دریانیوز// صلحی که از درون قلب انسانها نشأت گرفته باشد، می تواند ما را به سوی زندگی آرام و مسالمت آمیز بدون جنگ و خشونت برساند. از ابتدای تاریخ بشریت هر زمان که گروهی از مردم در کنار هم و باهم زندگی مسالمت آمیزی داشته اند، توانسته اند شرایط راحت تری از زندگانی را بر خود و خانواده فراهم کنند. هرجا که آتش خشم وخودخواهی و زیاده خواهی زبانه کشید کم کم منجر به تیرگی و گاهاً نابودی روابط شده است.
ما مردم این کره خاکی نسبت به حق زندگانی که بر ما عطا شده است مسئولیتی داریم، نسبت به خود، به خانواده و همین سرزمین هایمان.اینکه انسان ها با تمام کمال طلبی که دارند گاهی خودخواهانه همه چیز را برای خود می خواهند و برای رسیدن به آن از قربانی کردن بشر واهمه ای ندارند جای بسی تفکر و تأمل دارد!!
جنگ هایی که در طول تاریخ رخ داده است همه و همه نشأت گرفته از استبداد و خود خواهی پادشاهان بوده است که دست آوردی جز قربانی کردن انسان، از بین رفتن سرزمین ها، نابودی فرهنگ، آسیب هایی که به محیط زیست وارد شده و از همه مهمتر کینه ای که در دل هایمان نسبت بهم کاشته شد؛ نداشت.
از ورق زدن تاریخ زندگی بشر در میابیم که هر زمان که بین ملتها صلح و دوستی برقرار بوده درصد امید به زندگی و کامیابی های بشر بیشتر بوده است و جای تأمل دارد که می‌بینیم به همان میزان که عشق و نفرت از ابتدای آفرینش تاکنون در تاریخ بشر تکرار شده است، جنگ و صلح نیز در داستان زمین و زمینیان، حضور داشته آن قدر که هیچ فصلی از کتاب خاطرات انسان، بدون این مفاهیم پیش نرفته است.
از آنجائیکه از ابتدای تاسیس سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵هدف آن سازمان٬ با همکاری کشورهای مستقل٬ دستیابی به صلح و امنیت بین‌المللی بوده است؛ ۲۱ سپتامبر به عنوان روز جهانی صلح از سوی سازمان ملل متحد نامگذاری شده است. خوب می دانیم که رسیدن به صلح جهانی بدون مشارکت تمامی افراد جامعه امکان پذیر نیست. پس همه ما مردمان جهان نقش مهمی در راستای پیشبرد صلح جهانی داریم؛ از طرق مختلف می توان برای دست یافتن به این هدف والا تأثیر گذار بود، از طریق آموزش، هنر، بهداشت و درمان، عدالت اجتماعی و … .
در واقع صلح فقط به معنای نبود جنگ نیست بلکه صلح به عنوان امری کلی در نظر گرفته می شود و به طور ضمنی به تمامی مواردی که زمینه رسیدن به صلح را فراهم می کند؛ اشاره دارد،به عنوان مثال رعایت حقوق بشر٬ رعایت اصول دموکراسی٬ ثبات سیاسی و اقتصادی و عدالت را می توان نام برد. در هر روی شاید بتوان گفت در قدم اول باید به سمت ایجاد فرهنگ صلح رفت به معنای «مجموعه‌ای از ارزش‌ها، نگرش‌ها، شیوه‌های رفتار و شیوه‌های زندگی که خشونت را منع می کند و با مقابله با علل ریشه‌ای آن برای حل مشکلات از طریق گفت‌وگو و مذاکره میان افراد،گروه‌ها و ملتها، از منازعات جلوگیری می‌کند.» بنابراین٬ آگاهی بخشی در مورد ابعاد صلح از طریق آموزش٬ گفتگو و آشنایی با فرهنگ های مختلف باید ترویج شود.
کلام آخر اینکه: همه ما انسانها مسئولیتی در راستای ایجاد صلح جهانی داریم صلحی که از درون قلب انسانها نسبت به همنوعانشان و نسبت به محیط اطرافشان ناشی شده باشد، می تواند ما را به سوی زندگی آرام و مسالمت آمیز بدون جنگ و خشونت برساند.
ثبت دیدگاه