دریانیوز// اینجا افتخارش به این است که در فقر،فلاکت و بیکاری و محرومیت ،شاگرداول کشور است.
اینجا البته شاگرداول درآمدزایی برای کشور هم است. اینجا کودکانش با بدنی نحیف و‌استخوانی در کوچه هایی بازی می کنند که همچنان فاضلاب در آن روان است و بوی تعفنش به مشام می رسد وحتی پشت هتل بزرگ شهرش هم بوی فاضلاب به مشام می رسد و فاضلاب وارد دریا می شود و‌بیماری های پوستی، تنفسی ، گوارشی و سوء تغذیه در این مناطق عادی شده است و آب از آب هم تکان نمی خورد.
اینجا سرنگ های آلوده معتادانی که آزادانه در کوچه ها استعمال و تزریق دارند، دیده می شود و گاهی کودکان با همین سرنگ ها بازی می کنند و گاهی ادای معتادان تزریقی را درمی آورند و سالها بعدش نیز برخی شان هم در دام اعتیاد گرفتار می شوند. بیشتر ساکنان محلات حاشیه نشین و بافت فرسوده قطب اقتصاد کشور ، سرکوچه نشستن ،تفریح شان است و از پارک، ورزشگاه، تفریحگاه و… در این مناطق چندان خبری نیست . پارک های محله ای شان ، فقط اسم پارک را دارند و‌بس. نه از درخت خبری است و نه مکان مناسبی برای تفریح و بازی وجود دارد. بیشتر وسایل بازی شان شکسته و زنگ زده هستند.اینجا فقر و نداری کله ملق می زند.
خانواده های زیادی سالها طعم گوشت وماهی را فراموش کرده اند. ماهی در شهر ساحلی خودشان گرانتر از شهرهای دیگر است و گوشت هم که قیمتش نجومی شده است. هستند خانواده هایی که بوی گوشت هم به مشام شان نمی رسد، مگر گوشت نذری وقربانی، اگر سالی بگذرد و شاید نصیب برخی شان شود.اینجا جوانانش بیکارند و سهمی از اشتغال صنایعش ندارند و‌برچسب قاچاقچی می خورند.آموزش های دولتی فنی و حرفه ای در محلات معنا ندارد.بیشتر کارگاه ها و مراکز دولتی فنی و حرفه ای به بخش خصوصی واگذار شده اند و یادگیری مهارت فنی وحرفه ای هم برای بچه پولدارهاست.اینجا آمارهای رسمی از صدرنشینی هرمزگان در فقر وفلاکت و بیکاری حکایت دارد و خانواده هایی که در گرداب فقر مطلق غرق شده اند. اینجا اشک هم ماتم می گیرد. فقر و نداری و رنج مردمانش در گنج و دارایی صنایعش را چه کسی باور دارد ؟
هر کسی که از پایتخت سیاسی به پایتخت اقتصادی کشور می آید، اگر که به محلات برود، تصور می کند که راه را اشتباه آمده و اینجا جزو بندرعباس نیست. بندرعباسی که شاهرگ اقتصاد کشور است ، مگر می شود محلاتی اینگونه داشته باشد که بسیاری از کوچه های باریک حتی اجازه ورود خودرو را هم نمی دهد و خانه هایی در آتش سوختند و بیمارانی جان دادند، چون آتش نشانی و آمبولانس نمی توانند وارد بسیاری از کوچه ها شوند. خانه هایی بر فراز کوه و برخی در قعر کوه ها هستند .برخی از کودکان و سالمندان از همین کوه ها پرت شده اند و بعضی هم جان داده اند . رفت و آمد ساکنان بسیار سخت است و برخی دردزانو و کمردرد دارند.
فاضلاب روان کوچه ها ، دیوارخانه های اهالی را نیز نمناک کرده است و برخی به بیماری هایی مبتلا شده اند که منشا آن نموری دائمی کف و دیوار خانه های شان است. خانه ها فرسوده اند و محرومان توان بازسازی شان را ندارند وانتظار می کشند تا روزی بر سرشان آوار شود و مدفون گردند. صدای دردهای محلات گوشخراش است، اما گوش ها گویا کر و چشم ها کور شده اند و زجرها و دردها را نمی بینند و نمی شنوند.اینجا فقط در ایام انتخابات ، کاندیداها می آیند و وعده ها می دهند و بعد از جمعه انتخابات ، قول ها به فراموشی سپرده می شوند و بیشتر انتخاب شدگان نایاب.
