دریانیوز//در حالی که کشور با چالش جمعیتی روبروست و این موضوع از جمله مسائل مهم کشور و استان هرمزگان شده است و مسئولان در این خصوص صحبت‌های زیادی کرده‌اند، مردمی که باید در این زمینه تلاش کنند، مسکنی برای یک خواب ساده هم ندارند.
هر چند نرخ باروری در هرمزگان اندکی افزایش یافته است، اما این میزان افزایش، تاثیر چندانی در جبران کاهش جمعیت ندارد. برای جبران کاهش جمعیت، به افزایش بیشتری در نرخ باروری نیاز است.سیاست‌های اتخاذ شده در دهه‌های گذشته، نرخ باروری را به شدت کاهش داده است و این میزان رشد نمی‌تواند مشکل را به طور کامل حل کند. برای حل مشکل، به راهکارهای موثرتری نیاز است.دولت‌ها باید برنامه‌های عملی و حمایتی کارآمدی را اجرا کنند و اقدامات موثری را برای حمایت از خانواده‌ها انجام دهند. سوره زخرف آیه ۱۰ می‌فرماید: «همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راهها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید».
اما اکنون بسیاری از مردم مستضعف قادر به تهیه یک مسکن برای خویش نیستند.برخی از قوانین تصویب شده هنوز به طور کامل اجرا نشده‌اند و در اجرای برخی از قوانین، تاخیر وجود داشته است. طرح‌های حمایتی مانند ارائه تسهیلات برای خرید خودرو و برنامه‌هایی برای حمایت از خانواده‌ها از جمله در زمینه تامین خودرو نیز تاکنون نتوانسته است به طور کامل پاسخگوی نیازها باشد.قانون جوانی جمعیت، گام مثبتی است، اما کافی نیست و برای حل مشکل، به اقدامات بیشتری در کنار آن نیاز است. شرایط اقتصادی مردم را با مشکلات بسیاری مواجه کرده است و بسیاری از مردم در تامین هزینه‌های زندگی روزانه خود با مشکل روبرو هستند.
دولت باید اقدامات موثرتری را برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم انجام دهد و برای حل مشکلات اقتصادی مردم، به راهکارهای جامع‌تری نیاز است. شرایط کنونی با گذشته تفاوت‌های زیادی دارد و مقررات و قوانین مربوط به زمین و مسکن تغییر کرده است.مردم نباید درگیر مشکلات ناشی از قوانین و مقررات شوند و با موانع و چالش‌های قانونی مواجه نشوند. دولت‌ها نباید از انحصار زمین برای کسب درآمد استفاده کنند.در گذشته، امکان ساخت و ساز در زمین‌های بیشتری وجود داشت و محدودیت‌های ساخت و ساز در حال حاضر بیشتر شده است.
یکی از مهم‌ترین مشکلات کشور، کمبود مسکن است که ناشی از محدودیت‌های قانونی در این زمینه است.انحصار زمین، یکی از عوامل اصلی در کمبود مسکن در کشور است و بسیاری از افراد کم‌درآمد، توانایی خرید مسکن را ندارند. دسترسی به مسکن برای اقشار ضعیف جامعه دشوار است. داشتن مسکن مناسب، از جمله نیازهای اساسی زندگی است و مسکن، نقش مهمی در آرامش و رفاه خانواده دارد. بسیاری از جوانان، حتی قادر به تهیه مسکن کوچک و ارزان قیمت هم نیستند و شرایط اقتصادی، جوانان را در دستیابی به مسکن با مشکل مواجه کرده است.حل مشکل مسکن، می‌تواند به افزایش جمعیت کمک کند و برای تشویق جوانان به فرزندآوری، باید مشکل مسکن آنها حل شود.
