دریانیوز//اساساً تحول معماری در شهر بندرعباس به دو دوره (قبل از دهه ۴۰) و (بعد از دهه ۴۰) تقسیم می شود. در آغاز دهه ۴۰ با پی بردن دولت وقت به موقعیت استراتژیک بندرعباس به دلیل وجود شیلات، بنادر، توسعه تأسیسات نیروی دریایی و هوایی تحولاتی در ساختار جمعیتی این شهر به وجود آمد و با رونق تجارت بندرعباس در آن دوران کم کم حضور مهاجران جویای کار در شهر چهره ای دیگر ایجاد کرد.
تغییرات کسب و کارها و ترکیب جمعیت در ساخت و سازها در شکل گیری الگوی معماری موثر بوده که البته با گذر زمان قابل رویت است. در این میان برای زمینه سازی جهت رشد و پیشرفت شهر، ساخت ساختمان های مختلف اعم از تجاری و مسکونی شروع شد که عموماً پلان آنها به صورت نقشه های تیپ از پایتخت فرستاده می شد. اما حضور معمار جوان، غلامحسین کنت که فارغ التحصیل کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه هنرهای زیبا در دهه ۴۰ بود و سایر هم دوره هایش تحولی بزرگ در زمینه معماری این شهر ایجاد کرد.
این امر منجر شد که از اجرای نقشه هایی تیپی که از پایتخت به شهرهای مختلف ارسال می شد و از لحاظ اقلیمی با منطقه سازگاری نداشت، جلوگیری شود و بندرعباس نیز وارد فازی شده بود که به طراحی ساختمان های مختلف متناسب با اقلیم روی آورد.
مهندس غلامحسین کنت، چهره ماندگار معماری ایران در این نوع طراحی ها و ساخت و سازهای بناها بر اساس اقلیم، مصالح بومی، فرهنگ و سبک زندگی مردم استان نقش موثری داشته است.بناهای زیادی توسط مهندس کنت در آن سال ها و حتی پس از آن در این شهر ساخته شد که همه آنها هویت و اصالت معماری بومی منطقه ای را به رخ می کشد و گاهاً به میراث این شهر تبدیل شده اند.از این میان طراحی ساختمان کتابخانه عمومی بندرعباس (شهدا)، بازسازی و تبدیل آب انبارهای قدیمی بندرعباس به موزه، رستوران و تئاتر، ساختمان شهرداری بندرعباس، اداره کل دارایی هرمزگان، اداره برق منطقه ای استان، هتل آتیلار، بازار شهرداری بندرعباس را می توان نام برد که توسط غلامحسین کنت طراحی شده اند.
بارها در سخنرانی ها و انتقادات مهندس کنت به این موضوع اشاره شده است که ساختمان هایی که با مطالعات دقیق اقلیمی و سازه ای ساخته شده است، مورد تغییر کاربری، بازسازی و یا تغییرات سلیقه ای و غیر اصولی قرار گرفته است.که خب البته عدم دانش کافی و نگاه های سلیقه ای بسیاری از مدیران منجر به تغییراتی در ظاهر بناها شده که گاهاً روی سازه بنا نیز اثر گذار بوده است که شاید نشانه های آن در چند سال آتی خودنمایی کند. مانند: بازسازی کتابخانه شهدا، که مهندس کنت معتقد است طرح سازه را خراب کرده اند در صورتی که می توانستند برای تغییر طرح از وی مشورت بخواهند.
همچنین در رابطه با ساختمان شهرداری بندرعباس که از طراحی های وی است، تأکید کرد: در سال‌های اخیر در طبقه بالای این ساختمان اتاق هایی اضافه کرده اند که در صورت مشاوره با بنده می توانستند این کار را به صورت اصولی انجام دهند که در این مورد نیز با من مشورتی نشد.حال این بار به سراغ ساختمان اداری دیگری واقع در بلوار امام خمینی (ره) می رویم، ساختمانی که این روزها در حال تغییر نمای بیرونی است و البته از تغییرات احتمالی در جداره و یا مسیر های حرکتی درونی بنای آن نیز اطلاعی ندارم. وقتی که هر روز از جلو این ساختمان عبور می کنم به یاد صحبت های مهندس کنت که به نوعی پایه گذار معماری مدرن همساز با اقلیم در این منطقه بوده است می افتم که (من زنده ام و در تغییرات احتمالی در ساختمان هایی که طراحی کرده ام حداقل با بنده مشورت کنید).
