دریانیوز: در حالی هرمزگان بالاترین نرخ بیکاری را در کشور دارد که این استان به عنوان قطب اقتصادی و تجاری کشور شناخته شده و انتظار می رود بالاترین نرخ اشتغال بومیان را در کشور داشته باشد که متاسفانه اینگونه نبوده و از دیرباز بیشتر جوانان و مردمانش مجبور بودند به سمت مشاغل کاذب و قاچاق بروند و جان شان را هم در این مسیر از دست دهند و هزاران زن و فرزند بدون سرپرست و یتیم شده اند ومتولیان مربوطه نیز به این موضوع اهمیت ندادند و صنایع حمایت نکردند و چاره اندیشی نشد و این روند متاسفانه بعد از گذشت سال ها همچنان ادامه دارد. حتی در سال های اخیر به درخواست بومی ها برای صدور مجوز صید صیادی پاسخ مثبتی داده نشد و گفتند ذخایر آبزیان ظرفیت صید بیشتر را ندارد واز آن طرف به کشتی های غول پیکر موسوم به چینی برای صید ترال و جاروب کردن دریا و ذخایرش مجوز دادند که نتیجه اش این شد که برخی صید غیرمجاز داشته باشند و وسایل صیدشان ضبط شود و یا درگیری داشته باشند ویا به سمت قاچاق بروند.
صنایع و بنگاه های اقتصادی نیز در یکی دو دهه اخیر به بهانه ماهر نبودن جوانان هرمزگانی، نیروی مورد نیازشان را از سایر استان ها وارد کردند و مدیران غیربومی ادارات کل آموزش فنی و حرفه ای در ادوار مختلف نیروی مورد نیاز صنایع را تربیت نکردند تا این بنگاه های اقتصادی این بهانه را نداشته باشند که نیروی مورد نیازشان تربیت نشده و آموزش ندیده اند ومجبورند از سایر استان ها نیروی شان را تامین کنند. از طرفی دیگر بندرعباس آموزشگاه فنی و حرفه ای دولتی دخترانه ندارد و فقط یک مرکز دولتی برای پسران دارد و بیشتر آموزش ها به آموزشگاه های خصوصی واگذار شده که با هزینه های بالای آموزش، بطور حتم قشر متوسط و محروم جامعه نمی توانند آموزش ببینند. در سال های اخیر بارها گزارش و مقاله و… منتشر کردیم که نیاز است در محلات حاشیه نشین و روستاها دوره های مهارتی مورد نیاز بازارکار برای دختران و پسران وزنان ومردان برگزار شود تا گامی در جهت اشتغالزایی شان با مهارت آموزی برداشته شود که متاسفانه بخوبی در این بخش برنامه ریزی و اجرا نشد واثراتش را هم با افزایش آسیب های اجتماعی، سرقت، بزه و… در این مناطق می بینیم و بسیاری از خانواده ها و در فقر و فلاکت بوده واز کمترین امکانات زندگی محرومند. در روستای تیرور شهرستان میناب و…. که نیازمندان زیادی هم دارد و بسیاری از آنها از کولر، یخچال، وسایل زندگی و… محرومند و برای درمان هم درمانده اند.
به گفته یکی از خیرین اگر که آموزش های مهارتی در این منطقه برگزار می شد و جوانان و زنان و مردانش آموزش فنی ومهارتی می دیدند، بیشترشان خودشان می توانستند گلیم شان را از آب بکشند. در محلات نیز وضعیت اینگونه است و نیاز است اداره کل آموزش فنی و حرفه با معتمدان محلات و مساجد و دفاتر تسهیلگری و بسیج و کانون های فرهنگی و… در محلات ارتباط بگیرند و زمینه آموزش جوانان را در مراکز دولتی ویا در محلات فراهم کنند ویا به آموزشگاه های خصوصی معرفی کنند وتخفیفات و… را از آموزشگاه ها برایشان بگیرند و هزینه برخی دوره ها را اداره کل آموزش فنی و حرفه ای و… متقبل شوند تا جوانان و نیازمندان به اشتغال بتوانند ماهر شده و وارد بازار کار شوند و از بیکاری، فقر وفلاکت که هرمزگان رتبه نخست را دارد، کاسته شود.
ثبت دیدگاه