دریانیوز// کمبود پرستار در ایران، به‌ویژه در استان‌های محرومی مانند هرمزگان، به یک بحران جدی در سیستم بهداشت و درمان کشور تبدیل شده است. این کمبود نه‌تنها بر کیفیت خدمات درمانی تأثیر منفی گذاشته، بلکه فشار جسمی و روحی زیادی بر پرستاران وارد کرده است.
در این یادداشت، به بررسی علل این بحران، تأثیرات آن بر پرستاران و سیستم درمانی، و راه‌حل‌های ممکن برای مقابله با این مشکل پرداخته می‌شود.
علل کمبود پرستار
۱٫ شیفت‌های سنگین و فشار کاری:
پرستاران در بیمارستانهای ایران، به‌ویژه در استان‌های محروم، با شیفت‌های سنگین و پشت‌سرهم مواجه هستند. این شرایط نه‌تنها باعث خستگی جسمی می‌شود، بلکه فشار روحی زیادی نیز به آن‌ها وارد می‌کند. این فشارها باعث کاهش بازدهی و افزایش احتمال خطاهای پزشکی می‌شود.
۲٫ حقوق پایین و عدم پرداخت معوقات:
در بحران اقتصادی کنونی، حقوق پایین پرستاران و عدم پرداخت به‌موقع معوقات آن‌ها، باعث نارضایتی گسترده در این قشر شده است. بسیاری از پرستاران به‌دنبال مهاجرت به کشورهای دیگر یا تغییر شغل هستند، که این امر کمبود نیروی انسانی در این حوزه را تشدید می‌کند.
۳٫ کاهش تمایل به تحصیل در رشته پرستاری:
با توجه به شرایط سخت کاری و حقوق پایین، تمایل جوانان برای تحصیل در رشته پرستاری کاهش یافته است. این موضوع باعث شده که مراکز آموزشی نتوانند نیروی کافی برای پر کردن جای خالی پرستاران بازنشسته یا مهاجرت‌کرده را تأمین کنند.
تأثیرات کمبود پرستار
۱٫ کاهش کیفیت خدمات درمانی:
کمبود پرستار باعث کاهش کیفیت خدمات درمانی در بیمارستان‌ها شده است. پرستاران باقی‌مانده مجبور به انجام کارهای بیشتر با منابع کمتر هستند، که این امر می‌تواند به خطاهای پزشکی و کاهش رضایت بیماران منجر شود.
۲٫ افزایش فشار بر پرستاران:
پرستاران باقی‌مانده با فشار کاری بیشتری مواجه هستند، که این امر می‌تواند به مشکلات سلامتی، استرس و فرسودگی شغلی منجر شود. این شرایط نه‌تنها بر زندگی شخصی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه می‌تواند به کاهش بازدهی و افزایش احتمال ترک شغل نیز منجر شود.
۳٫ بحران در استان‌های محروم:
استان‌های محرومی مانند هرمزگان بیشترین تأثیر را از این بحران می‌بینند. کمبود پرستار در این مناطق باعث شده که بیمارستان‌ها نتوانند خدمات درمانی مناسبی ارائه دهند، که این امر می‌تواند به افزایش مرگ‌ومیر و کاهش سطح سلامت عمومی در این مناطق منجر شود.
راه‌حل‌های ممکن
۱٫ افزایش حقوق و بهبود شرایط کاری:
یکی از راه‌حل‌های اساسی برای مقابله با کمبود پرستار، افزایش حقوق و بهبود شرایط کاری آن‌هاست. این امر می‌تواند باعث افزایش رضایت شغلی و کاهش تمایل به مهاجرت یا تغییر شغل شود.
۲٫ پرداخت به‌موقع معوقات:
پرداخت به‌موقع معوقات پرستاران می‌تواند به کاهش نارضایتی و افزایش انگیزه آن‌ها کمک کند. این امر می‌تواند به بهبود وضعیت مالی پرستاران و کاهش فشار اقتصادی بر آن‌ها منجر شود.
۳٫ تشویق جوانان به تحصیل در رشته پرستاری:
با ارائه بورسیه‌ها و مزایای ویژه، می‌توان جوانان را به تحصیل در رشته پرستاری تشویق کرد. این امر می‌تواند به تأمین نیروی انسانی مورد نیاز در آینده کمک کند.
۴٫ بهبود شرایط کاری در استان‌های محروم:
با ارائه مزایای ویژه و بهبود شرایط کاری در استان‌های محروم، می‌توان پرستاران را به کار در این مناطق تشویق کرد. این امر می‌تواند به کاهش کمبود پرستار در این مناطق کمک کند.
بحران کمبود پرستار در هرمزگان
کمبود پرستار در ایران، به‌ویژه در استان‌های محرومی مانند هرمزگان، به یک بحران جدی تبدیل شده است. در سال گذشته اعلام شد این استان با کمبود ۵۰۰ پرستار مواجه است. البته این کمبودها هرسال افزایش می یابد و امسال که قرار است بیمارستانهای ۲۶۴تختخوابی نفت ستاره ،۵۳۱ تختخوابی بندرعباس و ۱۶۰ تختخوابی میناب افتتاح شوند، بایستی نیروی پرستاری و پزشکی و… آن نیز تامین شود.
این کمبودها نه‌تنها بر کیفیت خدمات درمانی تأثیر منفی گذاشته، بلکه فشار جسمی و روحی زیادی بر پرستاران وارد کرده است. برای مقابله با این بحران، لازم است که اقدامات جدی در جهت افزایش حقوق، بهبود شرایط کاری و تشویق جوانان به تحصیل در رشته پرستاری انجام شود. در غیر این صورت، این بحران در آینده‌ای نزدیک تشدید شده و خسارات جبران‌ناپذیری بر بدنه سلامت استان و کشور وارد خواهد شد.
ثبت دیدگاه