دریانیوز// منطقه غزه، که سالهاست تحت محاصره شدید از سوی رژیم صهیونیستی قرار دارد، امروز با یکی از وخیمترین بحرانهای انسانی در جهان مواجه است.
این محاصره که همراه با حملات نظامی مکرر و محدودیتهای گسترده بر ورود کمکهای بشردوستانه است، زندگی بیش از دو میلیون فلسطینی را به ویژه در حوزههای بهداشتی، درمانی و غذایی به مرز فاجعه کشانده است. بیمارستانهای غزه با کمبود شدید تجهیزات پزشکی، دارو، و برق مواجهند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، بسیاری از داروهای ضروری و تجهیزات جراحی به دلیل محدودیتهای تحمیلی رژیم صهیونیستی در دسترس نیستند. بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن مانند سرطان و دیابت، کودکان زخمی در حملات و زنان باردار در معرض خطر مرگ قرار دارند. قطع مکرر برق و کمبود سوخت، عملکرد دستگاههای حیاتی مانند دستگاههای دیالیز و دستگاههای تنفسی را مختل کرده است و اکنون نیز با بمباران بیمارستانهای غزه، علاوه بر جنایات جنگی بیشمار این رژیم، دسترسی به درمان وجود ندارد و سیستم درمانی در این منطقه به مرز فروپاشی رسیدهاست.
کمبود شدید مواد غذایی در این منطقه یک بحران انسانی در آن به وجود آوردهاست. برنامه جهانی غذای سازمان ملل هشدار داده است که تعداد زیادی از جمعیت غزه به کمکهای غذایی اضطراری وابسته هستند. محاصره زمینی، دریایی و هوایی باعث شده است تا ورود مواد غذایی، آب آشامیدنی و سوخت به حداقل برسد.
سازمانهای بینالمللی گزارش میدهند که سوءتغذیه در میان کودکان به سطح هشداردهندهای رسیده و نرخ کموزنی نوزادان به طور بیسابقهای افزایش یافته است. رژیم صهیونیستی با ایجاد موانع اداری و امنیتی، ورود کمکهای سازمانهایی مانند صلیب سرخ را به تأخیر میاندازد یا کاملاً مسدود میکند. این اقدامات نه تنها نقض آشکار حقوق بشر و کنوانسیون چهارم ژنو (حمایت از غیرنظامیان در زمان جنگ) است، بلکه به عنوان «مجازات جمعی» غیرقانونی شناخته میشود.
حتی کالاهای اساسی مانند پوشک بچه، آرد و داروهای ضد عفونی نیز در مرزها توقیف میشوند. به دنبال تخریب زیرساختهای آب و فاضلاب، دسترسی به آب سالم در غزه به کمترین میزان مورد نیاز واقعی کاهش یافته است. بیماریهای واگیردار مانند وبا و حصبه در حال گسترش است. کودکان، که نیمی از جمعیت غزه را تشکیل میدهند، بیشترین آسیب را میبینند.
گزارشها حاکی از افزایش مرگومیر نوزادان به دلیل عدم دسترسی به مراقبتهای اولیه است. علیرغم محکومیتهای نمادین برخی نهادهای بینالمللی، قدرتهای جهانی به ویژه حامیان سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی، با سکوت یا وتوی قطعنامهها در شورای امنیت، عملاً به این بحران دامن زدهاند. کاهش کمکهای مالی به آژانس امداد فلسطینیان نیز فشار بر غیرنظامیان را مضاعف کرده است.
از سوی دیگر برخی کشورهای منطقه نیز در ظاهر با اقدامات رژیم صهونیستی مخالف هستند اما مسیر دسترسی به امکانات را برای آنها فراهم مینمایند تا این رژیم بتواند به اقدامات غیرانسانی خود در غزه ادامه دهد. جامعه جهانی باید رژیم صهیونیستی را مجبور به برداشتن محاصره و بازگشایی مرزها کند تا از این طریق کمکهای بشردوستانه به غزه وارد شود و مردم به ویژه زنان و کودکان از شرایط بسیار بد موجود رهایی یابند.
فاجعه غزه تنها با پایان دادن به اشغالگری و نقض سیستماتیک حقوق بشر قابل حل است. هر روز تأخیر در اقدام عملی، به قیمت جان انسانهای بیشتری تمام میشود. وجدان جهانی نباید در برابر این «نسلکشی» سکوت کند.
ثبت دیدگاه