دریانیوز// چند روز قبل برای انجام کاری بعد از چندماه باری دیگر به بندرلنگه رفتم و‌برگشتم. متاسفانه وضعیت جاده تغییر چندانی نداشته و همچنان نیاز به ترمیم و‌رفع دست اندازها و چاله چوله ها و از آن طرف نصب علائم دارد. البته جاده بندرعباس میناب هم چنین شرایطی را دارد.
جاده ها در استان ترانزیتی مانند هرمزگان نباید اینگونه باشند و حتی صنایع نیز بایستی در ترمیم و بازسازی و حتی احداث جاده ها در راستای ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی مشارکت گسترده ای داشته باشند که متاسفانه بیشتر صنایع با این موضوع بیگانه اند.در طول مسیرم به بندرلنگه و‌برگشت به بندرعباس، خودروهای سبک و سنگین و حتی تریلری را دیدم که سوخته بوده و یا پرایدی تصادف کرده و مچاله شده بود. در جاده های مختلف استان بطور مرتب تصادفات و سوانح مختلفی رخ می دهد و سالانه ده‌ها نفر کشته و صدها نفر مصدوم وبرخی هم معلول می شوند .
البته در سایر جاده های کشور نیز چنین حوادثی را شاهدیم . اما از آن طرف همواره عامل انسانی مقصر جلوه داده می شود و از تقصیر وضعیت جاده ها و خودروهای ناایمن گفته نمی شود که اگر گفته می شد و متولیان جاده ها و خودروسازی غرامت می دادند و اطلاع رسانی می شد، شاید وضعیت جاده ها و خودروها اینگونه نبود و به استانداردسازی و ایمن سازی جاده ها بیشتر توجه می شد. وقتی حتی بدنه بیشتر خودروها با فشار انگشت ، مشت‌زدن ، ضربه کوچک فرو می روند، بطور حتم با کوچکترین برخورد و یا تصادف مچاله شده و سرنشینانش نیز مچاله می شوند وبرخی جان شان را از دست می دهند و خانواده های زیادی عزادار می شوند. وقتی که به کیفیت خودرو و وضعیت جاده ها در کشور توجه چندانی نمی شود، رکوردداری مرگ ومیر ناشی از تصادفات در جهان را هر سال تکرار می کنیم.
البته در بحث عامل انسانی هم‌جای بحث است. وقتی آموزش احترام به قوانین را از کودکی رها می کنیم و می خواهیم در بزرگسالی با چند جلسه آموزش رانندگی ، رانندگان را قانونمند کنیم ، بطور حتم نخواهند شد که در فرهنگ سازی رانندگی و حتی نوع و میزان آموزش های رانندگی بایستی تجدیدنظر شده تا رانندگان قانونمند در جامعه داشته باشیم و از عوامل انسانی نیز در تصادفات کاسته شود . جان انسان ها بایستی ارزشمند باشد و برای حفظ جان شان در رانندگان در هر سه بخش جاده ، خودروسازی و عامل انسانی سرمایه گذاری شود.
ثبت دیدگاه