خطر ترک تحصیل دانش آموزان فقیر هرمزگانی

دریانیوز// در حالی شرایط اقتصادی جامعه روزبه روز وخیم تر می شود که هرمزگان با توجه به اینکه در صدر استان های محروم و فلاکت زده، گران ودارای بیشترین آمار بیکاری قرار گرفته است که همین موضوع باعث شده است بسیاری از خانواده های فقیر که حتی یک وعده غذایی را به سختی می خورند، برای فرستادن فرزندان شان با مشکل مواجهند و توان خرید لباس، کیف وکفش، نوشت افزار و…. را ندارند وزمزمه هایی به گوش می رسد که برخی از این خانواده‌ها فرزندان‌شان را به مدرسه نفرستند. از طرفی دیگر هرمزگان استانی صنعتی و تجارتی است و قطب تجارت کشور لقب گرفته که بالاترین درآمد را به خزانه کشور واریز می کند، اما آنطور که استاندار هرمزگان هم اخیرا اعلام کرد علی رغم پیگیری های صورت گرفته هنوز پرونده مالیاتی ۶۴ شرکت و بنگاه اقتصادی فعال در هرمزگان به استان برگشت داده نشده است و برخلاف قانون مالیات های مستقیم، مالیات و عوارض این صنایع در خارج از استان پرداخت می شود و این بنگاه های اقتصادی حاضر نیستند براساس قانون، مالیات و عوارض شان را در استان محل فعالیت شان یعنی هرمزگان پرداخت کنند و هیچ نهاد اجرایی و نظارتی هم گویا توان و جرات ندارد که پرونده ها را به استان برگرداند و این صنایع را وادار به تمکین کند.

از طرفی دیگر جای شرمساری است که در این استانی که صنایع ومعادن بزرگ و کوچک وجود دارد، اما مردمانش در فقر باشند که پدران شرمنده زن وفرزندان شان باشند وحتی برای رفتن دانش آموزان‌شان به مدرسه با مشکل مواجه باشند و بخواهند فرزندشان را از حق یادگرفتن سواد محروم کنند. این صنایع حتی اگر در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی شان برای رفع مشکلات حوزه مدرسه سازی و تامین مایحتاج دانش آموزان محروم اقدام می‌کردند، استان باکمبود مدرسه مواجه نبود ودانش آموزان اگر حمایتی می‌شدند، با خاطری آسوده به مدرسه می رفتند. در محلات حاشیه نشین و روستاهای دور ونزدیک استان، دانش آموزان با مشکلات زیادی مواجهند وبدلیل فقر ونداری، خانواده های شان توان خرید لباس و وسایل مورد نیاز مدرسه را ندارند. حتی خانواده هایی که بایستی فرزندان شان را به پیش دبستانی بفرستند، توان پرداخت هزینه چند میلیونی شهریه و خرید لوازم مورد نیاز پیش دبستانی را ندارند. هزاران نفر از دانش آموزان نیازمند استان تحت پوشش نهادهای حمایتی هستند وتعداد زیادی هم از دانش آموزان محروم هم تحت‌پوشش هیچ نهاد حمایتی نیستند.

برخی از خانواده های بدسرپرست که پدرخانواده معتاد، مشروب خوار، بی مسئولیت و… است، هم فرزندان شان با خطر ترک تحصیل مواجهند و توان تامین هزینه های سنگین تحصیل را ندارند. متاسفانه هزینه های تحصیل هم افزایش یافته است وبرای خرید کیف وکفش، لباس، نوشت افزار و… هر دانش آموز بیش از یک میلیون تومان نیاز دارد و خانواده‌هایی که حتی برای خوردوخوراک فرزندان شان درمانده اند وهرساله فرزندان شان را بی صبحانه به مدرسه می فرستادند والان شرایط شان حادتر شده است واز طرفی این خانواده ها معمولا پرجمعیت هستند ودر هر خانواده چند دانش‌آموز دارند، چطور می‌توانند هزینه های خرید لوازم مورد نیاز مدرسه فرزندشان را تامین کنند؛ هزینه ای که حتی از درآمد خانواده ها بیشتر است و درصورت عدم حمایت از این خانواده‌ها بطور حتم بخشی از این دانش‌آموزان از تحصیل بازمی مانند، زیرا دیگر تحصیل برای دانش آموزان رایگان نیست. در این شرایط نیاز است صنایع، نهادهای حمایتی و انقلابی، خیرین و… به یاری دانش آموزان محروم بشتابند تا آنها از تحصیل بازنمانند.
علی زارعی