یادداشت- دریانیوز// تحقیقات نشان داده است که معنویت تاثیرات بسیار مهمی بر سلامت روان انسان می گذارد. هنگامی که افراد به خداوند ، دین یا مذهب فکر می کنند فعالیت بخشهایی از مغز افزایش پیدا می کند و از این طریق احساس اضطراب و غم در آنها کاهش پیدا کرده و آرامش و شادی لذت بخش جایگزین آن می شود.وقتی روزه میگیریم در واقع داریم به خواسته هایی از نفسمان نه می گوییم و آنها را کنترل می کنیم .
۳۰ روز نه گفتن به آشامیدن ، خوردن ، حتی نه گفتن به زبان و نگاه ، و این خواسته ها را به زمانی دیگر موکول کردن در واقع یک تمرین روانشناسانه است تا یک ویژگی را در خود تقویت کنیم و آن تقویت اراده و اعتماد به نفس است ، اکنون با این اراده ، چنانچه در زندگی با خواسته ای نامعقول یا مضر از جانب فردی روبرو شویم ؛ احتمال اینکه به آن خواسته نه بگوییم افزایش می یابد ، تا جایی که می توان به افکار مزاحم و منفی خود نیز نه گفت .
روان ناسالم ، منشا خشم ، عصبانیت ، پرخاش، قتل و حتی خودکشی است لذا روانی که ناسالم و متلاطم است مسبب جرم و جنایت هم خواهد شد .آمار نشان می دهد که میزان جرم و جنایت، دزدی ، اختلافات خانوادگی و …در ماه مبارک رمضان کاهش محسوسی داشته است علت اصلی و عمده این کاهش، آرامش و سلامت روانیست که به واسطه روزه داری و اعمال مذهبی ماه رمضان حاصل شده است .از طرفی یک ماه در فضای معنوی قرار گرفتن، خودآگاه و ناخودآگاه انسان را متوجه این امر می کند که او تنها نیست بلکه یک قدرت لایتناهی و بزرگ حامی و پشتیبان اوست ، درست همینجاست که از منظر روانشناختی ، آرامشی به انسان دست می دهد که نتیجه آن کاهش استرسها ، ترسها و نگرانیهاست.یکی دیگر از فواید روانشناختی روزه ، امید به آینده و تاب آوری است چرا که فرد روزه دار نیک میداند که زندگی پایانی ندارد، بلکه فقط گذر از مرحله ای به مرحله دیگر است و فقط کیفیت آن تغییر خواهد کرد لذا زندگی مادی و ناملایمات آن را سخت نمی گیرد و امید به فردایی دارد که جاودانه است .از منظر خود مراقبتی روزه باعث می شود که فرد روزه دار بر خویشتن خویش نفوذ کرده و عملکردهایش را تحت کنترل خود در آورد که نتیجه آن تسلط بر احساسها ، رفتارها و ادراکات انسان است.
ثبت دیدگاه