دریانیوز// کودکان و نوجوانان، آینده سازان ایران اسلامی است و نباید از آنها غافل شد و بایستی آنها را برای آینده کشور تربیت کرد که متاسفانه در این حوزه ضعف و کاستی هایی وجود دارد و در برخی از مناطق و بعضی از حوزه ها از آنها غافل بوده ایم و نتایجش را هم در جامعه امروز شاهدیم.
حوزه کودک و نوجوان بسیار مهم است و غفلت از آن باعث غرق شدن این قشر در آسیب های اجتماعی خواهد شد که دیر اقدام کردن مسئولان باعث می شود که نجات نسل آینده ساز از این آسیب های اجتماعی بسیار سخت و گاهی غیرممکن شود و براین اساس باید مسئولان به اقدامات پیشگیرانه از آسیب های اجتماعی توجه جدی داشته باشند و حوزه کودک و نوجوان رها نشود.
رهبر معظم انقلاب نیز در اردیبهشت سال ۷۷ در بخشی از بیانات شان در دیدار مسئولان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فرمودند: «جمله‌ای راجع به مسأله‌ی کودکان و نوجوانان عرض کنم: حقیقتاً باید بگویم که اگر مسؤولان امور فرهنگی کشور بخواهند مسأله‌ی کودک و نوجوان را آن‌چنان که هست، مورد اهتمام قرار دهند، من خیال می‌کنم خیلی از آنهایی که مسؤولند، از ساعات خوابشان هم خواهند زد تا به این مسأله بپردازند. امروز قضیه‌ی تربیت کودک و نوجوان، با گذشته‌های دور – حتّی با گذشته‌های نه چندان دور، مثلاً با بیست سال پیش – خیلی تفاوت کرده است.
ما می‌خواهیم از این نسلی که امروز مثل مادّه‌ی خامی و مثل ذخیره‌ای در اختیار یکایک ماست، چه ساخته شود؟ آینده‌ای را که آنها خواهند ساخت و پرداخت و پیش برد، چگونه تصویر کرده‌ایم؟ اگر حقیقتاً به آرمان‌های اسلامی و ملی و عظمت ایران و ایرانی و جبران راهی که دست‌های استبداد سیاه در این صدوپنجاه سال، دویست سال اخیر ما را در آن کشانده است، فکر می‌کنیم ؛ اگر اینها برایمان مهمّ است و به آینده به معنای حقیقی کلمه اهمیت می‌دهیم ، پس بایستی به تربیت کودک و نوجوان خیلی بپردازیم، درباره‌ی آن خیلی فکر کنیم و اهمیت آن را خیلی بشناسیم؛ که احساس می‌کنم برای برخی از مسؤولان امور فرهنگی – دست‌اندرکاران – مسأله به این شکل مطرح نیست! امروز کودک ما – چه برسد نوجوان – آگاهی و هوشیاری ای دارد که داده‌ی تردیدناپذیر جو و فضای انقلاب است.
در گذشته این آگاهی‌ها ، این آزادی‌ها و این روح استفهام و این میل به دانستن، نبود. دسترسی‌هایی هم وجود دارد که در واقع دسترسی کودک ما، یک منبع فرهنگی نیست؛ بلکه با دید درست، دسترسی مراکز هدایت کننده‌ی فرهنگ در سرتاسر دنیا برای القای مقاصد استعماری به کودک ماست. قضیه از این طرف مطرح است. وقتی که ما از یک متاع فرهنگی فاسد که از طرف دشمنِ کشور، دشمنِ مردم، یا لااقل یک بیگانه‌ی بی‌علاقه – از اینکه دیگر کمتر نیست – حرف می‌زنیم ، بعضی خیال می‌کنند که ما از دسترسی‌های فرزندان خودمان ناراحت و نگران هستیم یا شکایتی داریم. می‌گویند : «آقا! جوانند، بگذارید بفهمند!» کأنّه ما می‌خواهیم جوانمان نفهمد! ما از دسترسی بیگانه به ذهن فرزند خودمان نگرانیم. قضیه از آن طرف، قابل مطالعه و بررسی است.
بچه‌ی شما در آغوش شما، در مدرسه‌ی شما، در کتابخانه‌ی کانون و جلوِ روی شماست و شما برای او فکرهایی، آینده‌ای و امیدواریای دارید. ناگهان مشاهده می‌کنید دسترسی یک نفر که حداقل بیگانه است – شما با این بچه خویشاوندید، شما معلّمش، پدرش، یا مربّیش هستید؛ لیکن او بیگانه و بی‌علاقه به سرنوشت این بچه است – به این بچه، از راه همین کالاهای فرهنگىِ متداول و رسانه‌های گوناگون خبری و فرهنگی، بیشتر از شماست! این، جای نگرانی است و امروز این وجود دارد؛ چه من و شما بخواهیم، چه نخواهیم!
