دریانیوز// قاچاقچیان با قاچاق سازمان یافته در حوزه های مختلف به سودهای کلان می رسند و ضربه اقتصادی مهلکی را بر پیکره نحیف اقتصاد کشور وارد می کنند، اما بدلیل تصمیم گیری های نامناسب، فقط مردم تاوانش را می دهند.
صف های طولانی بنزین و دست رد نانوایان به سینه مشتریان برای خرید یکی دو و سه کیلو آرد در هرمزگان همچنان ادامه دارد و متولیان مربوطه هنوز نتوانستند نسخه درمانگری را برای این مشکل مردم بپیچند و گویا فرق قاچاق و نیاز واقعی مردم را هنوز نمی دانند.قاچاق هایی که بخش زیادی بخاطر ترک فعل های مدیران در بخش های مختلف و ضعف برخی دستگاه ها و برخی زیاده خواهی و زدوبندها رخ می دهد ، نادیده گرفته می شود وبرای رَد گم کنی، تصمیماتی گرفته می شود که فقط برای مردم عادی ایجاد مشکل می کند.
اگر به لحاظ اقتصادی به موضوع صف های طولانی سوخت نگریسته شود و مسئولان ریاضی شان خوب باشد و با ضرب وتقسیم و جمع و منها آشنایی کافی داشته باشند، می توانند محاسبه کنند که روزانه چقدر از سوخت خودروها فقط در صف های انتظار طولانی در جایگاه های سوختگیری، سوخت و دود می شود و چقدر از وقت شهروندان هدر می رود و از آن طرف چه میزان بر نارضایتی عمومی افزوده می شود و بطور حتم مردم دعاگوی مسئولانی نیستند که برایشان این نسخه زجرآور را پیچیده اند.
آیا نمی توان تدبیری اندیشیده شود تا صف های طولانی سوختگیری از بین برود؟ آیا نمی توان تعداد جایگاه‌های سوخت را افزايش داد؟ مگر جایگاه های سوخت دوربین ندارند و تحت نظارت نیستند ؟ آیا همه قاچاق سوخت از جایگاه ها انجام می شود ؟ مگر دوربین های هوشمند میزان ورود و خروج خودروها برای سوختگیری را ثبت نمی کنند و مشخص نمی شود که کدام خودروها چند مرتبه برای سوختگیری به جایگاه ها مراجعه کرده اند؟ چرا فقط بجای تمرکز بر جایگاه های سوخت ، مقداری به ماشین آلات کشاورزی ، راهسازی ، حمل کالا و… نیز بیشتر توجه نمی شود که برای خودروهای پارک شده و بدون عملکرد هم سوخت گرفته و قاچاق می شود و بعد رانندگان خودروهای عادی بایستی در صف های طولانی سوخت بمانند و با بحران دریافت سوخت در استان مواجه شویم ؟
در بخش آرد و نان هم تصمیماتی اتخاذ شده که فقط سبب افزایش نارضایتی مردم شده است و گویا مسئولان، همه مردم را قاچاقچی آرد ونان فرض کرده اند که به نانوایان اجاره نمی دهند حتی یکی دو کیلو آرد به شهروندان بفروشند و در تعداد خرید نان محدودیت ایجاد کرده اند و گویا نمی دانند آرد را بصورت تنی و نه کیلویی قاچاق می کنند. آیا کسی چند کیلو آرد را می خرد و قاچاق می کند ؟
آیا مسئولان مربوطه اینقدر در محاسبات شان ضعیف هستند ویا فقط می خواهند با تصمیمات نسنجیده شان ،مردم را از نظام و انقلاب که صدها هزار شهید برای حراستش خون داده اند ، ناامید و متنفر کنند؟
بایستی متولیان مربوطه در تصمیم گیری های شان تجدید نظر کنند . وگرنه قاچاق در بخش های مختلف که ادامه دارد و فقط مشکلات و نارضایتی مردم از این تصمیمات افزایش یافته است. بایستی با قاچاقچیان قاطعانه برخورد شود وبه اشد مجازات برسند ، اما به بهانه قاچاق ،مردم با مشکل مواجه نشوند و شهروندان تاوان سودهای کلان قاچاقچیان را ندهند.مسئولان هم‌بدانند که مردم قاچاقچی آرد نیستند.
