دریانیوز// سفر ششم استانی رئیسجمهور به هرمزگان در اردیبهشت ۱۴۰۴ میتواند نقطه عطفی در تاریخ این استان محروم باشد. هرمزگان که به عنوان «دریچه اقتصاد ایران» شناخته میشود، امروز در تناقضی آشکار میان جایگاه اقتصادی والا و محرومیتهای گسترده دست و پا میزند.
این استان که بیشترین تجارت خارجی و صادرات نفتی ایران از طریق آن انجام میشود، از ابتداییترین امکانات زندگی محروم است. سفر پیش رو نه یک بازدید تشریفاتی، که فرصتی تاریخی برای باور کردن محرومیتهای هرمزگان و اتخاذ تصمیمات راهبردی است.
*فصل اول: آموزش؛ زخمی کهنه بر پیکر هرمزگان
بحران مدارس فرسوده و کمبود معلم
وضعیت آموزشی هرمزگان فاجعهبار است. استان با کمبود ۳۰۰ مدرسه و فرسودگی بیش از ۳۰۰ مدرسه دیگر مواجه است که هر سال بر تعداد آنها افزوده میشود.بیشتر دانشآموزان هرمزگانی مجبورند در مدارسی بدون تجهیزات آموزشی، آزمایشگاهی و سیستمهای برودتی مناسب درس بخوانند، در حالی که باید با دانشآموزان مناطق برخوردار در کنکور رقابت کنند. نتیجه این نابرابری، قبولی اندک در دانشگاههای درجه یک و افزایش آمار ترک تحصیلی است.
خوابگاههای دانشجویی و کمبود نیروی انسانی
کمبود ۲۵۰۰ معلم در استان و کمبود ساختمان آموزشی و خوابگاهی دانشگاه فرهنگیان در بندرعباس، حلقه دیگری از زنجیره محرومیت آموزشی است. البته خوابگاه های دانشجویی برای دانشجویان علوم پزشکی و… هم موردنیاز استان است. ساخت این مراکز میتواند گام مهمی در تأمین نیروی انسانی مورد نیاز استان باشد.
*فصل دوم: سلامت؛ حق فراموش شده هرمزگانیها
کمبود امکانات درمانی و مرگ بیماران
هرمزگان با کمبود شدید تخت بیمارستانی، پزشک، پرستار و تجهیزات درمانی مواجه است. بسیاری از بیماران برای درمان مجبور به سفر به استانهای دیگر هستند و برخی به دلیل هزینههای سنگین درمان، جان خود را از دست میدهند. احداث بیمارستان سوانح و سوختگی از نیازهای مبرم این استان است.مراکز ام آر آی بایستی در استان افزایش یابد تا مدت انتظار بیماران کاهش یابد.
معلولان و نیازهای برآورده نشده
معلولان هرمزگانی با کمبود مسکن و وسایل توانبخشی مانند ویلچر، ارتز و پروتز، سمعک و عینک مواجهند. بهزیستی استان توان مالی تأمین کامل این اقلام را برای همه مددجویان ندارد .
* فصل سوم: زیرساختها؛ شریانهای قطع شده توسعه جادههای مرگ و محرومیت
وضعیت جادههای ترانزیتی و محلی هرمزگان در مناطق مختلف استان و حتی مرکز و بهویژه در مناطق شرقی، بشاگرد و کوهشاه احمدی نامناسب است. بارندگیها باعث تخریب جادهها، قطع ارتباط و حتی مرگ بیماران میشود. تخصیص اعتبار برای احداث و ترمیم جادهها ضرورتی انکارناپذیر است.
بحران آب و برق
کمآبی و قطعی برق، زندگی مردم و فعالیت تولیدکنندگان و صنایع را با چالش مواجه کرده است. این مشکلات نیازمند راهکارهای فوری و بلندمدت است.
*فصل چهارم: مسکن و حاشیهنشینی؛ زخمهای شهری
بحران مسکن در بندرعباس
عدم ساخت ۱۵ هزار واحد مسکن ملی در شمال بلوار شهید رجایی بندرعباس و گرانی قیمت املاک و اجارهبها در این شهرمهاجرپذیر، زندگی را برای مردم سخت کرده است. حل این مشکل نیازمند واگذاری اراضی به مردم یا رفع موانع احداث مسکن ملی است.
