دریانیوز: وقتی می شنویم محرومان و حتی مددجویان تحت پوشش نهادهای حمایتی در استان هرمزگان کولر و یخچال ندارند و در گرما هستند؛ شاید برای بسیاری و بخصوص پایتخت نشینان غیرقابل باور باشد در استانی که پایتخت اقتصادی کشور لقب گرفته است، خانواده هایی بدون کولر و یخچال و امکانات اولیه زندگی باشند. در این استان بجای اینکه صنایع در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی شان مشکل کولر و یخچال نیازمندان را برطرف کنند، مراکز نیکوکاری و خیریه با کمک های مردمی سعی می کنند هرساله تعداد محدودی کولر را به افراد فاقد کولر استان اهدا نمایند که حتی به ده درصد این نیازها هم نمی توانند پاسخ دهند و ضرورت دارد در گام نخست صنایع وبنگاه های اقتصادی، ابرپالایشگاه ها، گمرکات و بنادر و… در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی شان، بخش از نیاز به کولر و یخچال محرومان استان را برطرف نمایند.
با توجه به اینکه بارها استاندار هرمزگان اعلام کرده اند که صنایع قرار است مبالغی را در صندوقی واریز نمایند که برای انجام مسئولیت های اجتماعی صنایع در استان هزینه شود، پیشنهاد می شود استاندار هرمزگان به صنایع تاکید بفرمایند این مبالغ را هرچه زودتر واریز نمایند و از آن طرف با توجه به گرمای هوا، سریعتر کولر، یخچال و… برای نیازمندان تامین شود تا پیرزن و پیرمردها و کودکانی مجبور نباشند در گرما بمانند ویا آب خنک را از همسایگان بگیرند ویا داروهایشان را در یخچال همسایه بگذارند. در برخی روستاهای استان مانند تیرور میناب و… و حتی محلات حاشیهنشین بندرعباس خانوادههای محرومی هستند که از داشتن کولر و یخچال و… محروم هستند و توانایی خرید این اقلام گران را ندارند ونیاز است صنایع و خیرین و نهادهای انقلابی به یاری محرومان بشتابند و پسندیده نیست در هرمزگان به عنوان شاهراه اقتصاد کشور خانواده های زیادی کولر و یخچال نداشته باشند. حتی اگر صنایع مالیات و عوارض شان را براساس قانون در استان محل فعالیت شان یعنی هرمزگان پرداخت میکردند، بطور حتم با این چند ده هزار میلیاردتومان بخشی از محرومیت های استان برطرف می شد و در رتبه نخست فقر وفلاکت، بیکاری، گرانی و… قرار نمی گرفتیم.
واقعا با هیچ معادله ای نمی توان این مسئله را حل کرد که استانی از یک طرف در صدر استان های درآمدزایی کشور باشد واز طرفی دیگر در صدر محرومیت، فقر و فلاکت و بيماري و… . متاسفانه تاکنون دولتمردان هم در ادوار مختلف تلاش نکرده اند این مسئله را حل کنند و گویا برایشان هم مهم نیست که در هرمزگانی که بیشترین درآمد را به خزانه واریز می کند، محرومان فاقد کولر و یخچال، هزینه های درمان، معیشت، مدرسه، پوشاک، رهن واجاره و مسکن و… هستند و برخی جان شان را هم از دست می دهند. در این استان بیشتر جوانان بجای اشتغال در صنایع، بدلیل تامین نیروهای این صنایع از سایر استان ها، مجبورند به سمت مشاغل کاذب و قاچاق و سوخت بری بروند و برخی جان شان را هم از دست بدهند. هیچ مسئولی هم خود را در مقابل این فجایع و بی مهری ها نسبت به بومیان هرمزگان پاسخگو ندانسته و این وضعیت همچنان ادامه دارد. درصورتیکه اگر فقط صنایع مالیات و عوارض شان را بطور کامل در استان پرداخت کرده بودند و به انجام مسئولیت های اجتماعی شان پایبند بودند، بطور حتم وضعیت استان اینگونه نبودوبیشتر مردم در فقر مطلق نبودند.
ثبت دیدگاه