متاسفانه درحالی بیشتر نانوایی ها از دادن حتی یک‌کیلو آرد به شهروندان برای مصارف ضروری شان خودداری می کنند که دلیل آن را دستور غله ، جهادکشاورزی، صمت ، فرمانداری، اتحادیه و… عنوان می کنند. این تصمیمات غیرکارشناسی درحالی در هرمزگان در حال اجراست که مردم این استان از دیرباز عادت دارند گهگاهی دور هم‌جمع می‌شوند و نان و کلوچه های محلی را روی تابه و یا در روغن می‌پزند و یا ماهی و میگو را بعد از زدن آرد در روغن سرخ می کنند و اینکه هیچ آردی حتی برای مصارف شخصی و پخت نان و آبزیان و… به شهروندان داده نشود تا از قاچاق آرد جلوگیری شود، نارضایتی و بروز مشکلاتی را برای شهروندان به همراه داشته است.
اگرچه شاید متولیان مربوطه عنوان کنند که این تصمیم در راستای جلوگیری از قاچاق آرد اجرایی شده است، اما بایستی تدبیری اندیشیده شود تا موضوع قاچاق آرد از مصارف یکی دو سه کیلویی آرد توسط شهروندان جدا شود و مردم قربانی تصمیمات غیرکارشناسانه و بدون توجه همه جانبه به نیازهای شهروندان نشوند.
از آن طرف برخی از نانواها گلایه مندند که علی رغم اینکه آردفروشی ندارند و تمام آردشان را برای پخت نان صرف می کنند ، اما چند روز مانده به پایان ماه ،سهمیه آردشان تمام می شود و برای پخت نان با مشکل مواجه می شوند و مردم هم با نپختن نان توسط نانوایی ها بامشکل مواجه می شوند .
همچنین شهروندانی که برای مصارف شخصی یکی دو کیلویی آرد به نانوایی ها مراجعه می کنند و به آنها آرد داده نمی شود و دست خالی برمی گردند ،از این موضوع ناراضی هستند و بایستی تدبیری برای رفع این موضوع اندیشیده شود.برخی از نانوایی ها از قیمت جدید نان هم ناراضی هستند و می گویند قرار بود نرخ نان بیشتر از نرخ مصوب جدید باشد تا هزینه های مان تامین شود.
عدم پرداخت تسهیلات نوسازی وبهسازی نانوایی ها و کمبود کارگر متخصص و ماندگار برای نانوایی ها از دیگر مشکلاتی است که متصدیان نانوایی عنوان می کنند.موضوع دیگری که برخی از شهروندان از آن اظهار گلایه می کنند، محدودیت در تعداد نانی است که به مشتریان داده می شود که بارها به این موضوع پرداخته ایم. بیشتر نانوایی ها ۲۰ و برخی ۲۵ و فقط فقط تعداد اندکی از نانوایی ها۴۰ و ۵۰ قرص نان به مشتریان می دهند و می‌گویند اجازه ندارند با یک کارت بانکی بیش از تعداد اعلامی به آنها، نان بفروشند و مردم مجبورند با چند کارت بانکی اقدام به خرید نان کنند واتباع هم که نان زیادی می خرند، با چند کارت به نانوایی ها مراجعه و نان موردنیازشان را خریداری می کنند.
با این شرایط ضرورت دارد متولیان مربوطه تصمیمی اتخاذ نمایند تا مردم برای خرید آرد و نان به میزان نیاز مشکلی نداشته باشند و حساب مصرف عادی و ضروری مردم با قاچاق آرد و قاچاقچیان سازمان یافته جدا شود تا شهروندان با مشکلی مواجه نشوند .
از آن طرف بایستی آرد براساس میزان واقعی نیاز نانوایان به آنها داده شود و همچنین پرداخت تسهیلات نوسازی و بهسازی نانوایی ها و آموزش و پرورش نیروی موردنیاز نانوایان مورد توجه قرار گیرد و حمایت های لازم از قشر پرتلاش نانوایان صورت گیرد تا از تعطیلی نانوایی ها و تغییر شغل شان جلوگیری شود و مردم برای تهیه نان و آرد با مشکل مواجه نشوند.
دستگاه های نظارتی و قضایی هم ضرورت دارد در این حوزه ورود جدی تر داشته باشند تا حساب قاچاقچیان از نیاز واقعی مردم جدا شود و تصمیمات کارشناسی شده اتخاذ گردد تا از نارضایتی شهروندان جلوگیری شده و مردم تاوان قاچاق سوخت و آرد و نوع تصمیمات مسئولان را در این حوزه ندهند.
ثبت دیدگاه