محلات حاشیهنشین و آسیبهای اجتماعی
محلات حاشیهنشین بندرعباس و دیگر شهرهای استان در شرایط بحرانی به سر میبرند. بازگشایی معابر، بازسازی املاک فرسوده و احداث مراکز آموزشی، ورزشی و فرهنگی میتواند به کاهش آسیبهای اجتماعی کمک کند.
* فصل پنجم: اشتغال؛ رویای دستنیافتنی جوانان
صنایع و بیکاری بومیان
صنایع استان به بهانه نبود نیروی ماهر، از استخدام بومیان سرباز زدهاند. اداره کل آموزش فنی و حرفهای نیز در یکدهه اخیربه جای گسترش مراکز دولتی و آموزش رایگان مهارت های فنی وحرفه ای، به واگذاری کارگاهها پرداخته است. این وضعیت باعث گرایش جوانان به مشاغل کاذب و قاچاق سوخت شده است.
ته لنجی و تبعیض در اجرای قوانین
قوانین مربوط به ته لنجی و عبور خودروها از مناطق آزاد به سرزمین اصلی در هرمزگان به گونهای متفاوت از دیگر استانها اجرا میشود. این تبعیض نیازمند بررسی و اصلاح است.
*فصل ششم: زنان و کودکان؛ قربانیان خاموش محرومیت
زنان بدسرپرست و فرزندان طلاق
زنان بدسرپرست و فرزندان طلاق در هرمزگان با مشکلات عدیده ای مواجهند. حمایت از این گروهها میتواند به کاهش آسیبهای اجتماعی و استحکام بنیان خانوادهها کمک کند.
کانون های پرورش فکری و عدالت آموزشی
تعداد ناکافی مراکز کانون پرورش فکری در شهرهای هرمزگان و نبود امکانات کافی، کودکان و نوجوانان را از برنامههای فرهنگی محروم کرده است. راهاندازی کانونهای سیار برای مناطق محروم میتواند بخشی از این مشکل را حل کند که نیاز است تریلر موردنیاز جهت راه اندازی مرکز سیار مجهز و حضور آن در مناطق محروم شهری و روستایی و اجرای برنامه برای کودکان و نوجوانان تأمین شود.
*فصل هفتم: مسئولیت اجتماعی صنایع؛ وعدههای تحققنیافته سهم ناچیز صنایع در توسعه استان
بیشترصنایع هرمزگان در انجام مسئولیتهای اجتماعی خود کوتاهی کرده اند. مشارکت این صنایع در مدرسهسازی، جادهسازی، احداث و تجهیز مراکز بهداشتی و درمانی ، فرهنگی، آموزشی، ورزشی ، بازگشایی معابر و… میتواند بسیاری از مشکلات استان را حل کند.
پروندههای مالیاتی و حق قانونی استان
برنگشتن پرونده مالیاتی ۴۰ بنگاه اقتصادی به هرمزگان و عدم تخصیص ۵۰ درصد مازاد درآمد به استان، حق قانونی مردم هرمزگان را ضایع کرده است. رئیسجمهور میتواند با صدور دستور قاطع به تحقق این حق، گام بزرگی در رفع محرومیتهای استان بردارد .
هرمزگان شایسته زندگی بهتر است
سفر رئیسجمهور به هرمزگان فرصتی است برای دیدن واقعیتهای این استان محروم و اتخاذ تصمیمات جدی.
هرمزگان که سهم عمدهای در اقتصاد کشور دارد، سزاوار زندگی بهتر است. انتظار میرود این سفر به مصوباتی عملی برای رفع محرومیتهای آموزشی، درمانی، مسکن، اشتغال و زیرساختها منجر شود. تنها با باور کردن عمق محرومیتها و عزمی جدی میتوان این چالشها را حل کرد و هرمزگان را به جایگاه واقعی خود بازگرداند.
ثبت دیدگاه