دریانیوز// روز شنبه در یک برنامه رادیویی با موضوع قاچاق سوخت در استان های جنوبی و بخصوص هرمزگان که با حضور رئیس کل دادگستری هرمزگان، جانشین مرزبانی استان، یک نماینده مجلس و… پرداخته شد ودر این برنامه عنوان شد که از بیش از ده میلیون لیتر سوختی که در کشور بصورت روزانه قاچاق می شود، سه ونیم تا پنج میلیون لیتر گازوئیل روزانه از طریق هرمزگان به خارج از کشور بصورت عادی ویا سازمان یافته قاچاق می شود. در این برنامه مطرح شد که برخی دستگاه ها و شاغلان در آنها یا جایگاه های سوخت و… نیز در این قاچاق های سازمان یافته بی تاثیر نیستند و بخشی هم افراد عادی اقدام به قاچاق سوخت
می کنند و از طرفی دیگر طرح «رزاق» در این استان اجرا نشده است و گویا برخی راضی به اجرای این طرح در استان نیستند و منافع شان در معرض خطر قرار خواهد گرفت که در واقع در اجرای این طرح هم مانند نحوه تردد خودروهای پلاک های مناطق آزاد و… در هرمزگان، تبعیض را شاهدیم. بطور حتم با اجرای طرح رزاق در استان، از بخشی از قاچاق سوخت در استان جلوگیری می شود. از طرفی دیگر بایستی با قاچاق سازمان یافته سوخت برخورد قاطعانه تری صورت گیرد و ریشه یابی وریشه سوزی شود.
موضوع دیگر اینکه رئیس‌کل دادگستری هرمزگان اعلام کرد روزانه هزار دستگاه خودروی نیسان حمل سوخت قاچاق (هر کدام دو هزار لیتر گازوییل) از کرمان وارد هرمزگان می شوند که روزی یک میلیون لیتر سوخت قاچاق را این خودروها وارد هرمزگان می کنندو قاچاق می شود. موضوع دیگر اینکه بسیاری از افراد فعال در استان که در این بخش فعالیت دارند، این شغل را قاچاق نمی دانند وبه ضررهای اقتصادی که به کشور وارد می شود، نمی نگرند و به عنوان راهی برای گذران معیشت می بینند که از این مسير رزق شان را صید می کنند و گاهی هم خودشان می سوزند و جان می دهند. وقتی با برخی از آنها صحبت می کنیم، عنوان می کنند اگر در استان زمینه اشتغال فراهم بود، کمتر جوانان و مردان به سمت این شغل پرخطر می رفتند و جان شان را به خطر نمی انداختند. همه می بینیم که هر هفته تعداد زیادی در این مسیر و در تصادفات جاده ای مجروح می شوند و یا جان می دهند وبرخی زنده زنده در آتش می سوزند. البته اگر واقع بینانه هم به موضوع بنگریم، کلام شان حق است. در بسیاری از شهرهای استان مانند شرق استان از وجود کارخانه و…. محروم است و صنایع، بنگاه های اقتصادی، پالایشگاه ها، بنادر، گمرکات و… در مرکز استان و… هم کمتر می توان بومی ها را در آنها دید که شاغل باشند.
مسئولان مختلف در ادوار مختلف به این موضوع توجهی نداشته اند و صنایع و بنگاه های اقتصادی نیروی مورد نیازشان آن را از سایر استان ها تامین می کردند وحتی مدیران، اعضای هیئت مدیره و… آنها پروازی بودند که در سال های اخیر مدیران پروازی شان کمتر شده است، اما همچنان وجود دارد. از طرفی دیگر آنها حتی مالیات و عوارض شان را هم در استان پرداخت نکرده و فقط آلودگی، ترافیک، گرانی مسکن و… سهم هرمزگانی ها از وجود این صنایع در استان بوده که اگر هرمزگانی ها در این صنایع مشغول بکار بودند، بطور حتم کمتر مجبور بودند به سمت مشاغل کاذب و قاچاق بروند و جان شان را به خطر بیندازند و خانواده هایی عزادار و زنانی بیوه وبچه هایی یتیم شوند. مسئولان استان در بخش‌های مختلف بجای برچسب قاچاقچی زدن به هرمزگانی ها، از یک طرف بایستی زمینه اشتغال شان را فراهم کنند واز طرفی دیگر با جدیت با قاچاق سازمان یافته سوخت مقابله کنند که قاچاقچیان اصلی آنها هستند.
ثبت دیدگاه