حال جای سوال دارد چرا نمای ساختمانی که از آجر به عنوان مصالح اصلی نما در تطابق با اقلیم و گرد و خاک هوای بندرعباس استفاده شده است و همچنین موتیف های ایرانی در آجر کاری و جزئیات به کار رفته است؛ باید تغییر کند؟ اگر این تغییرات سلیقه ای باشد آیا به این معنی نیست که این پول ها همه از جیب مردم می رود ؟و اگر باید تغییر کند چرا از کامپوزیت استفاده می شود؟آیا در این مسأله هیچ مشورتی با جناب کنت صورت پذیرفته یا خیر؟آیا اساساً نتیجه نهایی نما ساختمان مهم بوده است و با دفتر مشاوری مشورتی صورت گرفته و یا سلیقه‌های شخصی دخیل است؟ و جدا از مسئله مهم هویت، که این روزها در دنیای معماری در تمام نقاط جهان معماران در تلاش هستند که مفاهیمی که اصالت و هویت را نشان می دهدرا زنده نگه دارند و حفظ کنند و بسط و گسترش دهند؛ چرا در بازسازی همین بناهای هویت ساز معماری به ضوابط و اصول اهمیتی داده نمی شود؟ مگر مسوولین امر نمی دانند که استفاده از نمای کامپوزیت ممنوع شده است؟ حتی در بازسازی بناهای قدیمی؟!
استفاده از نمای کامپوزیت در بناهای مسکونی ممنوع شد
در حالیکه هر از چند گاهی آتش سوزی در نما‌های ساختمان‌های اداری و تجاری و حتی مسکونی خبر ساز می‌شود، استفاده از کامپوزیت در نمای ساختمان‌های مسکونی ممنوع شد.ترکیبات کامپوزیت با محیط زیست هماهنگ نیست چراکه ورق‌های کامپوزیتی از دولایه آلومینیوم و یک لایه مرکزی از جنس مواد معدنی و یا پلی اتیلنی درست شده که همین باعث اشتعال زایی می‌شود و در هیچ کشوری ساختمان‌های مسکونی از این محصول برای نماسازی استفاده نمی‌کنند، اما در کشور ما به دلیل الگوسازی غلط، این موضوع رواج پیدا کرده است که باید از آن جلوگیری شود.
عوارض ۱۰ هزار تومانی برای هر مترمربع کامپوزیت در نماسازی
شورای شهر تهران طی اقدامی استفاده از مصالح کامپوزیت برای نماسازی در کاربری‌های مسکونی را ممنوع اعلام کرد. ضمن اینکه از اول فروردین ۹۲ در صورت استفاده از کامپوزیت در کاربری‌های غیر مسکونی، به ازای هر مترمربع ۱۰ هزار تومان عوارض وضع شد که مبلغ این عوارض مطابق نرخ تورم سالیانه در سنوات بعدی تعدیل می‌شود.
استفاده از نمای کامپوزیت در بازسازی ساختمان‌ها ممنوع شود
محمدی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی تهران؛ در مصاحبه ای که در مرداد ۱۴۰۱ با ایلنا داشته است؛ درباره استفاده از متریال کامپوزیت در بازسازی ساختمان‌ها گفت: ما به مراکز دولتی و ساختمان‌های تجاری توصیه می‌کنیم که متریال کامپوزیت را از نما به صورت کامل حذف کنند. وی ادامه داد: البته استفاده از این متریال در حال حاضر در ساختمان‌های نوساز ممنوع است و هیچ پروانه‌ای برای این نوع ساختمان‌ها صادر نمی‌شود اما در بازسازی‌ها استفاده می‌شود و ما توصیه می‌کنیم که از این نوع مصالح ساختمانی در بازسازی استفاده نکنند چراکه واقعا آسیب‌زا است و خطرات زیادی را به همراه دارد. امیدواریم روزی شاهد این باشیم که استفاده از این نوع مصالح از نمای ساختمان‌ها به طور کامل حذف شود.به گفته کارشناسان اگر برخلاف نقشه های مصوب در نماسازی کاری صورت پذیرد، مهندس ناظر از طرف راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی به دستگاه‌های نظارتی معرفی می شود.حتی اگر طرح فعلی ساختمان دستخوش تغییر باشد باید طرح جدید نما توسط طراح واجد صلاحیت ارائه شود و در کمیته نما مصوب شود و بر این اساس پیش رود.
براساس فصل هفتم مقررات ملی ساختمان صدور مجوز برای اجرای نمای کامپوزیت در ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری ممنوع شد. چراکه کامپوزیت دولایه آلومینیوم با هسته ای از مواد پلاستیکی است که در صورت بروز آتش سوزی در یک نقطه، آتش به همه ساختمان سرایت می شود. این ممنوعیت برای حفاظت از جان و مال عموم شهروندان به تصویب رسیده است چراکه موادی از مشتقات نفتی در کامپوزیت بلای جان مردم و آتش سوزی در ساختمان می شود.درانتها باز این سوال ذهن مرا مشغول کرده است که چرا دغدغه ای برای نمای بصری شهر بندرعباس نیست و چهره آرام ساحلی بندرعباس با استفاده از مصالح گوناگون با جنس و بافت و رنگ متنوع و بعضاً آزار دهنده به نمایشگاه نامطلوبی از مصالح ناهمگون تبدیل شده است؟؟؟
ثبت دیدگاه