اینجا بندرعباس، قطب اقتصاد ایران و فقروفلاکت مردم بندرعباس، این شهر زیبا و گرمسیری که به عنوان قلب اقتصاد ایران شناخته می‌شود، در دل خود زخمی عمیق و چرکین دارد. بافت فرسوده و محلات حاشیه‌نشین این شهر، تصویری تلخ از بی‌عدالتی و محرومیت را به نمایش می‌گذارند. در میان درخشش صنایع و بنگاه‌های اقتصادی، ساکنان این مناطق فراموش شده‌اند، کسانی که هر روز با سختی و مشقت دست و پنجه نرم می‌کنند.در کوچه‌های تنگ و تاریک این محلات، مردمانی زندگی می‌کنند که هر لحظه ممکن است زیر آوار خانه‌های فرسوده‌شان مدفون شوند. خانه‌هایی که با هر بارش باران یا تکان زمین، بیشتر و بیشتر به سقوط نزدیک می‌شوند. در این میان، کودکان معصومی وجود دارند که به جای بازی و شادی، باید در کوچه‌هایی پر از زباله و اعتیاد و فاضلاب روان بزرگ شوند؛ کوچه‌هایی که امیدی به تغییر در آنها نیست.
چشم‌پوشی از این محلات، یعنی چشم‌پوشی از انسان‌هایی که حق دارند در شرایطی بهتر زندگی کنند. آنها نیز همچون دیگر شهروندان، حق دارند از امکانات آموزشی، ورزشی، فرهنگی و تفریحی برخوردار باشند. اما محرومیت و فقر این حق‌ها را از آنها گرفته و زندگی را برایشان به کابوسی بی‌پایان تبدیل کرده است. در این شهر که هر گوشه‌اش نمادی از توسعه و پیشرفت است، چگونه می‌توان بی‌تفاوت از کنار این محلات گذشت؟ چگونه می‌توان صدای فریادهای خاموش ساکنانش را نشنید؟ آنها نیازمند توجه و دلسوزی ما هستند. نیازمند اقداماتی هستند که زندگی‌شان را بهبود بخشد و امید را به قلب‌هایشان بازگرداند.همان‌طور که قلب اقتصاد ایران در بندرعباس می‌تپد، این شهر نیز نیاز دارد تا همه‌جانبه و بی‌دریغ به دردهایش رسیدگی شود.
صنایع و بنگاه‌های اقتصادی باید مسئولیت اجتماعی خود را بپذیرند و در عمران و آبادانی این محلات سهیم شوند. باید کوچه‌های تنگ و خاکی، به خیابان‌هایی روشن و پاکیزه تبدیل شوند؛ خانه‌های فرسوده بازسازی شوند و امکانات آموزشی و فرهنگی در دسترس همگان قرار گیرند.آینده بندرعباس در گرو توجه به این محلات است. نمی‌توان بافت فرسوده و حاشیه‌نشین را نادیده گرفت و انتظار داشت که این شهر همچنان بدرخشد. باید با هم و برای هم تلاش کنیم تا این دمل چرکین را از قلب بندرعباس برداریم و این شهر را به مکانی بهتر برای زندگی تبدیل کنیم.
مشکلات ناتمام محلات
بندرعباس، مرکز استان هرمزگان و یکی از مهم‌ترین شهرهای جنوب ایران، با مشکلات فراوانی در محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده خود روبرو است. بندرعباس با چالش‌های متعددی در زمینه توسعه و بهبود کیفیت زندگی ساکنان خود مواجه است. محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده این شهر، به ویژه در زمینه کمبود امکانات آموزشی، ورزشی، فرهنگی و تفریحی، با مشکلات جدی روبرو هستند. ساکنان این مناطق با چالش‌های متعددی در زمینه کمبود امکانات آموزشی، ورزشی، فرهنگی و تفریحی، تبعیض در دریافت خدمات، عدم بازگشایی معابر و کوچه‌های تنگ و تاریک که مامن معتادان و فروشندگان مواد مخدر و مشروبات الکلی، اراذل و …. شده‌اند، مواجه هستند. همچنین، خانه‌های فرسوده‌ای که ساکنان توان بازسازی آنها را ندارند، خطراتی از جمله آوار شدن در بارندگی شدید، زلزله یا حتی خودبخودی را به دنبال دارند.
