دریانیوز// انتقال و استحصال فزاینده آب از دریای خلیج فارس و دریای عمان در دو بخش غرب بندرعباس و شرق استان هرمزگان( سیریک) از منظر حقوق محیط زیست و اکوسیستم دریا آسیب های جبران ناپذیری خواهد داشت.
تلاش و اهتمام دولتمردان برای ادامه فعالیت و توسعه صنایع آب بر در سیرجان ، یزد ، اصفهان و در این راستا انتقال آب خلیج فارس تا فلات مرکزی بعد از فرایند نمک زدایی در ساختار آب شیرین کن های عظیم به بهای وارد شدن آسیب جدی به محیط زیست و اکوسیستم دریایی می باشد و نه تنها از منظر حقوق محیط زیست دریایی موضوع قابل پردازش می باشد ، بلکه از منظر حقوق مردم محلی که مواجهه با آسیب های جبران ناپذیر محیط زیستی می‌شوند نیز مباحث متعددی مطرح می شود ، از جمله حق حیات و سلامت ، تردیدی نیست که آسیب های ناشی از فرآیند نمک زدایی و پساب های حاصل از آن علاوه بر افزایش شوری آب دریا به ویژه در دریای خلیج فارس و آسیب ها و تهدید های زیستی موجودات دریایی ، منجر به آسیب از حیث سلامت مردمان منطقه و حوالی این تاسیسات و آثار ناشی از آن خواهد شد، جا دارد کارشناسان و دغدغه مندان حوزه بهداشت محیط و سلامت به موضوع ورود نمایند. سکوت مدیران و مسئولان ذیربط در حوزه ی سلامت و بهداشت محیط و در حوزه ی محیط زیست در این رویکرد بسیار قابل تامل است .
حقوق دیگر مردم منطقه که مواجهه با آسیب جدی می شود حق کسب و کارهای دریایی است بدین عبارت که جمعیت زیادی از مردم منطقه حاشیه خلیج فارس و دریای عمان کار و کسب و ارتزاق آنان از طریق صیادی است ، فعالیت تاسیسات آب شیرین کن ها و آسیب های که به موجودات دریایی وارد می نماید بدون تردید بر کمیت و کیفیت کسب و کار صیادان بومی تاثیر شگرفی خواهد گذاشت .
بی تدبیری و سیاست های غلط تصمیم گیران و مجریان در انتقال یا ایجاد صنایع آب بر در مناطق خشک و فلات مرکزی ( ذوب آهن، از بندرعباس به اصفهان برده شد بعنوان یک نمونه از سیاست های اشتباه ) و اصرار به توسعه ی این صنایع علیرغم کمبود مفرط آب در کشور ، خود دلیل دیگری بر افزایش زمینه ی آسیب جبران ناپذیر به محیط زیست منطقه ی و اکوسیستم دریا می باشد .اهمیت پاسداری از محیط زیست به قدری است که در اصل پنجاهم قانون اساسی به صراحت تاکید دارد « … فعالیت های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند ، ممنوع است .»
با عنایت به اصل قانون اساسی و نیز اصل مسلم حق برسلامتی که جز حقوق بنیادین محسوب می شود و علاوه بر قانون اساسی در قوانین موضوعه نیز به آن تاکید شده و همچنین در مواد یک و دو منشور حقوق شهروندی نیز به آن پرداخته شده است ، اهتمام لازم بر حق حیات و سلامت مردم قائل شده اند اما آنچه در اجرا شاهد آن هستیم در ایجاد و توسعه آب شیرین کن ها خلاف آن را نشان می‌دهد.
حال سوال این است که چه الزاماتی برای جبران چنین آسیب هایی وجود دارد ، دولتمردان و سیاست گذاران در این حوزه اعم از دولت و مجلس چه فرآیند قانونی و مقررات الزام آوری را در پاسداری از حقوق محیط زیست و اکوسیستم دریا و حق حیات ، سلامت و حق کسب و کار مردم منطقه اندیشیده و تصویب نموده اند ؟؟ مدیران و مسئولان کلان دولتی در استان و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی ، شورای شهر ( به تناسب حوزه ی ماموریت ) چه تدبیر و تلاش هایی را در پاسداری از حقوق از پیش گفته شده نموده اند ؟؟
چرا اساسا صنایع آب بر بایستی دور از دریا باشند؟ که حتی مردمان حوزه ی دریایی سهمی از اشتغال آن نداشته باشند؟ و نیز سهمی از برنامه هایی که در اجرای مسئولیت های اجتماعی صنایع مذکور می بایست ایفا نمایند، نداشته باشند ؟ چرا علیرغم کمبود شدید آب در فلات مرکزی و علم به آسیب های محیط زیستی آن ناشی از استحصال از آب دریا، اصرار به توسعه چنین صنایع و افزایش ظرفیت های آنها داشته باشند ؟؟چرا بخشی از استحصال و ایجاد آب شیرین کن ها در حوزه ی دریای خزر تا انتقال به فلات مرکزی در این سطح توسعه قرار نگیرد ؟ چرا تدبیر در ایجاد یا توسعه صنایع آب بر در کشورهای دیگر که از شرایط آب کافی بهره مند هستند در قالب معاهدات بین المللی و دو جانبه صورت نمی گیرد؟ مثل قراردادهای بهره مندی از زمین های کشاورزی در کشورهای دیگر (بعنوان قرارداد کشت فرا سرزمینی ) در صنایع آب بر نیز می توان از چنین ظرفیتی بهره مند شد و از چنین طرحهایی الهام گرفت.
بی تدبیری در پاسداری از آب های سطحی و منابع زیر سطحی و نداشتن برنامه ی لازم در نگهداشت منابع آبی در فصل بارش ، استفاده ی بی رویه در مصارف صنعتی و کشاورزی آب بر و غیره … منجر به آن شده تا به استحصال فزاینده از آب دریا روی آورده شود که منجر به آسیب هایی می شود که به آن پرداخته شد و در نتیجه تضییع حقوق از منظر محیط زیست و مردم منطقه ایجاد می نماید . ضرورت دارد مدیران کلان استان ، نمایندگان مجلس، شورای شهر ، مراجع قضایی استان به جهت صیانت از حقوق عامه عنایت شایسته به این مقوله داشته باشند.
ثبت دیدگاه