برخی از نهادها از جمله شهرداری‌ها، در بازار زمین فعالیت دارند و این موضوع می‌تواند بر قیمت مسکن تاثیر داشته باشد. فعالیت برخی از نهادها در بازار زمین، می‌تواند باعث افزایش قیمت مسکن و تاخیر در ازدواج جوانان شود. کارشناسان مسکن بارها در مورد مشکلات ناشی از انحصار زمین هشدار داده‌اند که هشدارهای آنان با یک جست و جوی ساده در اینترنت در دسترس قرار دارد و انحصار زمین، پیامدهای منفی زیادی برای جوانان و کشور دارد.زمین کافی برای ساخت مسکن در کشور وجود دارد، اما انحصار زمین توسط برخی از نهادها، باعث افزایش قیمت مسکن شده است. کمبود مسکن در کشور، بیشتر ناشی از انحصار زمین است تا کمبود زمین. بخشی از قیمت مسکن مربوط به زمین است که به دلیل انحصار، افزایش یافته است و حدود ۶۰ درصد از قیمت مسکن، مربوط به زمین است.
دولت و مجلس باید برای ساماندهی بازار مسکن و رفع مشکلات آن، اقدامات لازم را انجام دهند و بازار مسکن نیاز به نظارت و مدیریت بیشتری دارد.حال تصور کنید این انحصار در کشور مشکل‌های بسیاری را ایجاد کرده و در هرمزگانی که تجاری شناخته می‌شود و فعالیت‌های بازرگانی و حمل و نقلی در آن به شدت بیشتر از سایر مناطق است، این انحصار زمین می‌تواند چه تبعاتی داشته باشد و چرا انگیزه‌ای از سوی مسئولان برای تلاش جهت رفع این انحصار وجود ندارد؟
استاندار سابق هرمزگان دلیل عدم واگذاری زمین برای ساخت مسکن ویلایی به مردم در طرح نهضت ملی مسکن را قیمت و ارزش بالای زمین در بندرعباس عنوان کرد، ارزش و قیمتی که به علت انحصار زمین بالا رفته است و شرایط به نحوی شده که خرما بر نخیل و دست مردمان کوتاه مانده است. در این شرایط اگر خود مسئولان و متولیان اجرایی و قانونی دارای زمین باشند، سوال این است که درد مردم بی‌مسکن را درک می‌کنند و متوجه می‌شوند؟ شاید بگویند آری اما این آری گفتن بر روی زمین و در زندگی جوانان مشاهده می‌شود؟
اگر می‌شود و می‌شد اکنون چرا قیمت‌های زمین در هرمزگان و بندرعباس به حدی بالاست که کمر مردم را خم کرده است؟ با نگاهی به اپلیکشن دیوار می‌توان وضعیت را به خوبی درک و ملاحظه کرد.باید از خودمان بپرسیم در شرایطی که مردم و جوانان درآمدهایشان به علت شرایط اقتصادی کفاف ۱۰ روز زندگی را نمی‌دهد و بسیاری از جوانان با حقوق ماهانه ۸تا و ۱۷ میلیون تومان آیا توان اجاره ماهانه خانه‌ای با ۹ میلیون تومان وبیشتر و همزمان تامین نیازهای همسر و یک فرزند را دارند؟
آن هم برای جامعه‌ای که فرهنگ اصلی آن کار کردن و کسب معیشت توسط مرد و تربیت فرزندان توسط همسر است، این کار شدنی است؟ با این اوصاف باید فرهنگ و اصالت فرهنگی و داشتن زندگی بر طبق فرهنگ بومی و محلی خود را کنار بگذارند و زن و شوهر همزمان کار کنند تا بتوانند از عهده بخشی از مخارج زندگی برآیند و تربیت فرزندان را بر عهده جامعه بگذارند که هر چند فرزند در آینده خوب و کارآمد بزرگ و تربیت شود، اما بسیار نگران کننده است.ضمن اینکه این اجاره مربوط به حاشیه شهر و پیامبر اعظم(ص) است که مشکل‌های رفت و آمد و دسترسی به خدمات و کمبود خدمات در آن موج می‌زند و از سایر مشکلات فرهنگی و اجتماعی رفع نشده آنها عبور کرده‌ایم. شاید این بی‌انصافی باشد با توجه به اینکه دستمان به مسئولان ملی نمی‌رسد از استاندار بومی و سایر مسئولان و متولیان مسکن بپرسیم آیا اگر فرزند خودتان ماهانه ۱۳ میلیون تومان درآمد داشت، می‌توانست با این وضعیت تشکیل زندگی بدهد؟
با نگاهی به اطراف و شاید حتی بدون نگریستن به اطراف می‌بینیم جوانان و جوانی را که به علت وضعیت عجیب مسکن از ازدواج محروم شده و دست کشیده است و زمانی خواهد توانست ازدواج کند که دیگر انگیزه‌ای برای فرزندآوری نخواهد داشت.اگر می‌خواهیم این مشکل را برطرف سازیم باید بپذیریم که دولت و با همراهی مجلس از این انحصار زمین دست برداشته و اجازه بدهند مردم خودشان بر روی زمین‌هایی که خداوند برای زندگی‌شان آفریده، خانه بسازند که آنگاه شاید دیگر حتی نیازی به اجرای طرح‌های حمایتی که مردم حتی توان پرداخت هزینه‌های آنها را ندارند نباشد.