کمبود امکانات آموزشی
یکی از مشکلات اصلی ساکنان محلات حاشیه‌نشین بندرعباس، کمبود امکانات آموزشی، مدرسه و معلم است. بسیاری از مدارس این مناطق از نظر زیرساختی ضعیف بوده و تجهیزات مناسب آموزشی، برودتی و…. ندارند و برخی هم فرسوده اند. تعداد زیاد دانش‌آموزان در کلاس‌های محدود باعث کاهش کیفیت آموزشی و افزایش فشار بر معلمان می‌شود. همچنین در بسیاری از موارد، دانش‌آموزان برای رسیدن به مدارس باید مسافت‌های طولانی را طی کنند که این مسئله در شرایط آب و هوایی گرم و خشک بندرعباس، مشکلات بیشتری را به همراه دارد.کلاس‌های شلوغ، کمبود معلم و عدم دسترسی به کتابخانه و منابع آموزشی از جمله مشکلاتی هستند که دانش‌آموزان با آن مواجه‌اند. این شرایط باعث می‌شود که فرصت‌های آموزشی برای ساکنان این محلات به شدت محدود شود و در نتیجه، آینده تحصیلی و شغلی آنها تحت تأثیر قرار گیرد.از طرفی دیگر بدلیل مشکلات اقتصادی ، برخی از دانش آموزان امکان ادامه تحصیل را ندارند و از تحصیل بازمی مانند. برخی هم بدون صبحانه و تغذیه به مدرسه می روند که در کیفیت یادگیری شان بسیار اثرمنفی دارد.بیشتر دانش آموزان در این مناطق سوء تغذیه و… دارند. دانش آموزان کمتری از محلات به دانشگاه های درجه یک کشور راه می یابند .
کمبود امکانات ورزشی و فرهنگی
علاوه بر مشکلات آموزشی، کمبود امکانات ورزشی و فرهنگی نیز از دیگر چالش‌های ساکنان محلات حاشیه‌نشین بندرعباس است. بسیاری از جوانان و نوجوانان در این مناطق به دلیل عدم دسترسی به امکانات ورزشی، از فعالیت‌های ورزشی محروم هستند. این موضوع می‌تواند به بروز مشکلات جسمانی و روانی در این گروه سنی منجر شود.کمبود امکانات ورزشی در محلات حاشیه‌نشین نیز یکی از مشکلاتی است که تاثیرات منفی بر سلامت و نشاط جوانان دارد. نبود زمین‌های ورزشی مناسب و تجهیزاتی برای ورزش‌های مختلف باعث می‌شود تا جوانان و نوجوانان نتوانند به صورت منظم و سالم به فعالیت‌های ورزشی بپردازند. این مسئله نه تنها به سلامت جسمانی افراد آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند باعث افزایش بزهکاری و رفتارهای ناهنجار در بین جوانان و افزایش آسیب های اجتماعی در این مناطق شود.امکانات فرهنگی و تفریحی در محلات حاشیه‌نشین بندرعباس بسیار محدود است. نبود کتابخانه‌ها، سالن‌های نمایش، پارک‌ها و فضاهای تفریحی مناسب باعث می‌شود تا ساکنان این مناطق از دسترسی به فعالیت‌های فرهنگی و تفریحی محروم شوند. این کمبودها باعث کاهش روحیه و انگیزه افراد شده و به افزایش مشکلات در بین ساکنان می‌انجامد.نبود مراکز فرهنگی و تفریحی باعث می‌شود که ساکنان این محلات نتوانند از فعالیت‌های فرهنگی و هنری بهره‌مند شوند. این کمبودها می‌تواند به افزایش احساس تنهایی و افسردگی در میان ساکنان منجر شود و فرصت‌های اجتماعی را محدود کند.عدالت فرهنگی، ورزشی و آموزشی به رویایی دست نیافتنی برای حاشیه نشینان تبدیل شده است.
تبعیض در دریافت خدمات
یکی دیگر از مشکلات مهم ساکنان محلات حاشیه‌نشین، تبعیض در دریافت خدمات است. بسیاری از خدمات عمومی و شهری مانند نظافت، حمل و نقل عمومی، برق و آب به صورت نابرابر در این مناطق ارائه می‌شود و بیشتر این مناطق با قطعی آب و نوسانات و قطعی های برق مواجهند. در حالی که مناطق مرکزی شهر از امکانات و خدمات بهتری برخوردارند، ساکنان محلات حاشیه‌نشین معمولاً از خدمات بهداشتی، آموزشی و اجتماعی کمتری بهره‌مند هستند. این تبعیض می‌تواند به نارضایتی و احساس بی‌عدالتی در میان ساکنان این مناطق منجر شود و به افزایش تنش‌های اجتماعی کمک کند و مشکلات حاشیه نشینان روزبه روز افزایش یابد.
