دریانیوز// پیرزن عصا بدست که می بیند پیاده رو توسط تعمیرکاران و صنوف مزاحم شهری مختلف تصرف شده اند و در یک لاین خیابان هم خودرو پارک شده و برخی خودروها هم دوبله پارک کرده اند، مجبور است از لاین دوم و وسط خیابان به مسیرش ادامه دهد که خودروها از روبرویش می آیند و جانش در معرض خطر قرار دارد که این وضعیت برای بسیاری از شهروندان وجود دارد و برای مسئولان هم صحنه های تکراری و بی اهمیت است؛ چون جان و مال وسلامتی شهروندان برایشان مهم نیست.
در خیابان مدرس شمالی بندرعباس هم که خیابان بصورت عرضی حفاری شده و خودروها روز سه شنبه مسیرشان مسدود بود و روز چهارشنبه فقط یک ردیف خودرو به سختی از میان گل ولای می گذشتند و پیاده رو سمت خورگرسوزان هم که تخریب شده بود و در سمت دیگر هم پیاده رو توسط خودروهای تعمیراتی جلوی تعمیرگاه ها تصرف شده بود(خانه ها به تعمیرگاه تبدیل شده اند)، مادری دست فرزند چهار پنج ساله اش را گرفته و به سختی از میان گل ولای خیابان و پیاده رو گذر می کند و زیرلب هم زمزمه هایی دارد که بطور یقین دعاگوی کسانی نیست که این وضعیت را برای عابران ایجاد کرده اند و عابران را از حق پیاده رو استاندارد محروم کرده اند و نه دستگاه نظارتي و نه هیچ نهادی از عابران حمایت عملی نمی کند و گویا برای هیچکس مهم نیست عابرانی که مجبور شده اند بخاطر تصرف پیاده روها از خیابان استفاده می کنند و اگر تصادف کنند و جان شان را ازدست دهند و خانواده هایی عزادار و فرزندانی یتیم و بی پدر یا مادر شوند ویا خانواده هایی فرزندان شان را از دست دهند و این شرایط تصرف پیاده روها و یا تخریب شان نیازمند تجدیدنظر مسئولان است.
دوسال در مورد بلوار معلم و وحدت در محله خواجه عطاء بندرعباس نوشتیم که توسط بسازوبفرش ها و… تصرف شده اند ویا بخشی از پیاده روهای این بلوار ها خاکی یا موزائیک و سنگفرش شان شکسته شده اند و… و عابران مجبورند از داخل خیابان رفت وآمد کنند و تاکنون هیچ اقدامی نشده است. در منطقه طلابند بندرعباس از چندسال قبل ساکنان پیگیری کردند وطومار به مسئولان مختلف نوشتند و در روزنامه هم منتشر کردیم و از مسئولان مختلف خواستند که صنوف مزاحم و تعمیرگاه هایی که این محله را محاصره کرده اند وباعث سلب آسایش شان شده اند وعلاوه بر سروصدای شان، حتی برای رفت و آمد با مشکل مواجهند و پیاده روها را تصرف کرده اند. البته پیگیری های شان که از دهه ۹۰ آغاز شده بود، تاکنون نتیجه بخش نبوده است.
عابر چه جایگاهی دارد؟
یک شهروند بندرعباسی می گوید: در این شهر عابران پیاده هیچ جایگاهی ندارد ومانند خودروها باید از داخل خیابان بصورت طولی بروند. در بیشتر مناطق شهر پیاده روها غیراستاندارد هستند ویا توسط تعمیرکاران و صنوف مزاحم و… تصرف شده اند. از طرفی دیگر پستی بلندی ها و شیب های تند و کند باعث شده است که شهروند سالم و یا بیمار معلول و ویلچری و عصایی نتوانند به راحتی از این پیاده روها استفاده کنند. حتی دانش آموزان هم مجبورند از داخل خیابان رفت و آمدکنند.
آیا قانون و ناظر قانون وجود ندارد؟
برخی از شهروندان می گویند: مگر در این شهر قانون وجود ندارد و هیچ دستگاه نظارت کننده بر اجرای قانون نیست؟ بایستی جایی تعمیرگاه راه اندازی شود که آن تعمیرگاه محوطه بزرگی را برای تعمیر خودروها در داخل تعمیرگاه داشته باشد. تزئیناتی های خودروها هم جلوی مغازه شان وحتی داخل خیابان مانند میدان انقلاب و خواجه عطاء و…. اجازه توقف و پارک خودرو را به دیگران نمی دهند. آنها پیاده رو و خیابان را هم جزو محل کسب شان محسوب کرده و با دیگران حتی درگیری لفظی و فیزیکی هم گاهی دارند. اتاق اصناف و اتحادیه و سازمان صنعت، معدن و تجارت، شهرداری و… برچه اساسی مجوز فعالیت برای این صنوف صادر می کنند که به خودشان اجازه می دهند حقوق دیگران را ضایع کنند؟ شاید اینها نیز مانند برخی مشاوران املاک بدون مجوز فعالیت می کنند که نظارتی برآنها وجود ندارد.
لزوم انتقال صنوف مزاحم به خارج از شهر
انتقال صنوف مزاحم به خارج از شهر که از دهه ۸۰ مطرح بود، همچنان ابتر مانده است. درصورتی که این صنوف به خارج از شهر منتقل شوند، از میزان ترافیک شهر بندرعباس نیز کاسته شده و پیاده روها آزادسازی می شود و حقوق عابران کمتر ضایع می شود. به بساز بفروش ها نیز بایستی تذکر داده شود تا پیاده روها را تصرف نکنند تا عابران مجبور نشوند از خیابان بجای پیاده رو استفاده کنند؟
ثبت دیدگاه