دریانیوز: امام جمعه موقت بندرعباس در خطبه های نمازجمعه هفته قبل با تاکید بر اینکه مدیران صنایع هرمزگان باید از نیروهای خود استان باشند؛ گفت:» در خطبه گذشته نصیحت کردم، اما متأسفانه به گوش آقایان نرفت، الان هم می‌گویم اما اگر باز هم به گوششان نرفت، به گونه دیگری برخورد خواهم کرد.اینجا پالایشگاه‌ها، صنایع، بنادر، دریا و زمینه های کاری وجود دارد چرا باید مردم اینجا بیکار باشند؟ این ظلم است که اینجا زمینه‌های کار در استان وجود داشته باشد، اما از استان‌های دیگر نیرو به کار گرفته شود و این محقق نمی‌شود مگر اینکه مدیران صنایع از استان هرمزگان منصوب شود.» آیت‌الله قنبر درویشی در جمع نمازگزاران بندرعباس به موضوعی اشاره کرده اند که همواره دغدغه هرمزگانی ها بوده و کمتر به این دغدغه توجه شده است.
این بی توجهی ها هم باعث شده است که مردم و جوانان استان سهمی از اشتغال در صنایع و بنگاه های اقتصادی بزرگ و کوچک، پالایشگاه ها، بنادر و گمرکات نداشته باشند و به همین دلیل هرمزگان همواره بالاترین نرخ بیکاری را در کشور به خود اختصاص داده و در بیکاری، فقر وفلاکت و گرانی همواره این استان در صدر قرار گرفته است. برای هیچکس قابل باور نیست استانی که درصدر استان های درآمد خیز کشور است، درصدر بیکاری و فقر و فلاکت نیز قرار گیرد و گرانترین شهر کشور هم بندرعباس شود. متاسفانه در ادوار مختلف به بندرعباس و هرمزگان بی مهری شده و سهم چندانی حتی از درآمد خودش نداشته است و بدتر اینکه برخلاف قانون حتی مازاد درآمدش را به استان ندادند. از آن طرف بیشتر همین صنایع و بنگاه های اقتصادی برخلاف قانون مالیات های مستقیم، مالیات و عوارض شان را در استان محل فعالیت پرداخت نکردند؛ یعنی با عمل نکردن به قانون، به مردم استان اجحاف بزرگی را روا داشتند.
درصورتیکه این صنایع حتی بایستی در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی، در عمران و آبادانی شهرها و روستاهای استان در حوزه های مختلف مشارکت می کردند که نکردند. همین الان هم استاندار و نمایندگان مجلس می توانند در طرحی، زمینه مشارکت صنایع را در آبادانی محلات حاشیه ای بندرعباس فراهم کنند و عمران هر محله را به یک صنعت واگذار کنند و حتی اجرای طرح ها مانند احداث خیابان بلوار ، ساخت مدرسه، پارک و…. را با نام همان صنعت در این محلات داشته باشند و تعدادی از جوانان و جویندگان شغل این محلات را جذب کنند تا ساکنان این مناطق اثرات وجود این صنایع را لمس کنند و سهم مان از صنایع فقط گرانی مسکن، ترافیک، آلودگی، بیماری، بیکاری و… نباشد.
چرا بایستی این صنایع در استان باشند و جوانان استان شغل مناسبی نداشته باشند و به مشاغل کاذب روی بیاورند وبرچسب قاچاقچی و… بخورند و جان شان را هم در این مسیر از دست دهند؟ آیا صنایع و مسئولان ومتولیان مربوطه در عزادارشدن این خانواده ها سهمی ندارند؟ حتی به فرزندان صیاد هرمزگانی مجوز صید وصیادی داده نمی شود وبرخی بدون مجوز بدنبال کسب روزی حلال از دریا هستند واز آن طرف کشتی های موسوم به چینی و… دریا را جاروب می کنند. به این کشتی ها نمی گویند که ذخایر دریا را از بین می برند و ذخایر را تهدید می کنند، اما به صیادان و متقاضیان صید وصیادی مجوز داده نمی شود و بهانه شان این است تا ذخایر دریایی حفظ شود. متاسفانه باید گفت هرمزگان در حوزه های مختلف سرزمین تناقض ها است. حتی صنایع از رسانه ها نیز حمایت چندانی ندارند که بایستی در این حوزه نیز تجدیدنظر شود.
ثبت دیدگاه