دریانیوز: در استان هرمزگان، مانند مناطق ديگر کشور، آئين های مردم شناختی و باورهاي فراواني رواج دارد که ريشه در تاريخ و فرهنگ اين سرزمين دارند. یکی از این آئین های کهن وماندگار در هرمزگان مراسم چهاردهمی است که در چهاردهم ماه صفر هر ساله در شهرهای مختلف هرمزگان برگزار می شود.در مورد قدمت این آئین نظرهای متفاوتی وجود دارد. بعضی بر این باورند که از ابتدای قرون اولیه اسلام این مراسم اجرا می‌شده است و بعضی دیگر معتقدند که چهاردهمی قدمت ۴۰۰ساله دارد. ولی ازآنجا که فایز در دوره قاجار و محیا در عصر صفویه می‌زیست و بیشتر اشعاری که در این مراسم خوانده می‌شود، از این دو شاعر و بعضی دیگر شاعران عامه‌گوی چون رضایی و مشهور است، به‌نظر می‌رسد، قدمت این مراسم بیشتر از ۴۰۰ سال نیست.در این مراسم قبل از غروب آفتاب سیزدهم ماه صفر، زنان و دختران موادی خوشبو را از هفت خانه با نام « فاطمه » جمع‌آوری کرده و آن را در درون یک قابلمه مسی می‌ریزند و به آن آب و گلاب اضافه می‌کنند و روی آن را با پارچه ای سبز می‌پوشانند سپس در شب وقتی که ماه در آسمان ظاهر شد زنان و دختران دور هم جمع می‌شوند و هر کدام انگشتر و یا النگوی خود را با هر آرزویی که دارند در دل نیت کرده و درون قابلمه می‌اندازند.با خواندن دو بیتی توسط میانسالان و زنان با سواد مجلس و هم خوانی و همراهی سایرین، دختر نابالغی به نام فاطمه یا زهرا که از قبل وی را استحمام کرده اند و لباس نو و تمیز پوشانده و پارچه ای سبز بر سر او انداخته اند دست راست خود را درون ظرف می کند و وسایل موجود در آن را بهم می زند.
دختر با پایان یافتن هر قطعه شعر یا دوبیتی یک انگشتر یا النگو را از درون قابلمه بیرون می آورد و با بالا بردن دست، آن را به مجلس نشان می دهد تا مشخص شود که متعلق به کیست و زنان دو بیتی را تعبیر می‌کنند صاحب انگشتر یا النگو نیز آن را با آرزوی خود مطابقت می‌دهد و بیرون آمدن شی خود از درون ظرف را دلیل بر برآورده شدن حاجت مد نظر، در آینده نزدیک می داند.فرد می تواند انگشتر خود را بردارد و یا با نیت کردن دوباره، مجدداً آن را داخل ظرف بیاندازد و تا سه مرتبه می تواند این کار را تکرار کند.در قدیم اشعار فقط در باب ائمه هدی (ع) بوده است،اما امروزه اشعار عاشقانه نیز به آن اضافه شده است.زنان روستایی که پابه پای مردان کار و تلاش می کنند این بهانه را فرصت خوبی برای دورهمی می دانند .لازم بذکر است،در برخی مناطق هرمزگان از جمله بندرکنگ در ظرف چینی که به آن شربتی می‌گویند حنا و گلاب می‌ریزند و مراحل ذکر شده را انجام می‌دهند.در این منطقه بیشتر به این منظور انجام می‌شده که جهازهایی که به سفر دریایی می‌رفتند تاخیری در بازگشت نداشته باشند و شوهران و مردان آنها به سلامت برگردند.پس از پایان مراسم شرکت‌کنندگان قصد بردن مقداری از محتویات درون سطل را می‌کنند و به نشانه تبرک آن را بر سروصورت خود می‌مالند و آنگاه صلوات می‌فرستند و آرزو می‌کنند که حاجت همه اهل مجلس، به‌ویژه صاحب‌خانه برآورده شود.
ثبت دیدگاه