مسئولان و حاشیه نشینان زبان مشترک ندارند

دریانیوز// در یکی دو دهه اخیر صدها گزارش و مقاله و یادداشت از مشکلات محلات حاشیه نشین و بافت فرسوده در مرکز استان هرمزگان و دیگر شهرستان ها در رسانه ها منتشر شده است، اما اقدام اساسی برای رفع مشکلات در این مناطق صورت نگرفت.طرح جمع آوری فاضلاب در این مناطق هنوز تکمیل نشده است و مسئولان آبفا بارها اعلام کردند بایستی بازگشایی معابر انجام شود تا بتوان این طرح را در تمام محلات تکمیل کرد. البته بازگشایی معابر در محلات باعث افزایش امنیت و خدمات‌رسانی نیز می شود و اگر در هر محله فقط سالی یک معبر بازگشایی شده بود، تاکنون چندین معبر در هر محله بازگشایی و بسیاری از مشکلات در این مناطق برطرف گردیده بود که متاسفانه اینگونه نشد.
در سال های پایانی دولت سابق در طرحی ملی قرار شد چهار معبر در محله چاهستانی های بندرعباس با اعتبارات ملی بصورت پایلوت اجرایی شود که بعد از گذشت بیش از پنج سال هنوز این چهارمعبر بطور کامل بازگشایی نشده است و طرح نیمه تمام مانده است. در محله آیت ا… غفاری، شیراول و… نیز بعد از گذشت سال ها، معابری که قرار بود بازگشایی و خیابان اجرا شوند، نشده اند. از ضلع غربی پارک شهدای محله آزادگان بندرعباس، خیابانی که بایستی احداث می شد، بدلیل عدم توافق با مالک یک خانه، طرح نیمه تمام مانده است. در محله دوراهی ایسینی بعد از فرهنگسرای دوراهی ایسینی و ورودی خیابان نخل پیرمرد هم چندین خانه در مسیر اجرای خیابان استاندارد و عریض وجود دارند وبخشی از خانه های فرسوده در خیابان هستند وخطرساز شده اند و رفت وآمد خودروها با مشکل مواجه شده وترافیک ساز هستند و هنوز با مالکان توافق نشده است.
در بیشتر محلات همچنان فاضلاب در کوچه ها روان است و بوی تعفن به مشام می رسد و کودکان و نوجوانان و جوانان در همین کوچه های فاضلابی بازی می کنند ومی نشینند وساکنان به بیماری های پوستی، تنفسی، گوارشی و… که در این مناطق شیوع دارد، مبتلا هستند و موش و… در خانه ها و کوچه ها جولان می دهند. از آن طرف بیشتر خانه ها فرسوده شده اند و ساکنان توان بازسازی ندارند واخذ سند این خانه ها هم گران است و بیشتر ساکنان توان سنددار کردن و نوسازی املاک شان را هم ندارند و در زیر سقف های لرزان زندگی می کنند. بیشتر خانواده ها در فقر مطلق بسر می برند و حتی توان پهن کردن سه وعده سفره کوچک خالی از مرغ و گوشت وماهی و… را ندارند و برخی ها در ثبت نام و فرستادن فرزندان شان به مدرسه با مشکل مواجهند.
دانش آموزان در این مناطق چندان شرایط مناسبی برای تحصیل و رفتن به کلاس های کنکور و… ندارند و کمتر شانس ورود به دانشگاه های مطرح کشور را دارند و بسیاری از آنها حتی نمی توانند دیپلم بگیرند واز تحصیل بازمی مانند. مراکز و کارگاه های مهارت آموزی دولتی رایگان فنی وحرفه ای در محلات وجود ندارد و خانواده ها توان پرداخت هزینه های سنگین آموزشگاه های آزاد را هم ندارند و ماهر نمی شوند وبه سمت مشاغل کاذب می روند. آنها حتی چندان شانسی برای ورود به صنایع هرمزگان را هم ندارند. بسیاری از آنها حتی توان پرداخت هزینه های سنگین درمان را ندارند و سوء تغذیه در این مناطق رواج دارد و فرزندان و مادران بسیار ضعیف هستند وبیمار می شوند. مادران باردار برای هزینه های غربالگری مادر و جنین با مشکل مواجهند و سقط جنین هم در این محلات که دو سوم شهری مانند بندرعباس را به خود اختصاص داده است و سایر مناطق استان نیز اینگونه است، دور از ذهن نیست. در روستاها نیز مادران باردار با این مشکل مواجهند.
طرح «امام محله» در استان اجرایی نشد تا مشکلات از طریق امامان محله و یاری ساکنان پیگیری و رفع شوند. متاسفانه محلات فقط در زمان انتخابات مورد بازدید کاندیداها قرار می گیرند و وعده هایی شیرین برای رفع مشکلات داده می شود و پس از جمعه انتخابات، بسیاری از وعده ها به فراموشی سپرده می شوند. تبعیض و بی عدالتی در حوزه آموزش و تحصیل، ورزش وتفریح و…در این مناطق، ساکنان را زجر می دهد و بارها از این بی عدالتی ها گلایه مند بوده اند وعنوان کرده اند واما گوش شنوایی در این حوزه نیز وجود نداشته است. بارها حاشیه نشینان گفته اند و پرسیده اند که آیا مسئولان حاضرند خودشان در این شرایط زندگی کنند و خانواده و فرزندان شان در این شرایط باشند؟ آیا تحمل می کنند در کوچه های شان معتادان به استعمال و تزریق بپردازند و مشروب خواران شرب خمر کنند وآسایش و امنیت ساکنان را به مخاطره بیندازند؟ مشکلات حاشیه نشینان حکایت غمباری است که بارها گفته ونوشته شده و مسئولان برای رفع مشکلات شان در قطب اقتصاد کشور اقدامی اثرگذار در دولت های مختلف نداشته اند وصنایع وبنگاه های اقتصادی در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی شان اقدامی نداشته اند و این مناطق به حال خود رها شده اند وحتی مصوباتی که برای این محلات بود، اجرایی نشدند.تاریکی کوچه ها باعث افزایش بزه و خلاف و زورگیری و… شده است.
ساکنان کمتر امید دارند تا مسئولان امنیت را در این محلات ارتقا دهند و خدمات‌رسانی را افزایش دهند و ضرورت دارد مسئولان امیدازدسته رفته را به این محلات برگردانند.در بسیاری از خانه ها چند خانواده زندگی می کنند وآنها توان اجاره خانه جداگانه ویا خرید خانه را ندارند و برخی هم که در طرح نهضت ملی مسکن در بندرعباس ثبت نام کرده بود، حال که این طرح بدلیل سوءمدیریت مسئولان اجرا نشد، آنها نیز به خانه دار شدن امیدی ندارند وبرخی به نقطه پایان زندگی یا طلاق و اختلاف خانوادگی رسیده اند و مقصر این وضعیت مسئولانی هستند که مسئولیت شناس نیستند و حاشیه نشینان را در مشکلات وچالش ها و بحران ها یاری نمی کنند و آنها را تنها گذاشته اند. متاسفانه مسئولان گویا زبان حاشیه نشینان را نمی دانند و درد و رنج شان را نمی شناسند و زبانی مشترک برای گفتگو ورفع مشکلات این قشر وجود ندارد.