عدم بازگشایی معابر و وضعیت نامناسب کوچه‌ها
کوچه‌های تنگ، باریک و تاریک در محلات حاشیه‌نشین بندرعباس، مامن مناسبی برای معتادان و فروشندگان مواد مخدر و مشروبات الکلی و اراذل و…شده‌اند.این موضوع می‌تواند به افزایش جرایم و ناامنی در این مناطق منجر شود و سلامت و امنیت ساکنان را تهدید کند. متاسفانه کودکان و نوجوانان و جوانان و دانش آموزان هر روز شاهد صحنه هایی از استعمال و تزریق هایی هستند که معتادان آزادانه در کوچه پس کوچه های محلات دارند و برخی از نوجوانان الگوگیری می کنند.از طرفی دیگر این کوچه‌ها به دلیل نبود روشنایی مناسب و عدم بازگشایی معابر، باعث افزایش مشکلات امنیتی و اجتماعی در این مناطق شده‌اند. همچنین، برخی از کوچه‌ها به صورت خاکی یا شکستگی آسفالت بدلیل شکستگی لوله های آب و… هستند که با توجه به شرایط آب و هوایی بندرعباس، در زمان بارندگی مشکلات زیادی را برای ساکنان ایجاد می‌کند. تاریکی کوچه ها باعث افزایش جرایم، سرقت ها، زورگیری، ناامنی ها و… شده است و برای رفت و آمد در برخی از کوچه ها ، ساکنان و رهگذران مجبورند از نور چراغ تلفن همراه و…. استفاده کنند.
خانه‌های فرسوده
خانه‌های فرسوده در محلات حاشیه‌نشین بندرعباس، یکی دیگر از مشکلات اساسی ساکنان است. این خانه‌ها که عمدتا از مصالح نامناسب و غیراستاندارد ساخته شده‌اند ویا قدیمی هستند، در برابر بارندگی شدید، زلزله و حتی خودبخودی مقاومت کمی دارند و ممکن است به راحتی آوار شوند. این مسئله خطرات جدی برای جان و مال ساکنان ایجاد می‌کند و آنها را در معرض خطرات بزرگی قرار می‌دهد.بسیاری از ساکنان محلات حاشیه‌نشین بندرعباس در خانه‌های فرسوده و قدیمی زندگی می‌کنند که توان بازسازی آنها را ندارند. این خانه‌ها معمولاً در برابر بارندگی شدید، زلزله و دیگر بلایای طبیعی آسیب‌پذیر هستند و ممکن است در هر لحظه بر سر ساکنان آوار شوند. این خطرات می‌تواند به بروز حوادث ناگوار و حتی مرگ و میر منجر شود.برخی از مدارس هم در محلات قدیمی و فرسوده اند و‌بیم آن می رود که برسر دانش آموزان آوار شوند . ساکنان این مناطق معمولاً به دلیل عدم دسترسی به منابع مالی و حمایت‌های دولتی، قادر به تعمیر و بازسازی خانه‌های خود نیستند. این موضوع می‌تواند به افزایش احساس ناامیدی و بی‌عدالتی در میان ساکنان منجر شود و کیفیت زندگی آنها را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
نقش صنایع و بنگاه‌های اقتصادی
صنایع و بنگاه‌های اقتصادی می‌توانند نقش مهمی در رفع مشکلات محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس در راستای ایفای نقش مسئولیت های اجتماعی شان داشته باشند که در این بخش سهمی ندارند. شهردار بندرعباس و شورای اسلامی این شهر نیز خواستار مشارکت صنایع در بازگشایی معابر شدند. شهرداری به تنهایی نمی تواند بازگشایی معابر را در شهری که نیمی از آن بافت فرسوده و حاشیه ای است ، بسهولت انجام دهد و بایستی صنایع و‌سایر نهادها، وزارتخانه های راه وشهرسازی و کشور در این بخش مشارکت کنند .مشارکت صنایع وبنگاه های اقتصادی در بازگشایی معابر و عمران و آبادانی محلات می‌تواند به بهبود وضعیت زیرساخت‌ها و امکانات این مناطق کمک کند.