آخرین طرح حمایتی در این حوزه در بندرعباس هم به حدی بد و نامناسب و کُند در حال اجراست که هم قیمت‌ها در گذر زمان افزایش یافت و هم دولت و مسئولان استان به تعهد خود در این زمینه عمل نکردند و هم مردم در پرداخت هزینه‌های آن کم‌توان‌تر و حتی ناتوان شده‌اند، مردم در شرایطی هستند که قادر به پرداخت ماهانه ۴۰ میلیون تومان و ۸۰ میلیون تومان و ۱۲۰ میلیون تومان به عنوان سهم آورده نیستند، این طرح چه دردی را دوا خواهد کرد؟
اکنون بسیاری از مردم حتی دیگر توان قرض گرفتن برای پرداخت مبالغ خواسته شده توسط راه و شهرسازی هرمزگان برای این طرح معطل مانده را هم ندارند، اگر سه چهار سال قبل که این طرح آغاز شد، درآمد ماهانه بالای ۳۰ میلیون تومان که نه حتی بالای ۲۵ میلیون تومان داشتند که بسیاری از آنان هنوز هم چنین درآمدی ندارند ،دیگر دلیلی برای شرکت در چنین طرحی نداشتند و خودشان می‌توانستند برای خود کاری کنند و زیر بار منت دولت نروند. آن هم برای زمین‌هایی که خدا برای آسایش شان قرار داده این گونه بی آسایش و بی آرامش نمی‌بودند و همانطور که پیامبر خدا فرموده است برای خود خانه‌ای وسیع تدارک می‌دیدند تا جزو سعادتمندان باشند، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ یَتَّسِعَ مَنْزِله »؛ از سعادت آدمی است که خانه‌اش وسیع باشد (المحاسن برقی ، ج۲، ص۶۱۰). با این اوصاف شاید بهتر باشد که دولت دست از انحصار زمین بردارد و مجلس هم با تصویب قانونی راه را برای خانه‌دار شدن مردم هموار سازد و تا آن زمان هم استانداری هرمزگان و استاندار هرمزگان و راه و شهرسازی این استان و مدیرکل راه و شهرسازی با توجه به اختیارهای قانونی که دولت و مجلس در اختیارشان قرار داده، نسبت به واگذاری زمین به مردم اقدام کنند تا این مردم در فشار و سختی قرار نگرفته و حداقل بتوانند برای خود سرپناهی مهیا سازند.
البته که در زمینه زمین تحریم نیستیم و نمی‌توان گفت به علت تحریم دچار انحصار زمین و بی‌مسکنی شده‌ایم و جوانان به خاطر تحریمی که موجب شده زمین و مسکن نداشته باشند نمی‌توانند ازدواج کنند و فرزندی به دنیا بیاورند.به امید روزی که دیگر انحصار زمین قانون ساخته عاملی برای بی‌مسکنی و فشار بر زندگی مردم و راندن آنها به زیر خط فقر نباشد.
ثبت دیدگاه