دریانیوز// شهر بندرعباس، مرکز استان هرمزگان، با وجود موقعیت استراتژیک و اقتصادی خود، سال‌هاست با معضلات زیرساختی به‌ویژه در حوزه آب و فاضلاب دست‌وپنجه نرم می‌کند.
در بسیاری از محلات حاشیه‌نشین این شهر، فاضلاب‌های خانگی و صنعتی به‌صورت روان در سطح معابر جاری هستند و چهره‌ای نازیبا و غیربهداشتی به شهر داده‌اند. این وضعیت نه‌تنها بر کیفیت زندگی شهروندان تأثیر منفی گذاشته، بلکه منشأ بیماری‌های پوستی، گوارشی و تنفسی شده است.
ریشه‌های بحران؛ از فرسودگی لوله‌ها تا عدم تکمیل شبکه جمع آوری فاضلاب
دو عامل اصلی در تشدید این مشکل نقش دارند: شکستگی مکرر لوله‌های آب و عدم اجرای کامل شبکه جمع‌آوری فاضلاب در تمام محلات بندرعباس. از یک سو، فرسودگی شبکه توزیع آب باعث شده تا شکستگی لوله‌ها به‌صورت مکرر در نقاط ثابت و غیرثابت رخ دهد و آب سالم به‌هدر برود. از سوی دیگر، نبود سیستم جمع آوری فاضلاب مناسب، پساب‌ها را به سطح کوچه‌ها و معابر کشانده و محیطی آلوده ایجاد کرده است و این فاضلاب خام وارد دریا هم می شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که مدیریت نادرست منابع مالی و تخصیص قطره‌چکانی اعتبارات در سال‌های گذشته، مانع نوسازی به‌موقع شبکه فرسوده توزیع آب شده است. با وجود اذعان مسئولان به فرسودگی زیرساخت‌ها، روند بازسازی بسیار کند پیش رفته و این کوتاهی، هزینه‌های انسانی و اقتصادی سنگینی بر دوش مردم گذاشته است.
واکنش کند به حوادث و گلایه‌های شهروندان
یکی از عمده‌ترین شکایات مردم، تأخیر در ترمیم شکستگی‌ها است. در برخی موارد، روزها و حتی هفته‌ها طول می‌کشد تا اکیپ‌های خدمات‌رسانی خرابی‌ها را رفع کنند. این در حالی است که هدررفت آب در شرایط کم‌آبی استان، تناقضی آشکار با شعارهای صرفه‌جویی دارد. شهروندان به‌درستی می‌پرسند: «اگر آب کم است، چرا شکستگی‌ها با فوریت ترمیم نمی‌شود؟» تقویت اکیپ‌های فنی و افزایش سرعت عملیات تعمیرات می‌توانست تا حدی از هدررفت آب جلوگیری کند، اما به‌نظر می‌رسد حتی این راهکار ساده نیز مورد غفلت قرار گرفته است.
نیاز به تحرک بیشتر مسئولان و استفاده از ظرفیت‌های مردمی
متولیان آب استان در این سال‌ها می‌بایست با جلب اعتبارات دولتی و استانی بیشتر و همچنین به‌کارگیری ظرفیت صنایع و نهادهای انقلابی در قالب مسئولیت اجتماعی، شبکه فرسوده آب را نوسازی می‌کردند. صنایع بزرگ استان که از منابع آبی بهره می‌برند، می‌توانستند سهمی در بهبود زیرساخت‌ها داشته باشند، اما همکاری مؤثری در این زمینه دیده نمی‌شود.
رسانه‌ها بارها صدای اعتراض مردم را منعکس کرده‌اند، اما گویا «گوش شنوایی» در میان برخی مسئولان وجود ندارد. اگر چه در سال‌های اخیر پروژه‌هایی برای بهبود شبکه آب و فاضلاب آغاز شده، اما سرعت اجرا با نیازهای مردم فاصله زیادی دارد.
بحرانی که نیازمند عزم جدی است
وضعیت فاضلاب‌های روان و شبکه فرسوده آب در بندرعباس، تنها یک مشکل زیست‌محیطی نیست، بلکه تهدیدی برای سلامت عمومی و توسعه پایدار است. ضروری است که:
– اعتبارات ویژه‌ای برای نوسازی شبکه آب و فاضلاب اختصاص یابد.
– نیروهای عملیاتی آبفا تقویت شوند تا پاسخگویی به حوادث سریع‌تر انجام شود.
– از همکاری بخش خصوصی و صنایع برای بهبود زیرساخت‌ها استفاده شود.
– شفافیت در هزینه‌کرد بودجه‌ها و پیگیری مستمر رسانه‌ها و نهادهای نظارتی افزایش یابد.
تا زمانی که اقدام عاجلی صورت نگیرد، این بحران ادامه خواهد یافت و مردم محروم حاشیه‌نشین، قربانی اصلی این کم‌توجهی خواهند بود.
ثبت دیدگاه