همچنین حمایت‌های مالی و اجرایی از سوی صنایع و بنگاه‌های اقتصادی می‌تواند به بازسازی خانه‌های فرسوده محرومان در این مناطق و ایجاد امکانات جدید در محلات کمک کند.برای بهبود شرایط زندگی ساکنان محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس، نیاز به مشارکت صنایع و بنگاه‌های اقتصادی در بازگشایی معابر و عمران و آبادانی این مناطق وجود دارد. این مشارکت می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی، بهبود زیرساخت‌ها و افزایش کیفیت زندگی ساکنان کمک کند.صنایع و بنگاه‌های اقتصادی می‌توانند با همکاری با نهادهای دولتی و سازمان‌های غیر دولتی و نهادهای انقلابی، پروژه‌های عمرانی و اجتماعی را در این مناطق اجرا کنند. این پروژه‌ها می‌توانند شامل ساخت مدارس، مراکز ورزشی و فرهنگی، بازگشایی معابر و تأمین خدمات بهداشتی و اجتماعی باشند.
لزوم اقدام برای بهبود وضعیت موجود
برای بهبود وضعیت محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس بایستی اقدامات لازم صورت گیرد. ایجاد مدارس و زمین‌های ورزشی مجهز و مدرن در محلات حاشیه‌نشین می‌تواند به افزایش کیفیت آموزشی و بهبود سلامت جسمانی و روانی جوانان کمک کند. ایجاد کتابخانه‌ها، سالن‌های نمایش، پارک‌ها و فضاهای تفریحی مناسب، مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و…می‌تواند به افزایش نشاط و انگیزه ساکنان این مناطق کمک کند.ارائه خدمات عمومی و شهری به صورت عادلانه و برابر در همه محلات می‌تواند به کاهش نارضایتی و افزایش رضایت ساکنان کمک کند.بازگشایی معابر، افزایش روشنایی و آسفالت کردن کوچه‌های تنگ و خاکی می‌تواند به بهبود وضعیت امنیتی و اجتماعی این مناطق کمک کند.
حمایت‌های مالی و اجرایی از سوی دولت و صنایع برای بازسازی خانه‌های فرسوده و مقاوم‌سازی آنها در برابر بارندگی و زلزله می‌تواند به کاهش خطرات جانی و مالی ساکنان کمک کند. صنایع و بنگاه‌های اقتصادی باید در عمران و آبادانی محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس مشارکت فعال داشته باشند و از منابع مالی و اجرایی خود برای بهبود وضعیت این مناطق استفاده کنند.منشاء برخی از بیماری ها هم دود وآلودگی صنایع است که صنایع بایستی در طرح های درمانی سهیم شوند. باتوجه به اینکه‌ساکنان محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس با مشکلات متعددی در زمینه کمبود امکانات آموزشی، ورزشی، فرهنگی و تفریحی، تبعیض در دریافت خدمات، عدم بازگشایی معابر و وضعیت نامناسب کوچه‌ها و خانه‌های فرسوده مواجه هستند، بایستی دولت اقدامات لازم را در این حوزه ها داشته باشد.
این مشکلات نه تنها به کاهش کیفیت زندگی ساکنان منجر می‌شوند، بلکه خطرات جانی و مالی جدی نیز برای آنان به همراه دارند. برای رفع این مشکلات، نیاز به همکاری و مشارکت دولت، صنایع و بنگاه‌های اقتصادی و ساکنان این مناطق داریم تا با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و ارائه خدمات عادلانه، به بهبود وضعیت این مناطق کمک کنیم و شرایط بهتری برای زندگی ساکنان فراهم آوریم.مشکلات ساکنان محلات حاشیه‌نشین و بافت فرسوده بندرعباس، به ویژه در زمینه کمبود امکانات آموزشی، ورزشی، فرهنگی و تفریحی، تبعیض در ارائه خدمات و عدم بازگشایی معابر، نیازمند توجه و اقدام فوری است. با همکاری نهادهای دولتی، سازمان‌های غیر دولتی و صنایع، می‌توان به بهبود شرایط زندگی ساکنان این مناطق کمک کرد و فرصت‌های جدیدی برای آنها ایجاد نمود. این اقدامات نه تنها به بهبود کیفیت زندگی ساکنان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به توسعه پایدار و کاهش نابرابری‌های اجتماعی در شهر بندرعباس و تداوم تبعیض ها منجر شود.
ثبت دیدگاه