دریانیوز: درصد دانش آموزان در ایام کرونا هیچ وسیله هوشمندی برای درس خواندن ندارند. 5 میلیون دانش‌آموز از وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند.این خبری ناراحت کننده از وضعیت تحصیل دانش آموزان کشور است که به تازگی منتشر شده است .از همان روزهای ابتدایی ورود کرونا به ایران و اجباری‌شدن آموزش از راه دور، سروکله اپلیکیشنی پیدا شد که مدت‌ها بود آموزش ‌وپرورش دنبال راه‌اندازی آن بود تا در کنار جلوگیری از شیوع کرونا با تعطیلی مدارس، دانش آموزان بتوانند به تحصیل خود ادامه دهند .شبکه شاد، شبکه درون‌سازمانی وزارت آموزش‌و‌پرورش است که صرفا مختص پیام‌رسانی دانش‌آموزان و معلمان طراحی شد. اول ماجرا به نظر می‌رسد همه‌چیز ساده پیش می‌رود؛ داشتن اپلیکیشنی شبیه پیام‌رسان‌های معمول که مختص دانش‌آموزان طراحی شده و می‌تواند در فضایی دور از خطوط قرمز اینترنتی، بچه‌ها را به مدرسه وصل کند؛ اما کمتر از یک هفته، مصائب آن مشخص شد که مهم‌ترین آن ملزومات عضویت در شاد بود؛ یعنی اینترنت و تلفن هوشمند! دو مواد لازمی که داشتنش در بسیاری از نقاط ایران برای خانواده‌ها تقریبا غیرممکن است. همان روزهایی که آموزش‌و‌پرورش از افتخارات آنلاین اپلیکیشن شاد می‌گفت، معلمان روستاهای محروم آمار ترک تحصیل دانش‌آموزان خود را ارائه می‌کردند. حالا بعد از گذشت حدود 5 ماه از راه‌اندازی رسمی شاد، معاون وزیر آموزش‌و‌پرورش اعتراف می‌کند تمام اما و اگرهایی که نسبت به این شبکه وجود داشت، درست بود و «شاد» می‌تواند منجر به محرومیت از تحصیل حدود 5 میلیون دانش‌آموزی شود که به علت محروم‌بودن از داشتن اینترنت و تلفن هوشمند،‌ هنوز به این شبکه متصل نشده‌اند.

بیش از ۹‌ماه از شیوع کرونا و ۲ ماه از آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ می‌گذرد و همچنان کمبود لوازم هوشمند موردنیاز آموزش مانند تبلت، موبایل، تلفن همراه و حتی اینترنت در برخی مناطق، مسئله اصلی و ابتدایی دانش‌آموزان و خانواده‌های آنهاست؛ مسئله‌ای که وزیر آموزش و پرورش اواسط مرداد امسال با ارائه آمار ۳ میلیون و ۲۲۵ هزار دانش‌آموز بدون دسترسی به امکانات هوشمند آموزشی به آن رسمیت بخشید و از آن به‌عنوان یک معضل بزرگ یاد کرد.مسئله دسترسی‌نداشتن به فضای آموزشی آنلاین، از همان ابتدا از سوی معلمان مناطق محروم و خیرین مدرسه‌ساز اعلام شد. هم‌زمان با راه‌اندازی رسمی شبکه شاد، سازمان‌های مردم‌نهاد مدرسه‌ساز، به خیرین خود اعلام کردند به‌جای تأمین ساخت مدرسه به فکر تهیه تبلت باشند.وزارت آموزش‌و‌پرورش هم آماری از بچه‌های بازمانده از تحصیل ارائه می‌کند که می‌توان سال‌های بعد به‌عنوان سوغات کرونا از آن یاد کرد. تا پیش از آمدن کرونا، عدم توانایی مالی خانواده‌های محروم در تأمین وسایل اولیه آموزش، یعنی کیف و لوازم‌التحریر، ‌باعث می‌شد کودکان زیادی از مدرسه‌رفتن بازبمانند؛ مسئله‌ای که می‌شد با مبلغی معادل 200 هزار تومان، بخش ابتدایی‌اش را تأمین کرد؛ اما حالا شروع سال تحصیلی برای خانواده‌ها حدود دو میلیون تومان آب می‌خورد؛ خانواده‌هایی که فکر می‌کنند می‌توانند دخترانشان را به خانه بخت بفرستند یا پسران را روانه بازار کار کنند، به جای آنکه دو میلیون تومان هزینه تبلتی بکنند که آخرش معلوم نیست آنها را به شبکه شاد متصل بکند یا نه. خانواده‌هایی که در تأمین معاش روزانه مانده‌اند و با اقتصاد کرونازده، حتی درآمد پنج ماه پیش را ندارند، قطعا خرید تبلت را شوخی مضحکی با جیب خالی‌شان می‌دانند. به نظر می‌رسد آموزش‌و‌پرورش باید فکری اساسی برای بچه‌هایی بکند که امکان وصل‌شدن به «شاد» را ندارند.

* اجاره گوشی و تبلت برای درس خواندن؛ ساعتی ۱۵ هزارتومان !!

شاید کمی دور از تصور به نظر برسد اما در برخی مناطق ایران، دانش آموزان در خانواده‌های کم برخوردار، مجبور هستند ساعتی گوشی موبایل و تبلیت اجاره کنند تا بتوانند آنلاین تحصیل کنند.در یکی از مناطق خوزستان، ساعتی ۱۵ هزار تومان، تبلت برای تحصیل آنلاین اجاره داده می‌شود. سجاد، دانش‌آموز پایه چهارم ابتدایی سردشت خوزستان نه لپ‌تاپ دارد، نه تبلت و نه گوشی همراهی که بتواند در کلاس‌های مدرسه‌اش شرکت کند. او بعد از کلی فکر و تلاش برای پیدا کردن راه‌حلی برای درس خواندن، به این نقطه رسیده که برود و با پسر همسایه صحبت کند و از او بخواهد در هفته ۳ تا ۴ ساعت تبلتش را به او اجاره دهد تا بتواند کلاس‌هایش را آفلاین ببیند.او حالا یکشنبه‌ها، سه‌شنبه‌ها و پنجشنبه‌ها با ۱۵ هزار تومان اسکناس می‌رود دم در خانه همسایه و به ازای این پول هر بار یک ساعت اجازه پیدا می‌کند آخرین درس‌هایی که معلم داده را ببیند و جزوه و تکلیفش را بنویسد. پدر سجاد، کارگر روزمزد است و بعضی روز‌ها همین ۱۵ هزار تومان را ندارد تا به او بدهد..البته که این بحران به چند استان یا تعدادی مدرسه و دانش‌آموز محدود نمی‌شود و از قلب تهران تا چهارمحال و بختیاری، لرستان، کرمان، خوزستان، سیستان و بلوچستان، بندرعباس، گیلان، مازندران و گلستان امتداد دارد. کودکانی که به دلیل نداشتن گوشی هوشمند و عدم برخورداری از اینترنت ، در تحصیل از هم سن و سالان خود جا مانده اند .وعده ساخت و توزیع تبلت دانش آموزی هنوز عملیاتی نشده است و در حد یک پیشنهاد باقی مانده است . تقریبا نیمی از سال تحصیلی گذشت و باز هم قصه ی تکراری نوشدارو بعد از مرگ سهراب.

فاطمه هوشنگی/دریا