دريانيوز : پياز گياهي است دوساله و داراي برگهاي توخالي و استوانهاي شكل

كه داراي انواع مختلف سفيد، بنفش، قرمز يا مخلوطي از قرمز و بنفش است.
توصيه دانشمندان، اين است كه از خوردن پياز و ساير گياهان خانواده سير غفلت نكنيد. پياز از نظر طب قديم ايران گرم و خشك و داراي خواص بيشمار است.
پياز خام داراي ويتامين(ث) فراوان و ويتامين هاي B، A و املاح معدني از قبيل گوگرد، آهن، آهك، فسفر، پتاسيم، سديم، يد، سيليس، كلسيم، اينولين، صمغ و موم است.
پيازهاي قرمز و زرد از غنيترين منابع تركيبات شيميايي كوورستئين هستند. كوورستئين از مواد ضداكسيد كننده و ضدالتهاب و ضمناً آرام بخش و مسكن است.
اين گياه همچنين حاوي يد است و در درمان گواتر تأثير دارد. سيليس موجود در پياز نيز در نگهداري استخوانها و رگها ضروري است.
اين گياه همچنين نقش مؤثري در سيستم گردش خون دارد؛ به اين ترتيب كه به پايين آوردن فشار خون كمك ميكند و به دليل دارابودن كوورستئين، با راديكال هاي آزاد جنگيده و از بالارفتن LDL (كلسترول بد) جلوگيري كرده و در درمان تصلب شرايين بسيار كارآمد است.
پياز در تنظيم قند خون بسيار مفيد است و حاوي انسولين گياهي است، بنابراين مصرف آن به افراد مبتلا به ديابت توصيه مي شود. مصرف پيازهاي قرمز نسبت به انواع بدون رنگ آن در اولويت قرار دارد.
اين گياه به دليل مدرّ بودن، فوايد بيشماري براي دستگاه ادراري داراست. اين گياه باعث كاهش اوره خون شده، به دفع سنگهاي مجاري ادراري كمك ميكند، در رفع ورم پروستات كارآمد است و از ديگر فوايد آن براي سيستم ادراري، رفع احتباس ادرار و درمان التهاب مجاري ادراري است.
پياز براي درمان عفونت مثانه و بيماري هاي كليوي نيز توصيه ميشود.در نسخ قديمي به نقش پياز در تسكين دردهاي مفصلي اشاره شده است.توصيه كارشناسان به مبتلايان به بيماري آسم اين است كه در رژيم غذايي خود مرتباً از پياز استفاده كنيد.
پياز حداقل داراي سه تركيب شيميايي ضد التهاب دارويي است كه به عامل زيربنايي بيماري آسم يعني به التهاب حمله ميكند. اين گياه حاوي آنتي بيوتيك بوده، داراي خاصيت ميكروب كشي قوي است و در درمان سرماخوردگي و ساير عفونتهاي ميكروبي كارآمد است.
مصرف پياز خام به كساني كه از مشكلات گوارشي نظير زخم معده و اثني عشر رنج ميبرند توصيه نميشود؛ اين افراد بايد پياز را به شكل پخته مصرف كنند.