دریانیوز// ناکامی آبفای هرمزگان در بازسازی شبکه توزیع آب و معضل هدررفت آب، موضوعی است بسیار مهم که بایستی مورد توجه قرار گیرد. استان هرمزگان، منطقه‌ای که با چالش‌های متعدد تأمین آب مواجه است، سال‌هاست از فرسودگی شبکه توزیع آب رنج می‌برد.
شهروندان این استان، چه در مناطق شهری و چه در روستاها، بارها و بارها از وضعیت نامناسب لوله‌های آب گلایه کرده‌اند. شکستگی‌های مکرر لوله‌ها در کوچه‌ها و معابر، هدر رفت آب را به یک معضل همیشگی تبدیل کرده است. این وضعیت نه‌تنها نشان‌دهنده ضعف زیرساخت‌های موجود است، بلکه ناکارآمدی شرکت آب و فاضلاب هرمزگان (آبفا) در مدیریت این بحران را نیز به وضوح نشان می‌دهد.
یکی از اصلی‌ترین انتقادات مردم این است که ترمیم شکستگی‌ها اغلب با تأخیر بسیار انجام می‌شود. در بسیاری از موارد، شکستگی‌های لوله‌ها روزها و حتی هفته‌ها بدون رسیدگی باقی می‌مانند و حجم قابل‌توجهی از آب که می‌توانست نیازهای شهروندان را تأمین کند، هدر می‌رود. این موضوع زمانیآزاردهنده‌تر می‌شود که بدانیم هرمزگان با مشکل کمبود آب دست‌وپنجه نرم می‌کند.
مردم به‌حق می‌پرسند: اگر منابع آبی این‌قدر محدود است، چرا شکستگی‌ها با فوریت ترمیم نمی‌شوند و آب هدر می رود؟ این پرسش، پاسخی روشن از سوی متولیان آب استان دریافت نکرده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ریشه اصلی این مشکل به فرسودگی شبکه توزیع آب بازمی‌گردد. شبکه‌ای که سال‌هاست به‌روز نشده و زیر فشار نیازهای روزافزون جمعیت و شرایط اقلیمی سخت منطقه، تاب نیاورده است.
شکستگی‌های مکرر در نقاط ثابت، گواهی بر این مدعاست که بازسازی اساسی این شبکه ضروری است. اما متأسفانه، به اذعان خود مسئولان آبفا، تخصیص اعتبارات برای نوسازی این شبکه در سال‌های گذشته نه‌تنها کافی نبوده، بلکه به‌صورت قطره‌چکانی انجام شده است. این روند کند و ناکافی، عملاً مانع از آن شده که زیرساخت‌های فرسوده جای خود را به شبکه‌ای کارآمد و مقاوم بدهند.
از سوی دیگر، به نظر می‌رسد که تقویت اکیپ‌های اتفاقات آب نیز می‌توانست نقش مهمی در کاهش هدررفت آب ایفا کند. اگر این اکیپ‌ها از نظر نیروی انسانی، تجهیزات و سرعت عمل بهبود می‌یافتند، شاید شاهد این نبودیم که شکستگی‌ها برای مدت طولانی بدون رسیدگی باقی بمانند. اما واقعیت این است که این بخش نیز به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته و همین امر، نارضایتی شهروندان را دوچندان کرده است.
آن‌ها می‌گویند وقتی آبفا از کمبود آب سخن می‌گوید، انتظار می‌رود حداقل در حفظ همین منابع محدود، جدیت بیشتری به خرج دهد. یکی از نکات تأمل‌برانگیز در این ماجرا، ناتوانی آبفای هرمزگان در جذب اعتبارات کافی برای بازسازی شبکه است. در حالی که این نهاد باید با رایزنی‌های گسترده با دولت و دستگاه‌های استانی، بودجه لازم را تأمین می‌کرد، به نظر می‌رسد تلاش‌ها در این زمینه ناکافی بوده است.
علاوه بر این، ظرفیت‌های دیگری نیز وجود داشت که می‌توانست به کمک آبفا بیاید. برای مثال، صنایع و بنگاه‌های اقتصادی فعال در استان، در راستای مسئولیت‌های اجتماعی خود، می‌توانستند بخشی از بار مالی نوسازی را بر عهده بگیرند. همچنین نهادهای انقلابی که در بسیاری از حوزه‌ها نقش‌آفرینی کرده‌اند، گزینه دیگری برای مشارکت در این پروژه حیاتی بودند. اما شواهد نشان می‌دهد که این ظرفیت‌ها یا به‌خوبی شناسایی نشده‌اند یا بهره‌برداری از آن‌ها جدی گرفته نشده است.
رسانه‌ها نیز در این سال‌ها بارها صدای مردم را به گوش مسئولان رسانده‌اند. گزارش‌ها و گلایه‌های متعدد از هدررفت آب و تأخیر در ترمیم شکستگی‌ها بارها منتشر شده، اما پاسخ‌ها یا اقداماتی که درخور این بحران باشد، دیده نشده است. این ناکارآمدی نه‌تنها اعتماد عمومی به آبفای هرمزگان را خدشه‌دار کرده، بلکه تبعات زیست‌محیطی وبهداشتی آب و اقتصادی سنگینی را نیز به دنبال داشته است.
هدررفت آب در استانی که با خشکسالی و کم‌آبی مواجه است، به‌معنای از دست رفتن منبعی حیاتی است که می‌توانست زندگی بسیاری از خانوارها را تأمین کند. در پایان، باید گفت که حل این معضل نیازمند عزمی جدی از سوی متولیان آب استان است. بازسازی شبکه توزیع آب، تقویت اکیپ‌های اتفاقات و جذب اعتبارات کافی، گام‌هایی ضروری‌اند که نمی‌توان آن‌ها را به تعویق انداخت.
مردم هرمزگان حق دارند از خدماتی شایسته برخوردار باشند و دیگر نباید شاهد تکرار این چرخه معیوب شکستگی، هدررفت و تأخیر باشند. آبفای هرمزگان باید پاسخ‌گو باشد و با برنامه‌ریزی دقیق و عمل‌گرایانه، این بحران را به پایان برساند. در غیر این صورت، نارضایتی‌ها همچنان ادامه خواهد داشت و منابع آبی استان، بیش از پیش به تاراج خواهد رفت.
ثبت دیدگاه