نتیجه چیست؟ این است که ما باید گردشِ کار را تُندتر کنیم. ما باید بیشتر تلاش کنیم و می‌توانیم . من اعتقاد دارم ما می‌توانیم بهتر، عینی‌تر ، دقیق‌تر و سریعتر کار کنیم و نگذاریم. ما جوانان خودمان را تربیت کنیم. پس نکته‌ی اوّل، در مورد اهمیت کار بر روی کودکان و نوجوانان است. من به شما عرض کنم که شما مربّی عزیز، شما که در کتابخانه با کودک مواجه می‌شوید ، شما که قصّه می‌گویید، شما که کتاب می‌فرستید ، شما که کتاب می‌خوانید و شما که در کار هنری و آفرینش هنری خودتان، آن کودک را مخاطب قرار می‌دهید ، بدانید که الان درست روی نقطه‌ی اصلی و اساسی حرکت می‌کنید. شما درست آن کاری را که باید انجام گیرد انجام می‌دهید .
آن کسی می‌تواند از کار خود، شاد و خشنود و از رضای الهی خاطرجمع باشد که خلأِ لحظه را پر کند. خلأِ لحظه این است و شما این خلأ را پُر می‌کنید . پس، این نکته‌ی اوّل در مورد اهمیت کار بر روی کودکان و نوجوانان است؛ یا به تعبیر بهتر، برای کودکان و نوجوانان است که در حقیقت برای آینده، برای خانواده‌ها، برای کشور و تاریخ است.»
غفلت از کودکان و نوجوانان
غفلت از کودک و نوجوان درحوزه های مختلف در استان هرمزگان بیشتر مشهود است وبارها در این حوزه گزارش و مقاله منتشر شده است که متاسفانه کمتر مورد توجه متولیان مربوطه قرار گرفته است. در این استان تعداد مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان محدود و کم است وحتی برخی از شهرستان ها حتی یک مرکز کانون ندارند. از طرفی دیگر کمبود نیروی انسانی و مربی در کانون وجود دارد و امسال نیز تعدادی از کارکنان و مربیان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هرمزگان به آموزش و پرورش رفتند تا ثبات شغلی بیشتری داشته باشند.
این وضعیت در شرایطی داریم که انتظار منطقی این بود که تعداد مراکز کانون در مناطق مختلف استان افزایش می‌یافت، نه اینکه به سمت رکود و تعطیلی مراکز کانون پیش برویم که دودش به چشم کودکان و نوجوانان استان می رود و آنها نمی توانند در کانون پرورش یابند و آموخته هایی داشته باشند. کتاب های تخصصی کودکان و نوجوانان در مراکز کانون پرورش فکری یافت می شود که بایستی تعداد مراکز کانون در استان افزایش یافته و نیروی انسانی مورد نیاز تامین شده و کودکان و نوجوانان با کتاب ها و مراکز ثابت وسیار کانون آشنا شده و پیوندی محکم بین کانون و نسل آینده ساز استان و کشور ایجاد شود.
موضوع دیگر اینکه رهبر معظم انقلاب بر تبدیل بقاع متبرکه و حرم مطهر امامزادگان به قطب فرهنگی تاکید فرموده اند و بایستی این مهم در استانی مانند هرمزگان نیز محقق شده واز آن طرف برای کودکان و نوجوانان نیز سهمی در بقاع متبرکه قائل شد و ویژه برنامه هایی از جمله آموزش قرآن، مداحی، فعالیت های فرهنگی و… را بصورت مستمر برای این قشر برگزار نمود تا نسلی آینده ساز با کوله باری از آموخته های فرهنگی و مذهبی وارد جامعه شوند که متاسفانه در این حوزه نیز نواقصی وجود دارد و در بقاع متبرکه و حرم امامزادگان مان برای این قشر برنامه‌ریزی مناسبی صورت نگرفته است.
شهرداری بندرعباس نیز قرار بود ست بازی را در حرم مطهر امامزاده سیدمظفر علیه‌السلام نصب کند تا کودکان و نوجوانان در این مکان به بازی و تفریح بپردازند و در فعالیت ها و مراسمات مذهبی و… شرکت کنند که هنوز محقق نشده است. موضوع دیگر اینکه برای کودکان و نوجوانان حاشیه نشین در استان وشهر بندرعباس نیز برنامه‌ریزی مناسبی صورت نگرفته است و بیشترشان در معرض آسیب های اجتماعی قرار دارند. کمبود اماکن فرهنگی، آموزشی، ورزشی، تفریحی و… در این مناطق مشهود است. کوچه های تنگ وتاریک محلات که برخی شان به پاتوق معتادان تبدیل شده است، باعث گردیده کودکان بطور مداوم صحنه هایی از استعمال مواد و تزریق و… شاهد باشند که اثرات زیانباری بر روح و روان لطیف شان خواهد داشت وبرخی نیز الگوگیری می کنند که در این بخش نیز اقدام اساسی و مناسبی صورت نگرفته است.
