دریانیوز// استان هرمزگان، با وجود برخورداری از ظرفیتهای عظیم بندری، تجاری و اقتصادی، همچنان یکی از محرومترین استانهای کشور به شمار میرود. مردمی که در جغرافیای ثروت و تجارت زندگی میکنند، اما خود از ابتداییترین حقوق شهروندی محروماند. مردمی نجیب، مظلوم و متعهد که متأسفانه در نگاه برخی نهادها و دستگاهها، به جای شهروند، مظنون و بهجای کاربر قانون، متهم شناخته میشوند.
در کدام استان کشور، جابهجایی یک وسیله خانگی یا همراه داشتن دام، میتواند عنوان «قاچاق» بگیرد و تبعات قانونی و حیثیتی برای شهروندان به همراه داشته باشد؟ آیا این رویه منطبق بر عدالت است؟ یا ناشی از نوعی بیاعتمادی ساختاری نسبت به مردم مرزنشین و زحمتکش جنوب کشور؟
نهادهای نظارتی،نظامی و امنیتی، بیتردید بهتر از هر مرجعی، قاچاق واقعی و شبکههای سازمانیافته آن را میشناسند. اما آنچه امروز در هرمزگان اتفاق میافتد، نوعی سختگیری بیش از اندازه نسبت به زندگی عادی مردم است؛ سختگیریای که نهتنها ناعادلانه، که توهینآمیز است.در استانی که محرومیت ساختاری آن بر کسی پوشیده نیست، در منطقهای که هنوز کودکانی در کلاسهای کپری تحصیل میکنند و جوانانش با معضل بیکاری دست و پنجه نرم میکنند، این سطح از برخوردهای سلبی و تحقیرآمیز، بیش از آنکه نظم اجتماعی را حفظ کند، اعتماد عمومی را تضعیف خواهد کرد.
پرسشی که بیپاسخ مانده این است: اگر مردم این استان قاچاقچیاند، چرا در فقر مطلق زندگی میکنند؟ اگر درآمدهای غیرقانونی زیادی دارند، پس این همه خانههای کپری، مناطق فرسوده و زندگی در اتاقهای چندمتری برای چیست؟ این مظلومیت را هیچ نهاد مسئولی دیده است؟ آیا کسانی که انگ «قاچاقچی» بر پیشانی مردم میزنند، از شرایط زندگی واقعی آنان خبر دارند؟
نکته تأسفبرانگیز دیگر، نگاه ناعادلانه برخی نهادهای کشوری است که استان هرمزگان را «برخوردار» قلمداد میکنند و از ارائه خدمات و بودجههای حمایتی خودداری میکنند. این در حالیست که شاخصهای توسعه در این استان، گویای عقبماندگی مزمن و گستردهای است که جز با توجه ویژه، عزم ملی و رفع تبعیض، برطرف نخواهد شد.رفتار با مردم هرمزگان باید در چارچوب کرامت انسانی، حقوق شهروندی و احترام متقابل باشد.
نگاه امنیتی صرف، آنهم نسبت به فعالیتهای روزمره مردم، جز بیاعتمادی، دلسردی و مهاجرت نخبگان و جوانان، نتیجهای نخواهد داشت.امروز وقت آن رسیده است که همه نهادها، از وزارت کشور تا گمرک و دستگاه های نظارتی ، با بازبینی سیاستهای خود در قبال استانهای مرزی، به جای تشدید فشار، به تسهیل شرایط زندگی و افزایش اعتماد اجتماعی بیندیشند. هرمزگان، خانهی هرمزگانیهاست. مردمی که سزاوار احترام، توجه و عدالتاند؛ نه تحقیر، فشار و برچسبهای ناعادلانه.
ثبت دیدگاه