آشنا شوند و چه حمایتهایی فکر می کنید از کانون و هنرجویانش بایستی صورت گیرد؟
کانون در تبلیغات متاسفانه به شدت ایراد دارد. کمتر کسی است که کانون را بشناسد و از بودن چنین فضایی آگاه باشد. در این روز ها که همه ما با رسانه های جمعی از جمله تلویزیون و رادیو و حتی فضای مجازی بسیار درگیر هستیم، چرا تبلیغی از کانون در این رسانه ها صورت نمی گیرد؟ کانونی که یکی از کوچک ترین فعالیت هایش داشتن پیک امید و تماشاخانه سیاری است که در سختی ها و بلایای طبیعی به مناطق محروم می رود و هوای کودکان و نوجوان همه نقاط ایران را بدون هیچ گونه تبعیض دارد، چرا این ها بازگو نمیشود ؟ کانون خیلی زیر ساخت دارد که برای همه کودکان و نوجوانان است و مسئولیت دستگاه ها هم تبلیغات اصولی جهت جذب بیشتر مخاطب است .
دریا:به نظر خودتان اگر با کانون آشنا نمی شدید مسیر زندگی تان چه تغییری می کرد؟
شاید به سختی میتوانستم مسیر درست زندگی ام را پیدا کنم، چیزی که به آن علاقه دارم و استعدادم است. می دانید؟ کانون به کودک یا نوجوان حس ارزشمندی میدهد . بچه های کانونی حس نمی کنند که دارند اکسیژن هدر میدهند و هیچ هدفی در زندگی ندارند. آن ها زندگی کردن را می آموزند. شعار کانون هم همین است، زندگی کردن تمرین می خواهد…
دریا: سوال آخر هم اینکه هرآن چیزی دیگری که در این گفتگو مطرح نشد وتمایل دارید را بیان کنند.
گفتنی ها را هرچه میبایست شما پرسیدید و چیزی برای گفتن نمی ماند. فقط می خواهم بگویم که کودکان و خصوصاً نوجوانان نیاز به توجه دارند. نیاز به احساس ارزشمند بودن دارند. نیاز دارند مهارت بیاموزند و استعداد خود را کشف کنند. به نظرم تنها جایی که میتوان همه این ها را برای کودک و نوجوان داشت کانون است. به نظر من، کانون در دنیا نظیر ندارد .
ثبت دیدگاه