لزوم حمایت از فعالیت های فرهنگی کودک و نوجوان
بایستی از فعالیت های فرهنگی و قرآنی و مذهبی بخش دولتی وخصوصی برای کودکان و نوجوانان حمایت شود تا فعالان این بخش بهتر بتوانند برای قشر آینده ساز کشور واستان برنامه ریزی و حمایت کنند. در مدارس و مساجد و مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و… باید آنچه که نیاز کودک و نوجوان برای رشد وترقی در حوزه فرهنگی است، مهيا شود تا کودکان ونوجوانان از آسیب های اجتماعی مصون بمانند. در بقاع متبرکه و حرم مطهر امامزادگان نیز بایستی ویژه برنامه هایی برای این قشر تدارک دیده شود تا علاوه بر آموزش فعالیت‌هایی مانند مداحی، قرآن و…، بتوانند به اجرای برنامه نیز بپردازند و از کودکی و نوجوانی در این جاده سعادت گام بردارند وآینده‌شان تضمین و بیمه اهل بیت عصمت و طهارت (ع) شود.
از موسسات غیردولتی قرآنی نیز بایستی حمایت شود تا بهتر بتوانند به آموزش قرآن وتربیت حافظ وقاری قرآن کریم که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب نیز می باشد، بپردازند که در این حوزه نیز مشکلات زیادی وجود دارد و خانواده ها برای آموزش قرآن به فرزندان شان با چالش مواجهند و به راحتی نمی توانند به دومین وظیفه شان بعد از نامگذاری نیکو عمل کنند.
گلایه شهروندان
شهروندان بندرعباسی گلایه مندند که آنها برای آموزش قرآن به فرزندان‌شان با مشکل مواجهند و در حوزه فعالیت های فرهنگی و مذهبی و… در این شهر کمبودهای زیادی وجود دارد و می‌گویند انتظار داریم حداقل در بقاع متبرکه و مساجد با حضور مربیان و اساتید قرآن و مداحی و…، آموزش های لازم به فرزندان شان داده شود واماکن تفریحی و ورزشی و… در مناطق مختلف بخصوص محلات افزایش یابد تا کودکان و نوجوانان این شهر بهترین فرصت آموزشی شان به هدر نرود و بتوانند از فعالیت های مختلف بهره ببرند و برای آینده آماده شوند.
مسئولان، خواب یابیدار؟
رهبر معظم انقلاب که می فرمایند :حقیقتاً باید بگویم که اگر مسؤولان امور فرهنگی کشور بخواهند مسأله‌ی کودک و نوجوان را آن‌چنان که هست، مورد اهتمام قرار دهند، من خیال می‌کنم خیلی از آنهایی که مسؤولند، از ساعات خوابشان هم خواهند زد تا به این مسأله بپردازند.
حال سوال اساسی این است که مسئولان فرهنگی در کشور و استان هرمزگان چه میزان به حوزه فرهنگی و کودک و نوجوان توجه دارند؟ در استان هرمزگان که شاهدیم توجه چندانی به این بخش نشده است و برخی از دلسوزان فرهنگی که حتی مسئولیت دولتی هم ندارند، در این بخش فعالیت دارند که بایستی از آنها حمایت شود. همچنین نهادهای دولتی و صنایع اعلام کنند واقعا بودجه های فرهنگی شان را در چه بخشی هزینه می کنند که اثرگذار باشد؟ چرا خروجی مناسبی را از این هزینه کردهای فرهنگی در جامعه شاهد نیستیم؟ چرا کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هرمزگان هنوز نتوانسته تریلر را برای راه اندازی مرکز سیارش در استان تهیه کند و صنایع و… برای تامین آن حمایت نمی کنند؟ چرا کودکان و نوجوانان هرمزگان مورد توجه قرار ندارند و تعداد زیادی از آنها در آسیب های اجتماعی غرق هستند وبرای نجات شان عزمی وجود ندارد؟
انتظار می رود در دولت مردمی سیزدهم غفلت از فعالیت های فرهنگی و سایر حوزه های کودکان و نوجوانان زدوده شود واقدامات لازم در این حوزه صورت پذیرد و چتر حمایتی دولتمردان و صنایع در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی شان و خیرین از فعالیت های فرهنگی و… در حوزه کودک و نوجوان افزایش یابد و کمبود کتابخانه نیز در استان برطرف شود.همچنین در مسکن مهر بندرعباس که یک شهرک ۱۰۰هزار نفری است، بایستی مراکز فرهنگی و کانون پرورش فکری و… راه اندازی شوند تا کودکان و نوجوانان ساکن در این شهرک بتوانند از برنامه های مختلف فرهنگی و آموزشی، قرآنی و مداحی و… بهره مند شوند.
ثبت دیدگاه