دریانیوز// محلات حاشیه ای قطب اقتصادی ایران همواره با مشکلات فراوانی مواجه است و در دو دهه اخیر گزارش های مختلفی در این زمینه منتشر شده است؛ اما کو گوش شنوا؟ محلات حاشیه‌ای معمولاً از نظر بهداشت عمومی در وضعیت نامناسبی قرار دارند. کمبود مراکز بهداشتی و درمانی، عدم دسترسی به آب سالم و بهداشتی در تمام ساعات شبانه روز و شرایط نامناسب بهداشتی در خانه‌ها، سوءتغذیه ، همه باعث افزایش بیماری‌ها و مشکلات بهداشتی در این مناطق می‌شود.
عدم دسترسی به خدمات آموزشی مناسب ،دیگر مشکل این مناطق است. بسیاری از کودکان و نوجوانان در محلات حاشیه‌ای به دلیل فقر و مشکلات اقتصادی قادر به ادامه تحصیل نیستند و ضعف تحصیلی در این مناطق شایع است. مدارس در این مناطق معمولاً از نظر امکانات آموزشی و کادر آموزشی کافی در سطح پایینی قرار دارند و این موضوع باعث کاهش کیفیت آموزش می‌شود.بیکاری و فقر اقتصادی در محلات بیداد می کند.بیکاری یکی از مشکلات اصلی در محلات حاشیه‌ای است. بسیاری از ساکنان این مناطق به دلیل عدم دسترسی به فرصت‌های شغلی مناسب و مهارت‌های لازم، با مشکل بیکاری مواجه هستند. این موضوع باعث افزایش فقر و نابرابری اجتماعی و منجر به آسیب های اجتماعی می‌شود.
آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، طلاق ، مصرف مشروبات الکلی ،جرم و جنایت و خشونت و…. در محلات حاشیه‌ای وجود دارد . این مشکلات معمولاً به دلیل فقر، بیکاری و عدم دسترسی به خدمات اجتماعی به وجود می‌آیند و می‌توانند به چرخه‌ای از مشکلات اجتماعی و اقتصادی منجر شوند.
عدم وجود زیرساختهای مناسب مشکل دیگری است که در این مناطق مشهود است و سال‌ها در این زمینه گزارش منتشر شده است، اما متولیان مربوطه اهتمام کمتری در تامین زیرساخت ها در این مناطق داشته اند.زیرساختهای شهری مانند بازگشایی معابر ،خیابان کشی و لاین بندی کوچه ها، روشنایی معابر ، حمل و نقل عمومی در محلات حاشیه‌ای معمولاً در وضعیت نامناسبی قرار دارد. این موضوع باعث می‌شود که ساکنان این مناطق نتوانند به راحتی به خدمات و امکانات شهری دسترسی پیدا کنند.
مشکلات زیست‌محیطی در محلات هم نادیده گرفته شده است.آلودگی هوا و آب بدلیل فاضلاب روان و فرسودگی و شکستگی شبکه انتقال آب ، فعالیت صنایع آلاینده و همچنین عدم مدیریت صحیح پسماندها از دیگر مشکلاتی است که ساکنان محلات حاشیه‌ای با آن مواجه هستند. این مسائل می‌توانند به مشکلات بهداشتی و زیست‌محیطی جدی منجر شوند.نقص در برنامه‌ریزی شهری نیز نصیب محلات شده است.
برنامه‌ریزی ناکافی و عدم توجه به نیازهای ساکنان محلات حاشیه‌ای در سیاست‌گذاری‌های شهری، باعث شده است که این مناطق به حاشیه رانده شوند و از توسعه و پیشرفت باز بمانند. متاسفانه بیشتر املاک در این مناطق فرسوده بوده و در بالای کوه ویا زیر کوه در بیشتر محلات حاشیه ای هستند و ریزش آنها دور از انتظار نیست.البته صنایع نیز بایستی در راستای ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی شان در این مناطق مشارکت بیشتری داشته باشند که امام جمعه محترم ، شورا و شهردار، استاندار، فرماندار و…. می توانند مدیران صنایع را به محلات ببرند تا وضعیت این مناطق را از نزدیک مشاهده کنند و مشارکت اجتماعی داشته باشند تا اینکه وضعیت محلات از شرایط بحرانی فعلی خارج شود.
ثبت دیدگاه